บทละครโทรทัศน์ รากนครา ตอน 15 หน้า 5
เฉลียงด้านนอก เขียนจันทร์ คำแก้ว อินทร ทั้งสามคนต้องออกมาจากห้อง
“หมอฝาหรั่งมันจะดีไปกว่าหมอบ้านเราได้ยังไง”
“ข้าได้ยินมา หมอฝาหรั่งก็ช่วยชีวิตคนรอดตายมาได้ไม่น้อยหรอกนะ เปิ้นมียาวิเศษเป็นเม็ดๆกินเข้าไปเม็ดเดียว ไอ้ที่ปวดก็หายปวดเป็นปลิดทิ้งเชียวละ”
“กินยาต้มเป็นหม้อๆยังไม่หาย แล้วยาเม็ดเดียวมันจะหายได้ยังไงวะ”
“เขาถึงว่าเป็นยาวิเศษไงโว้ย”
“ยังไงข้าก็ไม่เชื่อ ข้าได้ยินมาเหมือนกัน หมอฝาหรั่งบางทีมันก็ผ่าท้องแหวะไส้พุงออกมา”
“มันก็เป็นวิธีรักษาของเขา”
“ข้าไม่เอาด้วยคนนึงละ ถ้าจะมาผ่าท้องเจ้าแม้นเมืองของข้า”
“แล้วเขาบอกแล้วเรอะว่าจะต้องผ่าท้อง”
“ไม่ รู้ไว้ย ยังไงข้าก็ไม่อยากให้หมอฝาหรั่งมารักษา”
คำแก้วรำคาญทั้งคู่ “แล้วนี่จะมาเถียงกันอยู่ทำไมน้าเขียนจันทร์ อ้ายอินทร..ตอนนี้ข้าเจ้าว่าหมอไหนก็ได้ทั้งนั้นขอให้เจ้าแม้นเมืองเปิ้นพ้นความเจ็บปวดทรมานก็พอ หมอไหนเจ้าน้อยเปิ้นว่าดีข้าเจ้าก็ว่าดีทั้งนั้น” เขียนจันทร์ค้อนใส่อินทร
ห้องนอน ศุขวงศ์ถามหมอ
“หมายความว่ายังไง ยังมีความหวัง”
“ชายาของท่านร่างกายอ่อนแอ แต่ข้ายืนยันได้ว่าเด็กยังอยู่”
ศุขวงศ์แทบไม่เชื่อหูตัวเอง ดีใจที่สุด “แม้นเมือง...น้องได้ยินแล้วใช่ไหม ลูกของเรายังอยู่กับเรา แม้นเมือง” แม้นเมืองกุมมือศุขวงศ์เอาไว้แน่น ความปิติในความหวังเต็มหัวใจ
“แต่ก็ยังอยู่บนความเสี่ยง... หากต้องการรักษาชีวิตเด็กเอาไว้” หมอบอกกับแม้นเมืองโดยตรง
“เจ้ามีภารกิจ หนักหนาแลท้าทายที่ต้องทำ”
เฉลียงนอกห้อง อินทรรีบวิ่งเข้ามาเมื่อเห็นศุขวงศ์ออกมากับหมอ เขียนจันทร์ คำแก้ว มองอย่างลุ้นเอาใจช่วย
“อินทร ไปส่งหมอให้ถึงที่พักด้วย ขอบคุณมาก เราซาบซึ้งใจในความช่วยเหลือของท่านมาก”
หมอยื่นมือออกมาจับกับศุขวงศ์ “ข้ายังจะอยู่ที่เชียงพระคำกับพวกมิชชันนรี อีกหลายวัน ข้าจะมาช่วยตรวจดูอาการชายาท่านทุกวัน”
“ขอบคุณมาก..ขอบคุณจริงๆ”
อินทรเอื้อมมือไปรับกระเป๋าจากหมอมาช่วยถือ แล้วเดินตามหมอออกไป เขียนจันทร์ คำแก้ว รีบเข้ามาหาศุขวงศ์ “เจ้าน้อยเจ้า..ถ้าหมอฝาหรั่งเปิ้นจะผ่าท้องเจ้าแม้นเมือง เจ้าอย่ายอมเชียวนะเจ้า”