บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 10 (1/2) หน้า 4

"ใช่ครับ เครือข่ายของเราจะนำเข้ามาส่งทางหมู่บ้านเขตชายแดนภาคเหนือ" เฉินอธิบายรายละเอียด

"แต่ช่วงนี้เจ้าหน้าที่คุมเข้ม" เหว่ยชิงออกความเห็น

"ใช่อีกอย่าง...พวกอินทรีพิฆาตก็กำลังเพ็งเล็งเราอยู่" โชวยังกังวล

"แต่ของล็อตนี้มูลค่าสูงมากทางฝั่งโน้นก็กำลังถูกทางการของเค้าตามจับอยู่ เลยอยากปล่อยของมาที่เรา” เฉินเสียดาย

หลี่เฟยวิตก "ถ้าไม่ไปครั้งนี้เครือข่ายทางฝั่งโน้นคงจะไม่ไว้ใจเราอีกนะครับ" ทุกคนทำท่าคิดหนัก

ภูผานึกอะไรได้ก็ยิ้ม  “ถ้างั้นจัดคาราวานบริจาคสิ่งของชาวบ้านผู้ยากไร้ตบตาพวกมันดีไหมครับ” ทุกคนหันมองสนใจ "ไปในนามของมูลนิธิการกุศลจางฉง น่าจะลดความน่าสงสัยไปได้บ้าง" 

"ขากลับก็เอารถบรรทุกที่ไปใส่ของกลับมาสินะ?" วายุพอจะเข้าใจแผนการที่ภูผาเสนอ

เหว่ยชิงคิดนิดนึง "เป็นความคิดที่ดี"   

โชวแย้ง "แต่ยังมีช่องโหว่เรื่องความปลอดภัยอยู่"

"เรื่องนั้นไม่ยาก  แต่ต้องจัดทีมคอยนำทางและระวังให้เท่านั้น"  ภูผาเสนอทางแก้ปัญหา

"ฉันเห็นด้วย" เหว่ยชิงสนับสนุน

"ถ้างั้นเรื่องนี้ผมจะช่วยจัดการเอง" ภูผาอาสา

"ตกลงตามนี้  ปิดประชุม" เหว่ยชิงสรุป 

ภูผายิ้มมีแผนอะไรซับซ้อนกว่านั้น  โชวมองภูผาสงสัย

อันดาและภูผานัดคุยกันกันลับๆ สองคน อันดาชอบใจชมภูผา "เป็นอย่างที่แกคิดจริงๆภูผา แกเดาทางพวกมันถูกหมด” 

ภูผายิ้ม "ถ้าแกอยากจะเป็นคนคุมเกม แกต้องรู้เหนือพวกมัน" 

"พวกมันคงไม่ทันคิดว่าเราจะอาศัยจังหวะนี้ส่งยาเสพติดไปด้วย" 

"ฉลาดคิดดีนี่" ภูผา อันดาหันไปตามเสียงเห็นวีนัสยืนอยู่มุมหนึ่ง

อันดาตกใจ "วีนัส !!!" 

อันดาเหวี่ยงวีนัสล้มลงไปกองกับพื้น โดยมีภูผายืนอยู่ด้วย

“ฉันเจ็บนะ!" 

"แกได้ยินอะไรบ้าง" อันดาถาม

“ก็ทั้งหมด!" วีนัสเอ่ยพลางกดมือถือ เสียงคลิปที่อันดากับภูผาพูดกันก็ดังขึ้น

"ถ้าแกอยากจะเป็นคนคุมเกม แกต้องรู้เหนือพวกมัน"

"พวกมันคงไม่ทันคิดว่าเราจะอาศัยจังหวะนี้ส่งยาเสพติดไปด้วย"