บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 3
คมแฝก ตอนที่ 3
บทประพันธ์ เสนีย์ บุษปะเกศ
บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ นันท์ปภัสร บุษปะเกศ
กลางคืน ถนนหน้าบ้านแสน รถขายยาขององอาจจอดอยู่ที่หน้าบ้าน องอาจกำลังปิดใบปลิวเชิญชวนดูหนังขายยาที่เสาไฟ สายตาก็ชะเง้อชะแง้สอดส่ายสายตาเข้าไปในบ้านแสน ลูกน้องแสนสามคนเดินเข้ามามององอาจ องอาจยังไม่รู้ตัว สำรวจอยู่อย่างนั้น
ตุ่นทัก “แกเป็นใคร มายุ่มย่ามอะไรหน้าบ้านนายแสน!”
องอาจชะงักหันมามอง แล้วแกล้งทำเป็นยิ้มเอะอะตื่นเต้นสุดขีด เพื่อกลบเกลื่อน
“สมบัติ เมทะนี ! นี่พี่สมบัติจริง ๆ ใช่มั้ยเนี่ย ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่มั้ย”
องอาจเดินเข้าไปจับเนื้อจับตัวลูกน้องแสน ลูกน้องเริ่มงง อีกสองคนเริ่มงงเหมือนกัน องอาจหันมาที่ลูกน้องอีกคน “เฮ้ย...นี่ก็พี่ลือชัย นฤนาท” องอาจหันไปทักอีกคน “พี่มิตร ไชยบัญชา โอ๊ย...ตัวจริงเสียงจริงมากันหมดเลยเหรอเนี่ย...” องอาจทำทีมองหา “แล้วพี่เพชราอยู่ไหนครับ” องอาจชะเง้อมองไปในบ้านเป็นการใหญ่
“เฮ้ย...จะบ้าเหรอ เลอะเทอะน่า”
“โธ่...อย่างพวกพี่นะ ไม่ใช่ก็ใกล้เคียงแหละ” องอาจโอบทั้งสามคนทำคุ้นเคยเนียน “พี่มาก็ดีแล้ว ฉันเอาของมาแจกให้พวกพี่ทดลองใช้ด้วยนะ มีทั้งยาลม ยาดม ยาหม่อง อ้อ...ยาถ่ายก็มีนะ”
องอาจหยิบยาดม ยาลม ยาหม่องและอีกสารพัดออกมาโชว์ “ฉันกาลังจะเปิดวิกหนังเร่ อย่าลืมไปดูหนังฉันนะพี่ ทั้งสนุก...ทั้งมีของดี ๆ ขาย ถ้าไปก่อน ฉันให้นั่งที่พิเศษเลยด้วย”
ปากก็พูดไป ส่วนตาก็สอดส่ายมองเข้าไปในบ้านแสนที่สว่างกันพรึ่บพรั่บในขณะนี้
“ไป ไป ไป ไม่ต้องมาทาบ้าอะไรแถวนี้เลย” องอาจเดินออกไป
ห้องนอนอัญชัน กัลป์มองหน้าอัญชันอย่างมีความหมาย พยายามอธิบายความจริงในความรักระหว่างเขาและเธอ “ที่ผมต้องแต่งงานกับดอกไม้เพราะผมมีเหตุผลจำเป็น”
อัญชันพยายามนิ่งเหมือนไม่รู้สึกอะไร ทั้งที่ในใจปวดร้าวเป็นอย่างยิ่งเพราะเธอรู้จักกัลป์มาก่อน
“อ๋อ แน่นอน แบบที่คุณฆ่าพ่อฉัน หักหลังพี่ชายฉัน นั่นคุณก็มีเหตุผลจำเป็นใช่มั้ย”
“พ่อของคุณค้ายา ค้าของเถื่อน แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง”
“ไม่จริง คุณโกหก พี่แสนไม่ได้บอกฉันแบบนั้น” เสียงเคาะประตูดังรัว อัญชันกับกัลป์ตกใจหันไปมอง “ใครน่ะ”