บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 15 (2/2) หน้า 5
นวลจันทร์เช็ดตัวให้สีหน้าห่วงใย สงสาร
เด็กวัดวิ่งนำหลวงพ่อเข้ามาแล้วเอ่ยขึ้น “ทางนี้ครับหลวงพ่อ ทางนี้” หลวงพ่อเข้ามาเห็นสภาพโชวกับนวลจันทร์ก็ส่ายหน้า เด็กวัดเปิดแผลดู “ท่าทางจะถูกยิงมา”
“หลวงพ่อคะ ช่วยตามรถพยาบาลด้วยเถอะค่ะ” นวลจันทร์ขอร้อง
โชวที่งัวเงียได้ยินก็รีบห้าม “อย่า อย่า พวกมันจะมา มันจะฆ่าผม”
“เอายังไงดีคะหลวงพ่อ” นวลจันทร์หันไปมองหน้าหลวงพ่อ
“แม่ครับ แม่...อย่าทิ้งผมไป แม่...” โชวเพ้อขึ้นมาอีก
“โชคชะตานำพาสายเลือดมาพบกัน...เวรกรรมจริงๆ” หลวงพ่อพึมพำเพราะหยั่งรู้ทั้งหมด แต่ไม่มีใครสนใจฟังเพราะมัวแต่สนใจอาการโชว โชวจับมือนวลจันทร์แน่น
ที่บ้านของเม่ย อนาวิลเดินหนี ดุจดาวรีบตามมาขวางไว้ “ทำไมคุณต้องสร้างเรื่องหลอกพ่อว่าคุณตายไปแล้ว” อนาวิลเงียบ ถอนใจยังไม่ตอบ “รู้ไหมว่าพ่อเสียใจมาก” อนาวิลยิ้มเศร้าๆ ดุจดาวกระชากตัว อนาวิลมาถาม “เพราะอะไรบอกมาสิ”
“พี่บอกไม่ได้ดาว พี่บอกไม่ได้จริงๆ”
“ถ้างั้นฉันก็จะไปบอกความจริงกับพ่อ” ดุจดาวเอ่ยจบกำลังจะเดินออกไป
อนาวิลรีบขวาง “พี่ขอร้องดาว”
“ไม่!”
“ดาวเป็นน้องที่พี่รัก พี่ไม่อยากจะทำร้ายดาวถ้าไม่จำเป็น”
“ทำไม ?! คุณจะทำอะไรฉัน”
“อย่าบังคับพี่ให้ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำนะดาว!” อนาวิลจับมือดุจดาวไว้
ดุจดาวอึ้งน้ำตาคลอ มองอนาวิลเหมือนคนที่ไม่รู้จักมาก่อน “คุณไม่ใช่อนาวิลพี่ชายของฉัน”
“ใช่!” ชายหนุ่มน้ำตาไหล “อนาวิลคนเดิมตายไปแล้ว อนาวิลคนนี้จะทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้น”
“ถ้างั้นฉันยิ่งต้องบอกพ่อ” ดุจดาวสะบัดมืออนาวิลออกแต่อนาวิลไม่ยอม
“ปล่อยดุจดาวเดี๋ยวนี้ !” ทั้งคู่หันไป เห็นวายุเดินเข้ามา
“คุณวายุ” ดุจดาวเอ่ยเรียก
“ปล่อยดุจดาว” วายุสั่ง
“แกไม่เกี่ยว เรื่องระหว่างพี่น้อง คนอื่นอย่ายุ่ง”
“ไม่ว่าแกจะเป็นใคร ก็ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายคนที่ฉันรัก” ดุจดาวอึ้งๆ ไปที่ได้ยิน วายุเข้าไปจับมือดุจดาวอีกข้าง “ปล่อยดุจดาวเดี๋ยวนี้ !”
วายุกับอนาวิลมองหน้ากันไม่พอใจทำท่าจะเอาจริง ดุจดาวได้โอกาสสะบัดมือออกจากอนาวิล “ไปเถอะคุณวายุ” วายุพาดุจดาวเดินออกไป