บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 19 หน้า 2
“ถ้าภารกิจสำเร็จคุณจะได้รับเลื่อนขั้นเป็นกรณีพิเศษ แต่ถ้าล้มเหลว คุณจะตายในฐานะนักเลงข้างถนนคนนึง”
“ผมพร้อมรับใช้ประเทศชาติเสมอครับ”
“ดี ถ้างั้นก็เริ่มภารกิจแรกกันได้เลย”
โรงอาหารในเรือนจำ เพลิงในเรือนจำแห่งหนึ่ง ท่ามกลางความวุ่นวายสับสน นักโทษหลายคนกำลังต่อสู้กัน
เซ่งเลือดท่วมกาย กำลังปักหลักสู้กับศัตรู โดยมีคนยืนพิงหลังระวังให้อยู่ ซึ่งก็คือเพลิงนั่นเอง
“ไอ้น้องชาย มึงช่วยชีวิตกูเอาไว้ ถ้าออกจากคุกนี่ได้เมื่อไหร่ กูต้องตอบแทนมึงแน่”
ห้องขังเดี่ยวเรือนจำ กุญแจล็อคห้องขัง เซ่งพูด เพลิงฟังเซ่งพูด
“แสน ราชสีห์ ลูกชายเจ้านายของกูเป็นเจ้าพ่อแห่งเมืองพล ใครหน้าไหนก็เทียบรัศมีไม่ได้” เซ่งลำพอง “เพราะนายแสนค้ายากับอาวุธให้กองทัพฝรั่งโว้ย ฮ่าๆๆ”
ห้องนอนตะเภา เพลิงนิ่วหน้าฝันร้าย ภาพหลังออกจากคุกและมายังเมืองพล เพลิงต้องพบกับการต่อสู้มากมาย มือเพลิงจิกขยุ้มผ้าปูที่นอนด้วยความตึงเครียด ตะเภากุมมือเพลิงเอาไว้ ก่อนจะเอนตัวลงตะแคงข้างๆ
“ไม่ต้องกลัวนะเพลิง ทุกอย่างมันเป็นแค่ฝันร้าย ฉันจะดูแลเธอเอง”
ตะเภาว่าแล้วจุมพิตที่หน้าผากเพลิงอย่างปลอบโยน
เส้นทางลงจากถ้ำมหากาฬ กัลป์ อัญชัน ตะโพน องอาจเดินมาด้วยกัน
“เฮ้อ ขาขึ้นว่ายากแล้ว แต่ขาลงดันยากกว่าเดิมซะอีก ทางชันแบบนี้ เผลอๆมีหวังได้ล้มหน้าทิ่ม”
“ก็เหมือนโบราณเค้ากล่าวไว้ไงครับคุณองอาจ ทางเตียนเวียนลงนรก ทางรกวกขึ้นสวรรค์ จริงมั้ยวะไอ้กัลป์”
กัลป์เงียบมองไปทางอัญชันเป็นห่วง “อัญชัน คุณไหวมั้ย”
“ไม่เป็นไรค่ะ เรารีบเดินต่อเถอะ จวนจะถึงกระท่อมอาจารย์อัคนีแล้ว” กัลป์เดินไปต่อไม่กี่ก้าว แต่แล้วก็ต้องชะงัก “มีอะไรเหรอคะกัลป์”
กัลป์มองไปที่องอาจอย่างขอความเห็น “มีคนมา”
ตะโพนเดินไปชะโงกดู “โน่นไง ขึ้นมาทางโน้น” ตะโพนชี้นิ้วไปทางเบื้องล่าง องอาจรีบปลดกล้องส่องทางไกลออกมาดู เห็นแสนเดินมากับเซ่ง เจมส์ และชาญ “ไอ้แสน”
“นายแน่ใจนะ”
“ร้อยเปอร์เซ็นต์ รีบเผ่นเถอะ ไม่เกินสิบนาที มันมาถึงตัวแน่” ทุกคนรีบหนี อัญชันเห็นกัลป์กำคมแฝกด้วยความแค้น “โอกาสหน้ายังมีค่ะกัลป์ รีบหนีดีกว่า” คำพูดของอัญชันทำให้กัลป์ใจอ่อน