บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 8 หน้า 3
“ไอ้แสน...แก...” จงอางบ้าเลือดพุ่งลิ่วจะเข้าไปสู้กับแสน แต่ก็ถูกสิงโตถีบสกัดจนกระเด็นไปกองกับพื้น
“จงอาง”
กานพลูขับรถให้รองเพชรพร้อมกำลังตำรวจอีกส่วนหนึ่งอย่างรีบร้อน รองเพชรวิ่งผ่านสามแยก โดยทางแยกมีมอเตอร์ไซค์ติดเครื่องจอดรถอยู่ รถรองเพชรขับไป คนขับมอเตอร์ไซค์มองรถรองเพชรแล้วขับตาม รถรองเพชรขับมาอยู่ๆ ก็มีรถมอเตอร์ไซค์ขับแซงหน้าไปอย่างไม่มีพิรุธ รถมอเตอร์ไซค์ขับแซงมาได้ระยะหนึ่ง คนขับมอเตอร์ไซค์หยิบระเบิดน้อยหน่าออกมาจากเสื้อแจ็คเก็ต ใช้ฟันกัดดึงสลักระเบิดแล้วโยนไปด้านหลังอย่างช้าๆ
ระเบิดน้อยหน่าลอยลงมากลิ้งตามพื้นไปทางรถรองเพชร กลางรถด้านซ้ายของรถ ระเบิดทำงานตูมด้วยแรงระเบิด ทำให้รถรองเพชรเด้งเสียหลักลงข้างทาง มอเตอร์ไซค์หมุนรถหันมามองรถรองเพชร เห็นตารู้ว่าเป็นหมวดนิตย์มองอย่างสะใจ หมวดนิตย์ขับออกจากที่เกิดเหตุ
หลุมหลบภัยใต้บ้านตะโพน เพลิงกับกัลป์และองอาจกำลังดูแผนที่บริเวณบ้านแสน และปรึกษากัน
“นี่เป็นโกดังที่ฉันเคยแอบเข้าไปดูคราวก่อน ไอ้แสนมันเก็บอาวุธไว้ในนั้น”
“แต่ตำรวจเคยบุกไปตรวจค้นแล้วนี่ ไอ้แสนมันคงไม่เก็บอาวุธไว้ที่เดิมแน่”
“ยกเว้นแต่มันจะเชื่อว่าคงไม่มีตำรวจหน้าไหนไปตรวจค้นอีกรอบ”
ขณะที่ทุกคนครุ่นคิดอยู่นั้น ตะโพนรีบเข้ามา หน้าตาตื่นด้วยความตกใจ “เกิดเรื่องใหญ่แล้วไอ้กัลป์”
“มีอะไรเหรอลุง”
“ก็ไอ้แสนน่ะสิ มันไปถล่มร้านไอ้ปาน หาว่าไอ้ปานช่วยเหลือพวกเอ็ง”
“แล้วตำรวจไปไหน”
“รองเพชรกับพวกโดนระเบิด ตอนนี้อาการสาหัส” กัลป์ องอาจ เพลิงต่างตกใจ
ร้านพ่อปาน พ่อปานโดนสมุนของแสนจับตัวไว้ แล้วถูกเข้มซ้อม
“พ่อ” ตะเภาจะเข้าไปช่วย แต่ถูกขวานล็อกตัวไว้จนดิ้นไม่หลุด ส่วนแม่แจ้กำลังประคองจงอางที่ถูกซ้อมจนน่วมอยู่ที่อีกมุมหนึ่งได้แต่ร้องไห้สะอื้น เมื่อพ่อปานถูกปล่อยให้กองสลบไปกับพื้น
แม่แจ้ไหว้ “ฉันขอเถอะพ่อแสน ให้ฉันกราบก็ยอม อย่าทำอะไรพวกฉันอีกเลย พวกฉันกลัวแล้ว”
แสนหันไปบอกกับชาวบ้านที่มุงอยู่นอกร้าน
“พวกเอ็งจำไว้ให้ดี ใครคิดต่อต้านแสน ราชสีห์ มันจะต้องโดนแบบนี้”
แสนพาสมุนเดินออกมานอกร้าน ชาวบ้านต่างหลีกทางให้