บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 10 (1/2)

เม่ยกับดุจดาวมองหน้ากันอึ้ง  

โชวงง เพิ่งรู้สองสาวรู้จักกัน “พวกเธอสองคนรู้จักกันด้วยเหรอ” 

“ค่ะ ดาวเป็น...” เม่ยกำลังจะพูดต่อ 

ดุจดาวชิงพูดก่อน “คนเคยรู้จักกันค่ะ” เม่ยมองหน้าดุจดาวรู้ว่าเพื่อนโกรธ  

โชวถามดุจดาว “เธอมาที่นี่ทำไม” 

“ชั้นเป็นคนให้ดุจดาวมาที่นี่เอง” ทุกคนหันไป เหว่ยชิงเดินมาเห็นภาพก็ยิ้มๆ “เข้าไปคุยกันข้างในดุจดาว” เหว่ยชิงเดินนำไป ดุจดาวจะหัน 

เม่ยรีบเรียก “ดาว...” เม่ยจะคุยด้วย ดุจดาวไม่สน  เดินตามเหว่ยชิงไป เม่ยรู้สึกไม่สบายใจ

ขณะเดียวกัน หลี่เฟยกับเฉินรออยู่  เห็นดุจดาวเดินตามเหว่ยชิงมาก็มองหน้ากัน

“หลี่เฟย  เฉินมาแล้วเหรอ” 

“นายหญิงเรียกพวกเรามามีเรื่องอะไรเหรอครับ” เฉินมองดุจดาว

“เอาล่ะ  เข้าเรื่องเลยต่อไปนี้ชั้นจะให้ดุจดาวมาเป็นบอดี้การ์ดของโชวอีกคนนึง” 

ทุกคนแปลกใจ ยกเว้นโชวที่มองหน้าแม่แล้วเดาออกว่ากำลังเริ่มแผนแก้แค้นก็มีสีหน้าไม่ชอบใจนัก

“แต่คุณชายก็มีเฉินดูแลอยู่แล้วนี่ครับ” หลี่เฟยแปลกใจ

“ชั้นอยากให้ดุจดาวมาช่วยอีกแรง” 

โชวได้โอกาสรีบแย้ง “แต่ผมว่าไม่จำเป็น” 

“ถ้าฉันบอกจำเป็นก็คือต้อง! เข้าใจตรงกันตามนี้” เหว่ยชิงบอกดุจดาว” เธอกลับไปเก็บกระเป๋าเข้ามาอยู่ที่นี่ได้” 

“ค่ะ”

“ไปได้” เหว่ยชิงเอ่ยไล่เมื่อพูดสิ่งที่ต้องการจบแล้ว 

ทุกคนก้มหน้าทำความเคารพเหว่ยชิง  แล้วออกไป เหว่ยชิงยิ้มมีแผนร้าย

ดุจดาวเดินออกมาท่าทางเสียใจ เสียความรู้สึกกับเพื่อนมากที่ปิดบังตนมาตลอด   

“เดี๋ยวก่อนดาว ดาว” เม่ยวิ่งตามออกมาร้องเรียก ดุจดาวไม่หยุดเดิน “ดาวเดี๋ยว” เม่ยวิ่งมาทันคว้าข้อมือดุจดาวไว้

ดุจดาวสะบัดมือเม่ย “ปล่อย !!”  เม่ยเซเกือบล้ม ดุจดาวหันหลังจะเดินไป  

เม่ยตะโกนตาม “ชั้นขอโทษ...”