บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 21 หน้า 19

บางๆจากโต๊ะทำงานผู้ว่ามาดูทีละแฟ้ม ก่อนจะชะงักที่แฟ้มหนึ่ง ซึ่งระบุว่าเป็นเอกสารลับสุดยอด หมวดนิตย์ดึงเอกสารในแฟ้มออกมาดูสักพักแล้วอึ้งไป “ไอ้เวรเอ๊ย ที่แท้ก็มึงนี่เอง”

ผ่านเวลามา ห้องทำงานแสน แสนกำลังนั่งคุยโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะ

“ไอ้องอาจมันตุ๋นพวกเราซะเปื่อย มันไม่ได้เป็นคนฉายหนังขายยาอย่างที่เราเห็น แต่มันเป็นสายของทางการ”

“แน่ใจนะหมวด”

หมวดนิตย์นั่งเอกเขนกคุยโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะผู้ว่าฯอย่างสบายใจ

“ยิ่งกว่าแน่ซะอีกนายแสน ผมจะบอกให้นะว่าไอ้หมอนี่ไม่ใช่สายข่าวธรรมดา แต่มันเป็นถึงปลัดปราบปรามคนใหม่ของเมืองพล”

“อะไรนะ”

“อย่าเพิ่งรีบตกใจนายแสน เพราะผมยังมีข้อมูลสำคัญอีกอย่างจะบอกให้รู้” หมวดนิตย์ยิ้มเจ้าเล่ห์ “เอกสารที่ผมเจอในนี้มีอยู่สองชุด ชุดแรกเป็นของไอ้องอาจ ส่วนอีกชุดนึง...เอ...เป็นของใครน้า นายแสนต้องคาดไม่ถึงแน่ๆ”

“ใครวะ!?”

“ใจเย็น ผมบอกแน่ แต่เงินค่าจ้างที่ตกลงไว้ผมขอเพิ่มเป็นสองเท่า เอไม่สิ ขอเป็นสามเท่าเลยดีกว่า ไม่ทราบว่านายแสนจะขัดข้องรึเปล่า”

แสนชะงัก-ยิ้มเหี้ยม “ได้คืบจะเอาศอก ทำแบบนี้มันไม่สวยเลยนะหมวด”

“ก็แล้วแต่จะคิด นายแสนเตรียมเงินไว้ให้พร้อมก็แล้วกัน อีกสักครู่ผมจะไปเยี่ยม”

หมวดนิตย์วางสายแล้วยิ้มลำพอง มันรู้ว่านายแสนต้องจ่ายมันแน่

ทางเดินในศาลากลาง ฝนตก ได้ยินเสียงฟ้าร้องครืน หมวดนิตย์กำลังหิ้วซองเอกสารเดินอย่างระมัดระวัง

“เคารพเอื้อเฟื้อต่อหน้าที่ กรุณาปราณีต่อประชาชน อดทนต่อความเจ็บใจ ไม่หวั่นไหวต่อความยากลำบาก”

หมวดนิตย์ชะงักมองไปข้างหน้า เบื้องหน้าว่างเปล่า เห็นฝนตกกระหนํ่า

“ไม่มักมากในลาภผล มุ่งบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์แก่ประชาชน ดำรงตนในยุติธรรม กระทำการด้วยปัญญา รักษาความไม่ประมาทเสมอชีวิต”

หมวดนิตย์หันมองไปข้างหลัง เห็นเพลิงยืนล้วงกระเป๋ามองอยู่ในเงามืด “นายเพลิง”

“หมวดไม่เคยได้ยินบ้างหรือไง” หมวดนิตย์รู้ดีว่าเพลิงเป็นใคร แต่ยังแกล้งทำเป็นไม่รู้

“ นายแสนให้มารับเอกสารสิท่า รู้สึกว่ามึงจะมาสายไปหน่อยนะ”