บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 6 หน้า 5
“รู้แค่แม่ไม้คมแฝกเบื้องต้น อย่าโอหัง!”
แสนวาดเพลงคมแฝกแบบเหนือชั้น คราวนี้เพลิงตั้งรับแทบไม่ทัน โดนไปอีกชุดใหญ่ จังหวะหนึ่งที่ปะทะกัน แสนตวัดศอกพาดเข้าใส่ครึ่งจมูกครึ่งปากเลือดกำเดาเพลิงไหล จนล้มลงไปนอนกับพื้น แสนเข้าไปคร่อมร่างเพลิงไว้ แล้วเอาคมแฝกเหมือนจะตี “ถึงตอนนี้มึงยังไม่ออกมาอีกเหรอไอ้กัลป์...”
แสนพูดจบตีตวัดคมแฝกของเพลิงให้ลอยเคว้งไปหากัลป์ กัลป์ออกมารับคมแฝกพร้อมกับแสนตีคมแฝกใส่ตัวเพลิง แต่เพลิงกลิ้งหลบไม้คมแฝกออกไปได้ กัลป์และเพลิงยืนคู่กันฝั่งตรงข้ามแสน
“ในที่สุดก็ออกมาจนได้นะไอ้กัลป์ แล้วยังไง...จะมาช่วยเพื่อนมึงคนนี้เหรอ...แม่...เมีย...น้องสาว...มึงก็ยังไม่มีปัญญาช่วยพวกเขาเลย...”
แสนสังเกตเห็นมือกัลป์ที่ถือคมแฝกยังมีผ้าพันอยู่ แสนเอาไม้คมแฝกที่ถืออยู่ชี้ไปที่ข้อมือกัลป์
“แล้วเจ็บข้อมือแบบนี้ อย่าว่าแต่ตีคมแฝกเลยมึง แค่ยกไม้คมแฝกก็ไม่ไหวแล้ว มึงลนมาหาที่ตายแท้ๆ ไอ้โง่...”
แสนขยับขะเข้าหากัลป์ เพลิงเห็นขยับจะเข้าไปหาแสน กัลป์ห้ามเพลิงไว้
“นี่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของมึงกับกูไอ้แสน...ปล่อยเพลิงไป มึงกับกูมาสู้กันให้ตายไปข้างหนึ่ง”
“ถ้าตายก็ต้องตายไปพร้อมกัน”
“ตีมันให้ตาย!” แสนสั่ง พวกสมุนลุยเข้าเล่นงานกัลป์ เห็นกัลป์ขยับคมแฝกไปถือไว้อีกมือ ก่อนจะเปิดฉากต่อสู้อย่างดุเดือด โดยมีเพลิงเป็นกำลังเสริม แสนกับลูกน้องล้อมวงจะเข้ามาตีกัลป์กับเพลิง ดวงไฟสปอร์ตไลท์สามดวงที่ส่องลงมา โดนปืนขององอาจยิง เปรี้ยง ๆ ๆ ๆ ๆ ดับไปทุกดวง องอาจยิงปืน สีหน้าจริงจัง
จากที่กัลป์กับเพลิงยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องอยู่ กลับกลายเป็นยืนท่ามกลางความมืด แสนหันมองหาบุคคลที่สาม กัลป์กับเพลิงช่วยกันตีฝ่าวงล้อมออกไป เพลิงสภาพย่ำแย่เหมือนกัน
“อย่าให้มันหนีไปได้ ตามมันไป”
ระหว่างที่กัลป์กับเพลิงวิ่งออกมา องอาจโยนกระป๋องไปตรงหน้าลูกน้อง กันไม่ให้ลูกน้องวิ่งเข้ามาหากัลป์กับเพลิง ลูกน้องมองกระป๋องนมงงๆ องอาจยิงไปที่กระป๋องนม กระป๋องนมระเบิด ตู้มๆๆ กัลป์ฉุดร่างเพลิงหนี
“ไป!”
บริเวณฉายหนังกลางแปลง บนจอภาพยนตร์ พระเอกยิงนัดหนึ่ง คนดูถูกใจ “เฮ่ๆๆๆ”
พระเอกยิงอีกนัดหนึ่ง คนดูถูกใจ “เฮ่ๆๆๆ”
นัดที่สามเป็นเสียงตะโพนเอง “ฟิ้วๆๆ”
คนดู โห่ๆๆๆ ในจอคนร้ายกำลังยิงต่อสู้กัน ส่วนนางเอกโดนมัดอยู่ ตะโพนพากย์อย่างเมามัน
“อาเล่อแกฆ่าพ่อข้า ข้าต้องล้างแค้น”
ตะโพนทำเสียงคนร้าย “ฮ่าๆๆ แน่จริงก็เข้ามาเลยอาเฟย ข้าไม่กลัวแกอยู่แล้ว”