บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 18 หน้า 4
กลางคืน ห้องนั่งสมาธิกระท่อมอัคนี กัลป์นั่งอยู่ในสมาธิ ลืมตาขึ้นมาเห็นมาลัยยืนอยู่ที่หน้าประตู
“แม่” กัลป์จะลุกไปหาแม่มาลัย แต่แล้วมาลัยก็หายไป
ห้องว่างเปล่า มีเพียงกัลป์กับอาจารย์อัคนีนั่งสมาธิอยู่ กัลป์รู้สึกแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น อัคนีที่ยังหลับตาอยู่ในสมาธิรับรู้ได้ด้วยญาณว่ามาลัยตายแล้ว อัคนีพูดกับกัลป์ทั้งที่ยังอยู่ในสมาธิ
“ทุกสรรพสิ่งบนโลก ย่อมเกิดขึ้นตั้งอยู่และดับไปเสมอกัลป์” กัลป์กังวลใจ แต่ก็นั่งสมาธิต่อ
เช้าวันใหม่ หน้ากระท่อมอัคนี กัลป์กำลังใช้คมแฝกซ้อมวิชายุทธอย่างคล่องแคล่ว อัคนีเดินออกมาดูอย่างชื่นชม บาดแผลของอัคนีได้รับการพยาบาลแล้ว อัคนีมองแผลกัลป์ แล้วหันไปยิ้ม
“อาถรรพ์ของมีดไสยดำครอบงำ เอ็งไม่ได้อีกแล้วไอ้กัลป์” กัลป์แปลกใจ อัคนีเดินมาหาพลางอธิบาย
“จำความพ่ายแพ้นี้เป็นบทเรียน คมแฝกจะไม่ต่างอะไรกับท่อนไม้ธรรมดา หากจิตใจของเอ็งยังไม่พร้อมจะประสานเป็นหนึ่งเดียวกันกับมัน”
กัลป์มองอัคนีอย่างแปลกใจ ขณะที่อัคนีเดินไปทางหนึ่ง แล้วหักกิ่งไผ่ขนาดเท่าไม้เรียวออกมา แล้วริดใบทิ้งก่อนจะมองกัลป์ “เอ็งบุกเข้ามา”
“อาจารย์”
อัคนีสะบัดกิ่งชี้ไปที่กัลป์ “เตรียมพร้อม” กัลป์จรดท่าคมแฝก
“ราวี !!” กัลป์จู่โจมอัคนีทันที อัคนีพลิกตัวรับด้วยกิ่งไผ่บางๆกิ่งนั้น โดยอาศัยความพลิ้วไหวของข้อมือ และความยืดหยุ่นของกิ่งไม้เบี่ยงวิถีการจู่โจม “อำนาจของคมแฝกไม่ได้มีดีแค่เวทย์มนต์คาถา หรือวิชายุทธ”
กัลป์จู่โจมอีก อัคนีพลิกหลบและใช้กิ่งไผ่ตอบโต้ สิ่งที่กิ่งไผ่แตกต่างจากไม้ชนิดอื่นก็คือแรงเหวี่ยงทำให้มันโค้งฟาดเป้าหมายที่หลังกัลป์ได้
“ไม้ต่างชนิด มีคุณต่างกัน คมแฝกทั้งสี่ธาตุ ดิน นํ้า ลม ไฟ ที่ถูกสร้างขึ้นจึงมีความเหมาะสมกับบุคคลที่ต่างกัน”
“คมแฝกจักรวายุพินาศไปแล้ว”
“ที่เหลือก็คือคมแฝกแสงอัคคี” อัคนีจรดท่าคมแฝก “เข้ามา”
กัลป์บุกเข้าจู่โจมอัคนีอีกรอบ อัคนีพลิกหลบและคว้าปลายไผ่งอจนโค้ง แล้วปล่อยดีดเพี๊ยะใส่มือกัลป์จนคมแฝกในมือหลุดร่วง กัลป์ร้องเบาๆ “โอ้ย”
“เปลี่ยนจากธาตุลมเป็นธาตุไฟ ถ้าคิดครองคมแฝกแสงอัคคี กระบวนท่าของมึงต้องดุดัน ต้องเด็ดขาดกว่านี้ อย่าใจอ่อนให้คู่ต่อสู้เป็นอันขาด โดยเฉพาะไอ้แสน”
กัลป์อึ้งไป สรรพสิ่งทั้งมวลเคลื่อนไหวไปตามธรรมชาติ อัคนีกล่าวหลักข้อหนึ่งออกมา