บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 14 หน้า 14
อดีต ลานหน้าโบสถ์ร้างวัดเก่าเมืองพล แสนกำลังซ้อมท่านาคาพ่นไฟอยู่ กัลป์กับอาจารย์อัคนีกำลังยืนดูอยู่ห่างๆ “ฝีมือของแสนรุดหน้าไปเร็วมาก กระบวนท่านาคาพ่นไฟของมัน ตอนนี้มาถึงขั้นสุดยอดแล้ว”
“นาคาพ่นไฟคือไม้ตายที่ร้ายกาจที่สุดของวิชาคมแฝกเหรอครับอาจารย์”
“เปล่า อัคคีสาดแสงต่างหากที่เป็นหนึ่งสำหรับวิชาคมแฝก”
กัลป์แปลกใจ “ผมเคยทดสอบกระบวนท่านี้กับแสนมาก่อน แต่ว่า...”
“เอ็งแพ้ แต่เชื่อเถอะ เอ็งไม่ได้แพ้เพราะกระบวนท่า” อัคนียิ้ม “จิตเอ็งต่างหากที่แพ้ จิตของเอ็งยังอ่อนไหว และผูกพันอยู่ด้วยความรู้สึกมากมาย อัคคีจึงไม่อาจสาดแสงอย่างเต็มที่”
ลาพระพาย กัลป์เมื่อคิดมาถึงตอนนี้ก็จรดท่าเตรียมใช้อัคคีสาดแสง ซึ่งแสนก็แสยะยิ้มเมื่อดูออก
“นี่มึงจะดวลท่าไม้ตายกับกูเหรอวะไอ้กัลป์”
“ไม่มึงก็กูไอ้แสน ไม่มึงก็กูจะต้องมีคนนึงที่ตายด้วยคมแฝก ตามคำทำนายของอาจารย์อัคนี”
“ฮึ กูไม่เชื่อ เพราะไอ้คนทำนายก็ถูกกูกำจัดไปแล้ว”
“ไอ้แสน !!!”
“เข้ามาเลย !!”
กัลป์แผดร้องก่อนจะบุกเข้าเล่นงานแสน “อัคคีสาดแสง !”
“นาคาพ่นไฟ !” คมแฝกจักรวายุกับคมแฝกสะท้านพสุธาปะทะกันสุดแรง กัลป์เป็นฝ่ายรุกเข้าตีแสนสามกระบวนท่า องอาจกับตะโพนคุยกันเรื่องกัลป์เปลี่ยนกระบวนท่าสู้
“ทำไมกระบวนท่าตีคมแฝกของกัลป์ จากพริ้วไหวเป็นแข็งกร้าวดุดันอย่างนี้ว่ะ”
“ก็ลุงลองให้แม่ลุงโดนจับกดน้ำเกือบตายแบบนี้ จะโมโหมั้ย”
แสนรู้ได้ว่าการต่อสู้ของกัลป์เปลี่ยนไป แสนเลยวิ่งเข้าปะทะกัน กัลป์ก็เข้าใส่ กัลป์กับแสนสู้กันไม่ยั้ง ไม่มีใครยอมใคร สุดท้ายปะทะกันจนคมแฝกหักทั้งคู่ แสนเห็นเพลิงที่ถือมีดอยู่ก็เอาเท้าเตะมีดที่อยู่ในมือเพลิงให้หลุดมือ แสนรับมีดแล้วจ่อมีดไปทางกัลป์ กัลป์อึ้งเพราะรู้ถึงอานุภาพของมีดเลยเอามือไปแตะที่แผล
เซ่งเข้ามาทางด้านหลังกัลป์เอาหินทุบที่ท้ายทอยกัลป์ กัลป์ทรุดตัวล้มลง สายตากัลป์ที่กำลังดับวูบไป เห็นแสนยิ้มเหี้ยม ตะโพนกับองอาจที่ดิ้นจะเข้ามาช่วยแต่ถูกสมุนล็อกไว้ แล้วทุกอย่างก็ดับวูบไป องอาจ ตะโพน และเพลิงต่างก็ตกตะลึง แสนแสยะยิ้มมองกัลป์ แล้วระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
ห้องนอนกระรอกในบ้านอัญชัน มาลัยนอนซมอยู่ที่เตียง กระรอกประคองมาลัยให้กินยา อัญชันยื่นน้ำให้กระรอก กระรอกป้อนยามาลัย ดอกไม้เปิดประตูห้องเข้ามาอย่างแรง