บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 10 (1/2) หน้า 3

โชวได้แต่ถอนใจ เหว่ยชิงที่เดิน ผ่านมา เห็นเม่ยวิ่งหน้าแดงออกจากห้องโชวก็มีสีหน้าไม่พอใจ

แจ่มวิ่งมาชนกับมิ่ง แต่กลับหัวเราะชอบใจ 

“หัวเราะอะไรกันจ๊ะ  น้องแจ่ม” มิ่งสงสัย แจ่มไม่ตอบ แต่ยิ้ม “สงสัยจะบ้า”

แจ่มได้ยิน หุบยิ้มทันที “แกซิบ้าไอ้พี่มิ่ง เอาหูมานี่” มิ่งยื่นหู แจ่มกระซิบ มิ่งตาโต “เป็นไงอยากบ้าด้วยไหม” มิ่งพยักหน้า  แล้วสองคนก็หัวเราะคิกคักๆ กัน

เม่ยวิ่งมาตรงแปลงดอกไม้ หญิงสาวใจเต้นไม่เป็นจังหวะจนต้องเอามือกุมไว้ เพราะเดาออกว่า เมื่อกี้โชวกำลังจะบอกรักเธอ “คุณชาย...”

เม่ยหลุดจากภวังค์เพราะเสียงเหว่ยชิง “เธอเข้าไปในห้องนอนโชวทำไม ?!” เม่ยหันมาเห็นเหว่ยชิงก็ตกใจ “ชั้นถามทำไมไม่ตอบ” 

“เม่ย...” เม่ยอึ้ง พูดไม่ออก

เหว่ยชิงเห็นแก้มเม่ยแดงก่ำ ก็เอ่ยดักคออีกฝ่าย “ชั้นเคยเตือนไปแล้ว พ่อเธอไม่ได้บอกรึไง” 

“บอกค่ะ” เม่ยก้มหน้ากลัว เฉินเดินมาเห็นพอดี

เหว่ยชิงด่าเม่ย “อย่าคิดตีตัวเสมอโชว จำไว้อย่าให้ต้องเตือนซ้ำอีก!” เม่ยอึ้ง เหว่ยชิงเดินไป

เฉินเข้ามาปลอบใจน้องสาว “พี่กับพ่อเคยเตือนแล้วใช่ไหม  เรื่องของเธอกับคุณชาย...มันไม่มีวันเป็นไปได้ !!” 

เม่ยรู้สึกเศร้ากับความรักของตัวเอง

ที่บ้านของอนันต์ นวลจันทร์ที่ปอกผลไม้อยู่เหม่อคิดถึงดุจดาว จนกระทั่งมีดบาดมือ “อุ๊ย !” นวลจันทร์ตกใจ เจ็บ

อนันต์เดินเข้ามาเห็นพอดี  รีบเดินเข้าไปดู “เป็นอะไรคุณ” 

เวลาต่อมา อนันต์ติดพลาสเตอร์ยา ให้นวลจันทร์ที่สีหน้าเครียด “ห่วงยัยดาวเหรอ” อนันต์สงสารนวลจันทร์ผู้เป็นภรรยา

นวลจันทร์พยักหน้า “ค่ะ ฉันไม่คิดเลยว่าเรื่องมันจะเป็นขนาดนี้ได้ ลูกกำลังจะแต่งงานมีความสุขในชีวิต แต่กลับต้องสูญเสียทุกอย่าง ทำไมคะทำไม พวกเราทำเวรกรรมอะไรกันไว้คะคุณ ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้” 

อนันต์สีหน้าเครียดไม่ต่างกัน

โชวแอบยืนมองดูนวลจันทร์อยู่ด้านนอกนอกบ้าน “ไม่ต้องห่วง ผมจะปกป้องดุจดาวลูกสาวของคุณเอง ผมสัญญา...” โชวเอ่ยจบก็เดินออกไป

ที่จตุรภาคี โชวกำลังนั่งฟังรายงานจากที่ประชุม มีเหว่ยชิง และเหล่า คุณชาย  สมาชิกสำคัญๆ นั่งฟังอยู่ด้วย

"วัตถุโบราณล็อตใหญ่เหรอ" โชวเอ่ยถามขึ้น