บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอนที่ 20 หน้า 4
ในวัด ปัทมสุดาถามขิ่นแหม่ “มีข่าวอะไรจากในวังบ้าง”
“ไม่มีเพคะ ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรทั้งสิ้น”
“ดี...แต่ถึงมี เอ็งก็รู้ใช่ไหม ว่าควรจะต้องจัดการยังไง
“เพคะ...ข่าวนั้นต้องไม่มาถึงพระเนตร พระกรรณ”
“พ้นช่วงสะเดาะเคราะห์เสริมชะตาข้าครั้งนี้เมื่อไร คงมีเรื่องให้ข้าต้องสะสางมากมายทีเดียว”
บริเวณวัด บริวารโขยงใหญ่เดินนำขบวนอัญเชิญภัตตาหารถวายพระและเครื่องเสวยของกษัตริย์และราชินีเข้ามาในเขตวัด มิ่งหล้านั่งบนเสลี่ยง
ภายในวิหาร อาหารในอบที่ผ่านการตรวจยาพิษโดยขิ่นแหม่แล้วถูกลำเลียงขึ้นที่เสวย ปัทมสุดาตามเสด็จกษัตริย์ลงนั่งพร้อมกินข้าว
“มิ่งหล้ามากินด้วยกันให้พร้อมหน้าพร้อมตาเถอะ”
“เป็นพระมหากรุณาธิคุณเพคะ” มิ่งหล้าคลานเข้ามานั่งด้านซ้ายของษัตริย์ร่วมสำรับ ปัทมสุดาจิกสายตามองมิ่งหล้าแว่บหนึ่ง
“วันนี้เราอิ่มใจหลายอย่างได้ออกมาอยู่วัดถือศีลปฏิบัติธรรมแล้ว ยังได้เห็นเจ้าสองคนรักใคร่กลมเกลียวกันด้วย”
“สิ่งใดที่จะทำให้หม่องหม่องสบายพระทัยหม่อมฉันยินดีทำเพคะ เจ้ามิ่งหล้าถึงจะไม่ใช่สงศ์วานว่านเครือไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน แต่หม่อมฉันก็รักและเอ็นดูเหมือนน้องสาวคนนึงเพคะ”
“เป็นบุญวาสนาของหม่อมฉันที่ได้รับพระกรุณาถึงเพียงนั้นเพคะ” ปัทมสุดายิ้มตอบเย็นใจ
มิ่งหล้ากินข้าวไป หันไปสบตามิ่น
ที่พักปัทมสุดา ขิ่นแหม่เข้ามากระซิบเบาๆ กับปัทมสุดา “ท่านเสนาบดี ขอเข้าเฝ้าเพคะมิพญา”
“มีเรื่องอะไร”
“เห็นว่ามีข่าวกรองเรื่องกบฎที่ชายแดนเพคะ”
“ให้เข้ามา” ขิ่นแหม่ออกไปตาม เสนาบดีให้เข้าเฝ้าได้ เสนาบดีเข้ามาถวายบังคมเคารพ
“แน่ชัดขนาดไหน...เรื่องกบฎเชียงเงิน”