บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 1 หน้า 2
“พญายมข่มธรณี!”
กัลป์เล่นงานลูกน้องได้อีกหลายคน จังหวะนั้นเองสมุนคนหนึ่งที่ถือมีดเดินป่าอยู่ ก็ฉวยโอกาสโดดฟันกัลป์จากด้านหลัง เสียงดังบึก!!เหมือนฟันยางรถยนต์ เสื้อกัลป์เป็นรอยขาด แต่คมมีดกลับสร้างได้เพียงรอยข่วนเท่านั้น
“ฟันไม่เข้า”
“หนังเหนียวนี่หว่า”
กัลป์หันมองมาอย่างกราดเกรี้ยว “คมจักรนารายณ์”
ร่างของสมุนมือมีดลอยละลิ่ว ไถลไปกับพื้นราวกับถูกช้างถีบ
อดีต โบสถ์วัดร้างโบราณ กลางคืน อัคนีใช้ผ้าหรือฝ่ามือเช็ดเลือดออกจากผิวของกัลป์ และเห็นรอยสักปรากฏอยู่ เส้นรอยแสงเรืองราวกับมีชีวิตและมีพลังลึกลับแฝงอยู่
“ด้วยรอยสักนี้ จะทำให้พวกเอ็งมีอำนาจควบคุมคมแฝกได้อย่างเต็มที่ และที่สาคัญพวกเอ็งจะอยู่ยงคงกระพัน”
อัคนียังคงสักยันต์ให้กัลป์อยู่ อัคนีถือคมแฝกทั้งสองอัน
“ข้ายกคมแฝกจักรวายุให้เอ็งไอ้กัลป์ ส่วนเอ็งไอ้แสน คมแฝกสะท้านพสุธา”
“ไม่มีใครโค่นเอ็งได้ ไม่มีใครฆ่าเอ็งได้” อัคนีบอกทั้งกัลป์และแสน “นอกเสียจากเอ็งสองคนจะทำลายล้างกันเอง” กัลป์กับแสนประนมมือไหว้ขึ้นรับอัคนี อัคนีเป่าคมแฝกผ่านไปที่กระหม่อมของศิษย์ทั้งสองคน
อัคนีรับรู้สึกเหมือนมีญาณบางอย่างบอกให้รู้ว่าศิษย์สองคนนี้ ไม่ใครคนใดคนหนึ่งต้องตายด้วยคมแฝก อัคนีตอนบริกรรมคาถาเหมือนสวดอิติปิโสเร็วๆ อัคนียื่นคมแฝกให้ศิษย์ทั้งสองคน ทั้งสองคนรับคมแฝกจากอัคนี
“พวกเอ็งจงระวังให้ดี ไม่เอ็งคนใดคนหนึ่ง จะต้องตายด้วยคมแฝก”
กัลป์กับแสนอึ้งในสิ่งที่อัคนีพูด แล้วมองหน้ากัน
ในโกดัง กัลป์สะบัดคมแฝกฟาดสมุนของแสนอีกคนล้มลงไป และทำให้เห็นใครบางคนที่ยืนรออยู่ ใครคนนั้นถือไม้คมแฝกเล็บสิงห์อยู่ในมือ กัลป์อึ้งไปเมื่อต้องเผชิญหน้ากับแสนอีกครั้งในสภาพนี้ เห็นแสนยิ้มให้ราวกับนักล่าที่เห็นเหยื่อ เท้าของแสนขยับเดินตรงไป แสนเดินรี่มาหากัลป์ เห็นกัลป์ขยับท่าเตรียมรับมือ แสนเริ่มควงคมแฝกและใกล้เข้ามา กัลป์รู้สึกได้ว่ามีลมพัดแรงขึ้นราวกับ นี่คือการมาของพายุลูกหนึ่ง กัลป์ไม่มีเวลาคิดอีกแล้ว
“อัคคีสาดแสง!”
“นาคาพ่นไฟ!” แสนฟาดคมแฝกพลิ้วไหวมากกว่า เล่นงานกัลป์ด้วยอีกแม่ไม้หนึ่งที่ร้ายกาจยิ่งกว่า