บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 10 (1/2) หน้า 2
ดุจดาวมีสีหน้าเจ็บปวด แล้วหันขวับไปมองหน้าเม่ย อย่างโกรธๆ “ที่ผ่านมาเธอจริงใจกับชั้นบ้างรึเปล่า เธอปกปิดชั้น ไม่ให้รู้ว่าเธอเป็นใคร เธอต้องการ อะไร จะมาสืบข่าวงั้นเหรอ”
“ไม่นะดาว ชั้นไม่เคย...” เม่ยพยายามอธิบาย
“เธอเห็นชั้นเป็นตัวอะไรเม่ยชั้นใช่เพื่อนเธอรึเปล่า ?!”
“ใช่ !!!เธอคือเพื่อน ดาว เพื่อนที่ชั้นรักมากที่สุด”
“งั้นเหรอ แต่ตอนนี้ชั้นไม่เชื่อคำพูดเธออีกแล้ว”
“ดาว !!!” ดุจดาวหันหลังเดินไปโกรธมาก เม่ยมองตามน้ำตาคลอ
เหว่ยชิงยืนอยู่ริมหน้าต่างมองเม่ยกับดุจดาวอยู่
หลี่เฟยเดินมาเห็นเหว่ยชิงยิ้ม มองเม่ย ก็เดาออกว่าเหว่ยชิงรู้แต่แรก “นายหญิงรู้ว่าเม่ยกับดุจดาว...”
เหว่ยชิงชิงพูดขึ้นมา “เป็นเพื่อนรักกัน”
หลี่เฟยรีบบอก “เม่ยไม่มีทางทรยศภาคีแน่ครับ นายหญิงวางใจได้”
เหว่ยชิงยิ้ม “ถ้าไม่มายุ่งกับการแก้แค้นของชั้น ทุกคนก็จะปลอดภัย ไม่ต้องห่วง”
หลี่เฟยได้ยินแบบนั้นก็หน้าเสีย
ที่ห้องนอนของโชว เม่ยเดินพุ่งเข้ามาหาโชวในห้องด้วยความโกรธ “คุณชายกำลังจะทำอะไร ?!”
“อะไรของเธอ” โชวเอ่ยงงๆ
“คิดจะใช้ดาวแก้แค้นใช่ไหม”
“ชั้น...” โชวชะงัก พูดไม่ออกเป็นเพราะแม่ตัวเอง “มันไม่เกี่ยวกับเธอ”
“ดาวเป็นเพื่อนชั้น ถ้าคุณชายทำอะไรดาว เราได้เห็นดีกันแน่” เม่ยเอ่ยจบจะเดินหนี แต่กลับถูกโชวคว้าตัวดึงมา
“ว้าย !!!” ทั้งคู่ล้มลงไปนอนบนเตียง เม่ยตกใจดิ้นแต่กลับถูกโชวล็อกตัวไว้ในอ้อมแขน “ปล่อยนะ คุณชายจะทำอะไร”
“เธอเอาแต่เป็นห่วงคนอื่นเค้าไปทั่ว แล้วชั้นล่ะ”
“แล้วคุณชายจะเอาอะไรอีกล่ะ? ปล่อย !”
“ไม่ปล่อย! ชั้นต้องการให้เธอฟังสิ่งที่ชั้นจะพูดได้ไหม !!”
“จะพูดอะไรล่ะ ก็รีบๆ พูดสิ”
“ฉัน ฉันรัก...” โชวกำลังจะบอกรัก ทันใดนั้นเองเปิดก็ประตูพรวดเข้ามา
“ว้าย! ขุ่นพระ !!!” ทั้งคู่หันไปเห็นแจ่มที่ถือไม้กวาดไม้ถูพื้นเดินเข้ามา “เอ่อ...พี่นึกว่าไม่มีคนอยู่ ขอโทษค่ะ” แจ่มรีบวิ่งออกไป
เม่ยได้ทีผลักโชวออก แล้วลุกขึ้น “อย่ายุ่งกับดาว !” เม่ยเอ่ยจบก็วิ่งหนีออกนอกห้องไป