บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 15 (2/2)

อนาวิลกับโชวเห็นอนันต์วิ่งมาไกลๆ โชวสีหน้าตกใจอนันต์มาได้ยังไง ส่วนอนาวิลหันมาสู้กับโชวต่อ โชวป้องกันตัว แล้วอนาวิลก็แกล้งแพ้ โชวเล็งปืนไปที่อนาวิล อนาวิลยิ้มแล้วพูดยั่ว “จะฆ่าก็ฆ่าเลยสิ จะรออะไรอีกไอ้โชว” โชวท่าทางลังเลใจไม่อยากทำ จะเอาปืนลงแล้ว หันหลังเดินหนี  อนาวิลอึ้ง  “ถ้าแกไม่ยิงฉันยิงเอง !” อนาวิลเก็บปืนทำท่าจะยิงใส่โชวแต่ไม่ยิง  

โชวตกใจหันกลับมา ยิงใส่อนาวิลป้องกันตัวเอง ปัง ! 

อนันต์ซึ่งวิ่งมาถึงก็เห็นโชวยิงอนาวิลตกสะพานไปพอดี “วิน  !!” โชวตกใจ  อนันต์หันกลับมามองโชวแล้วแค้น ล้วงปืนยิงไปที่โชว  โชวโดนอนันต์ ยิงเฉียดไหล่ล้มลง!! โชวจะขยับ  แต่อนันต์เร็วกว่าเล็งปืนไปที่โชว “หยุดนะ ! ไม่งั้นฉันยิง !” 

โชวกุมหัวไหล่เลือดไหลหันกลับมามองหน้าอนันต์ อนันต์ที่เล็งปืนอยู่มองหน้าโชวแล้วชะงัก นึกถึงเหตุกาณ์ที่โชวเคยช่วยชีวิตตนไว้ แล้วเกิดลังเลใจขึ้นมาเฉยๆ  

ไกลออกไป เหว่ยชิงที่แอบมองอยู่ เห็นภาพพ่อกำลังจะยิงลูกของตัวเองก็ลุ้น “ยิงสิอนันต์ ! ทุกอย่างจะได้จบซะที !! ยิงสิ  ยิง !!”

ที่บ้านของอนันต์ ลมพัดแรงจนหน้าต่างเปิด ม่านปลิวว่อน นวลจันทร์วิ่ง มาเจอกรอบรูปของอนันต์ตกลงมาแตกที่พื้นห้อง จึงหยิบมาดู รอยแตกคาดหน้าอนันต์พอดี

นวลจันทร์รู้สึกใจคอไม่ดี  รีบยกมือไหว้พระ “ขอคุณพระคุณเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดช่วยคุ้มครองคุณอนันต์ด้วยเถอะค่ะ  ขอให้เค้าปลอดภัย อย่าให้เจอสิ่งไม่ดีเลย” ทันใดนั้นเสียงฟ้าฝ่าดังเปรี้ยง ! นวลจันทร์ตกใจร้อง กรี๊ดออกมา มองรูปอนันต์รู้สึกใจไม่ดี  เป็นห่วงขึ้นมา

ขณะฟ้าร้องครื้นๆ เสียงดัง  อนันต์ที่เล็งปืนไปที่โชวลังเลใจ  ทำไม่ลง  

“ยิงสิอนันต์  ยิง” เหว่ยชิงลุ้น

แต่แล้วทันใดนั้น...ฟ้าก็ผ่าลงมาที่เสาไฟดวงหนึ่งไกลๆ  เปรี้ยง !! เสียงดังลั่น ไฟดับพรึ่บ ทุกคนตกใจ โชวอาศัยความมืดวิ่งหลบหนีไป  

อนันต์หันมาไม่เห็นโชวแล้ว นึกได้รีบวิ่งไปดูอนาวิล “วิน !!”

เหว่ยชิงเดินออกไปอย่างโมโหที่ทุอย่างไม่เป็นไปตามแผน ฝนเริ่มตกโปรยปราย อนันต์รีบวิ่งไปที่สะพานมองหา  ตะโกนเรียกอนาวิล “วิน วินลูกพ่อ  วิน !!” อนันต์มองไม่เห็นอนาวิลในน้ำก็ใจเสีย “อนาวิล !!” ฝนตกลงมาอย่างหนัก อนันต์ยืน ตะโกนเรียกลูกชายสุดเสียงท่ามกลางสายฝน