บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 13 หน้า 4
พ่อปานเรียก “ตะเภา”
เพลิงคุมตัวตะเภามาที่รถ แล้วหันไปสั่งลูกน้อง “เดี๋ยวกูจะขับรถไปกับว่าที่เมียซะหน่อย จะเจรจากันเรื่องสินสอด พวกมึงหาทางกลับเองละกัน” สมุนมองหน้ากันงงๆ เห็นเพลิงดันหลังตะเภาขึ้นรถ
“ไป อย่าดีดดิ้น” ตะเภาหน้าเครียด เห็นเพลิงสตาร์ทเครื่องแล้วขับออกไป
ถนนสวยๆกลางป่าที่ร่มไม้ครึ้มสวยงาม เพลิงขับรถเข้ามา พอเห็นที่เหมาะเลยจอดคุย เพลิงจอดรถ ตะเภารีบกระโดดลงจากรถ เพลิงรีบวิ่งตามไปรวบตัวตะเภา ทั้งสองล้มกลิ้งลงไปกอดกัน
“ตะเภา...เธออาจจะคิดว่าฉันเปลี่ยนไป แต่เธอรู้มั้ย ฉันยังรู้สึกกับเธอเหมือนเดิมนะ”
ตะเภามองหน้าเพลิงนิดหนึ่งแล้วหลับตา เพลิงโน้มหน้าเข้าไปใกล้หน้าตะเภามากขึ้น มือลูบแก้มเบาๆ
“ฉันไม่มีวันหักหลังเธอหรอก เพราะว่าฉันรักเธอ”
ตะเภาลืมตา “แต่ฉันเกลียดนาย !!” ตะเภาฉวยโอกาสที่เหลือชกเพลิงจนหน้าหัน แล้วถีบส่งเพลิงไปทีหนึ่ง ก่อนจะวิ่งหนีจากรถเข้าไปยังป่าข้างทาง เพลิงเช็ดเลือดมุมปาก “ว่าแล้ว” เพลิงมองตามไปเซ็งๆ
ในป่าข้างถนน ตะเภาวิ่งหนีมา แต่แล้วก็ถูกเพลิงวิ่งตามมาตะครุบตัวได้ ตะเภาดิ้น
“ปล่อยฉัน ฉันไม่ยอมตกเป็นเมียแกหรอก ไอ้คนชั่ว”
“ตะเภาฟังฉันก่อน เดี๋ยวฉันจะปล่อยเธอหนีไป แต่เธอต้องฟังฉันอธิบายก่อน”
ตะเภาเหวี่ยงฝ่ามือตบหน้าเพลิงสุดแรง จนเพลิงชักโมโห “ฉันเกลียดนาย”
“ไม่ เธอรักฉัน” เพลิงกระชากตะเภามาจูบอย่างรุนแรง ตะเภาทั้งทุบทั้งผลักอยู่นาน กว่าเพลิงจะยอมคลายจูบ
“ไอ้บ้า ไอ้หื่น ไอ้ลามก ไอ้คนผีทะเล”
เพลิงกระชากตะเภาไปจูบอีก โดยไม่สนว่าจะโดนทุบโดนผลักยังไง ตะเภาสุดทนเลยใช้ไม้ตายแทงเข่าเข้ากล่องดวงใจของเพลิง “อูย ตะเภา…”
“เสร็จฉันล่ะไอ้บ้ากาม” ตะเภาหันหลังจะหนีกลับไปที่รถ
ตะเภาวิ่งกลับมาที่รถแล้วรีบควานหากุญแจ “กุญแจ กุญแจรถอยู่ที่ไหน”
เพลิงวิ่งตามมา “ตะเภารอด้วย”
ตะเภาหน้าเสียรีบทิ้งรถจะวิ่งหนี แต่แล้วก็มีรถอีกคันมาจอดตัดหน้า คนบนรถคือสิงโต เข้มและขวาน
“จะไปไหนจ๊ะ น้องตะเภาคนสวย” ตะเภาอึ้ง เพลิงที่ตามมาก็อึ้งไปเช่นกัน