บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 15 (2/2) หน้า 2
เวลาผ่านไป ฝนหยุดตกแล้ว...ดุจดาววิ่งเข้ามา เห็นพวกเจ้าหน้าที่ปิดล้อมสถานที่เกิดเหตุ อนันต์ยืนมองนักประดาน้ำดำหาศพอนาวิล
ดุจดาววิ่งเข้ามาหาอนันต์ “พ่อคะ เจอพี่วินรึยังคะ ?” อนันต์ส่ายหน้าเศร้ามาก “เกิดอะไรขึ้นคะพ่อ ทำไมพี่วินถึง ?”
“วินนัดพ่อมาเจอที่นี่ แต่พอพ่อมาถึงก็เห็นวินสู้อยู่กับโชว”
“คุณชาย !!”
“แล้วโชวก็ยิงวินตกน้ำไป” ดุจดาวอึ้งกับสิ่งที่รับรู้จากพ่อ แล้วหันไปเห็นอนันต์เศร้ามาก “พ่อผิดเอง พ่อมาช้าไป พ่อน่าจะมาเร็วกว่านี้”
“พี่วินต้องไม่เป็นไรค่ะพ่อ พี่วินต้องปลอดภัย” ดุจดาวกอดปลอบใจพ่อ แล้วสองพ่อลูกหัน ไปรอลุ้นการทำงานของเจ้าหน้าที่ใจจดจ่อ
หลังจากนั้น พวกนักประดาน้ำขึ้นมาบนฝั่ง อนันต์กับดุจดาวเห็นรีบเข้าไปถาม
“ทำไมไม่หาต่อ ยังไม่เจออนาวิลเลย”
“กระแสน้ำเริ่มแรงขึ้นครับท่าน ถ้าขืนให้ดำต่อพวกนักประดาน้ำอาจจะเป็นอันตราย” เจ้าหน้าที่อธิบาย
“วินลูกพ่อ” อนันต์รู้สึกเศร้า เจ็บปวด
“ขอโทษนะครับท่าน แต่ผมว่าศพอาจจะถูกน้ำพัดไปที่อื่นแล้ว” เจ้าหน้าที่เอ่ยขึ้น
“พี่วิน...”ดุจดาวน้ำตาไหลร้องไห้
“ไม่จริง!! อนาวิลยังไม่ตาย !!” อนันต์โมโหกระชากตัวเจ้าหน้าที่คนนั้นมา
“ใจเย็นๆ ค่ะพ่อใจเย็น” ดุจดาวรีบห้าม อนันต์ปล่อยมือออก เจ้าหน้าที่รีบเดินไป ดุจดาวปลอบใจพ่อ “ทำใจเถอะนะคะพ่อ พี่วินคงไม่อยู่กับเราแล้ว”
“อย่าบอกเรื่องนี้กับแม่เด็ดขาด” ดุจดาวมองสงสัย “ตราบใจที่ไม่เจอศพ พ่อจะไม่เชื่อเด็ดขาดว่าวินตายไปแล้ว !”
ดุจดาวมองเห็นอนันต์สีหน้าเจ็บปวด เสียใจมาก
อนันต์เดินไปสั่งลูกน้อง “ออกหมายจับโชวทันที เราต้องเอาตัวเค้ามารับโทษให้ได้”
“ครับท่าน” อนันต์เดินออกไปพร้อมลูกน้อง ดุจดาวมีสีหน้าไม่สบายใจจึงเดินแยกออกไป
ดุจดาวเดินมามองไปในแม่น้ำเศร้าคิดถึงอนาวิล “เฮีย...” ดุจดาวก้มลงพื้นเห็นอะไรบางอย่างตกอยู่จึงก้มลงเก็บ เห็นเป็นปลอกกระสุนปืน “นี่มัน...???” ดุจดาวมองปลอกกระสุนปืนสีหน้าแปลกใจ
ที่เซฟเฮ้าส์ เหว่ยชิงยืนแค้นใจ “ทำไมสวรรค์ต้องช่วยพวกมันสองพ่อลูกด้วย !! ทำไม !!”
“ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าสวรรค์จะช่วยพวกมันทุกครั้งได้รึเปล่า” อนาวิลที่ตัวเปียกเดิน เข้ามาพร้อมกับจ่าเดชเอ่ยขึ้น
เหว่ยชิงที่รออยู่รีบเข้าไปหาถามอย่างเป็นห่วง “วิน เป็นไงบ้างลูก”