บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 5 หน้า 10

หลอกหลอนอัญชันอีกครั้ง “นายพาฉันมาที่นี่ทำไม?”

“อดีตของเราอยู่ที่นี่...คุณจำได้มั้ย” กัลป์มองหน้าอัญชันอย่างลึกซึ้ง อัญชันชะงักไปอีก

อดีต น้ำตกเดียวกัน กัลป์กับอัญชันตอนที่เป็นคู่รักกันมาเที่ยวเล่นน้ำตกด้วยกัน อัญชันวักน้ำใส่กัลป์แล้วหัวเราะสนุกสนาน กัลป์กับอัญชันเดินเข้ามาแล้วกัลป์นั่งลงคุกเข่าสวมมงกุฎดอกหญ้าให้อัญชัน กัลป์กระโดดน้ำไป อัญชันเห็นแล้วนึกสนุกเลยกระโดดตามลงไป กัลป์ อัญชัน วักน้ำใส่กันเล่นกันหัวเราะอย่างสนุกสนาน อยู่ดีๆ กัลป์ก็ทิ้งตัวลงไปในน้ำหลบหายไป อัญชันเห็นมองหากัลป์ หมุนตัวมองซ้ายมองขวา กัลป์ก็ยังไม่โผล่ออกมาจากน้ำ อัญชันเดินไปในน้ำก็โดนกัลป์แอบหอมแก้ม แล้วกอดกันทรุดตัวหายลงไปในน้ำทั้งคู่

เห็นละอองน้ำในน้ำตก อัญชันยืนมองน้ำตาเอ่อ มองไปยังมุมซึ่งตัวเองเคยใกล้ชิดสนิทสนมกับกัลป์ แต่อัญชันก็เป็นเหมือนผู้หญิงปากแข็งทั่วไปเชิดหน้าทำเป็นไม่สนใจ “ที่นี่มันก็แค่น้ำตก ไม่มีอะไรให้จดจำ”

กัลป์จ้องหน้าอัญชันก่อนจะดึงเธอไปด้วยกัน “ถ้างั้นก็มาทางนี้...ผมมีอะไรจะให้ดู”

อัญชันขัดขืน แต่ก็ยังโดนกัลป์ฉุดแขนออกไป

เพิงไม้เก่าริมน้าตก กัลป์ดึงอัญชันมาหลบอยู่ที่ด้านหลังพุ่มไม้ด้านหนึ่ง แอบดูเด็กหญิงคนหนึ่งที่กระเตงเลี้ยงน้องเข้าเอวไป กำลังต้มข้าวที่ก่อขึ้นด้วยก้อนหิน เด็กหญิงท่าทางมอมแมมบอกยี่ห้อว่ายากจนมาก หันไปยิ้มกับน้องที่พร้อมจะร้องไห้ เด็กหญิงตักข้าวต้มใส่ชามส่งให้น้องกิน แล้วตักอีกถ้วยหนึ่ง เห็นแม่แก่ ๆ ไอโขลก ๆ อยู่ที่อีกด้านหนึ่ง เด็กหญิงเดินเอาข้าวต้มไปให้แม่ที่นอนป่วยอยู่ ที่พุ่มไม้อัญชันนิ่วหน้าที่เห็นเด็กหญิงน่าสงสารมาอยู่แถวนี้  อัญชันนึกสงสัย “แถวนี้มีคนมาอยู่ด้วยเหรอ”

“เด็กผู้หญิงคนนี้ชื่อ “แวว” บ้านกับที่ดินโดนยึด แม่ป่วยหนัก พ่อถูกยิงตายเพราะไม่ยอมขายที่ดิน ผมคงไม่ต้องบอกนะว่าทั้งหมดเป็นฝีมือของใคร” อัญชันนึกรู้ได้ทันที เสียงแผ่ว “พี่แสน...”

“แม่ของแววพาลูกๆ มาอาศัยอยู่ที่เพิงนี้ได้เกือบเดือนแล้ว แต่ก็ยังไม่หมดเวรหมดกรรม”

กัลป์ชี้ไปที่ป้ายที่ปิดอยู่ตรงต้นไม้ใหญ่ริมน้ำตก เขียนระบุชัดเจน “เขตที่ดิน แสน ราชสีห์”

“แต่น้ำตกเป็นที่สาธารณะ ไม่เคยมีเจ้าของ”

“ตอนนี้มันกลายเป็นของพี่ชายคุณไปแล้ว” อัญชันถึงกับอึ้ง มองภาพเด็กหญิงด้วยสายตาที่สงสารเป็นอย่างยิ่ง

กัลป์กับอัญชันยืนคุยกันอยู่ใกล้น้ำตก

“ครอบครัวแววไม่ใช่ครอบครัวแรก ที่เดือดร้อนเพราะอำนาจเถื่อนของแสน ราชสีห์ ในเมืองพลยังมีคนเจอเรื่องแบบนี้อีกมาก”