บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 1 หน้า 5
กัลป์และแสนต่อยกับพวกจีไออุตลุด ท่ามกลางความตื่นตะลึงของแขกเหรื่อ รวมทั้งอัญชันและดอกไม้
“เอ็งรู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรอยู่”
ห้องรับแขกบ้านกัลป์ พ่อก้านกำลังตำหนิกัลป์ “เดือนหน้าจะบรรจุเป็นตำรวจแล้ว ยังไปก่อเรื่องก่อราวกับพวกไอ้ จี.ไอ. มันอีก เอ็งไม่กลัวโดนถอดหรือไงไอ้กัลป์”
“แต่พวกไอ้นั่นมันเล่นงานเพื่อนผมก่อนนะพ่อ”
“เพื่อนเอ็งนั่นแหละตัวดี เอ็งเคยรู้มั้ยว่าพ่อไอ้แสนมันทำงานอะไร มันค้าของเถื่อน มันเป็นโจร”
กัลป์ตกใจเพราะตอนนั้นแสนกับอัญชันยังนั่งรอฟังข่าวอยู่ห่างๆ ที่หัวบันไดบ้านนี่เอง มองไปก็เห็น
“พ่อ!” พ่อก้านมองหน้าแสน แล้วเลยมาที่อัญชัน พ่อก้านทำหน้ารังเกียจ แล้วบอกกับกัลป์
“เลิกคบกับพวกมันได้แล้ว พวกตระกูลราชสีห์ มีแต่คนเลวทั้งนั้น”
แสนกำหมัดแน่น อัญชันรีบแตะข้อมือพี่ชายไว้เป็นเชิงเตือนสติ
“แต่พวกเราโตมาด้วยกัน พ่อห้ามผมไม่ได้หรอก”
“ เอ็งต้องเป็นผู้ใหญ่ซะทีไอ้กัลป์ พ่อหารือกับดาบหง่ามาแล้ว พอเอ็งได้เป็นตำรวจเมื่อไหร่ พ่อจะให้เอ็งหมั้นกับดอกไม้” กัลป์อึ้งไป แสนก็ตกใจเช่นกัน
ริมแม่น้ำใกล้ๆกับสะพานข้ามแม่น้ำ กัลป์ยืนปรับทุกข์อยู่กับแสน ส่วนอัญชันนั่งรออยู่บนรถจี๊ปที่จอดอยู่ใกล้ๆกัน “พ่อมึงพูดถูกไอ้กัลป์ กูมันไม่มีอะไรดีสักอย่าง เพราะแบบนี้ไงดอกไม้เค้าถึงไม่สนใจกู”
“แต่ผู้หญิงที่กูรักไม่ใช่ดอกไม้ซะหน่อย” กัลป์อึกอัก “กูชอบ...”
กัลป์เอ่ยถึงคำนี้ก็อดไม่ได้ที่ชำเลืองมองไปทางอัญชัน ทั้งคู่สบตากันผ่านทางกระจกหน้ารถ อัญชันแกล้งทำไม่รู้ไม่ได้ยิน แสนเห็นสายตาของกัลป์ก็เข้าใจ “มึงคิดดีแล้วเหรอวะ”
“มึงกับกูเป็นเพื่อนกันนะไอ้แสน เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป”
แสนซึ้ง “เออ ตลอดกาลเว้ยเพื่อน” แสนจับมือกับกัลป์ ด้วยใจที่คิดว่ามิตรภาพจะไม่มีวันมลาย
กลางคืน โกดังเก็บของแห่งหนึ่ง สนพ่อของแสนถูกยิงล้มลง ด้วยน้ำมือของกัลป์ ขณะที่แสนเพิ่งมาเห็นเข้าพอดี
“พ่อ!!!!” กัลป์ตะลึงมองมาที่แสน “ไอ้กัลป์ มึงฆ่าพ่อกู!!”
เหตุการณ์ในอดีตพรั่งพรูเข้ามามากมายรวดเร็วนับไม่ถ้วน กัลป์พลอดรักกับอัญชัน กัลป์มือเปื้อนเลือดตอนถูกใส่ร้าย กัลป์ถูกสวมกุญแจมือ