บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 15 (1/2)

เหว่ยชิงเล่าเรื่องราวในอดีตให้อนาวิลลูกชายที่ แท้จริงฟังทั้งน้ำตา

ในตอนนั้น จางฉงตกลงมาตรงหน้าเธอพอดี!!

เหว่ยชิงตกใจสุดขีด กรีดร้อง “จางฉง!” เหว่ยชิงรีบวิ่งเข้าไปประคองร่างที่จมกองเลือดของจางฉงขึ้นมา จางฉงขาดใจตาย  เหว่ยชิงกรีดร้องหัวใจสลาย “จางฉง !!!”

เหว่ยชิงเล่าต่อ “หลังจากจางฉงตาย  ไอ้อนันต์ก็พาพวกเจ้าหน้าที่มาบุกทลายภาคีของเรา สมาชิกทุกกลุ่มพากันหนีตายกระจัดกระจาย ส่วนแม่ก็อุ้มท้องลูกหนีไปจนกระทั่ง...”

เหว่ยชิงหวนนึกถึงเหตุการณ์ที่โรงพยาบาล

ในห้องคลอด เหว่ยชิงกับนวลจันทร์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด หญิงท้องทั้งสองเบ่งสุดกำลัง แล้วกรี๊ดด้วยความเจ็บปวดพร้อมกัน เวลาต่อมาเสียงเด็กทารกก็ร้องไห้แทบพร้อมกัน พยาบาลดึงเด็กทารกเพศชายทั้งสองออกมาพร้อมกัน

เด็กอ่อนทั้งสองนอนเคียงคู่กัน เหว่ยชิงค่อยๆ แง้มประตูห้องเดินย่องเข้ามาถึงที่ตู้เด็กอ่อน เหว่ยชิงที่เดินไปหยุดตรงหน้าลูกชายตัวเอง  เธอมองลูกด้วยสายตาอ่อนโยน รักใคร่  ก่อนจะหันไปมองเด็กทารกที่อยู่ข้างๆ เห็นป้ายติดที่หน้าตู้เด็กคนหนึ่งว่า  “บุตรชาย ร.ต.อ อนันต์  สัตยกุล” เหว่ยชิงมองเด็กทารกลูกของอนันต์ด้วยสายตาเหี้ยมโหด  ก่อนจะเอื้อมมือไปยัง เด็กผู้เคราะห์ ร้าย

เวลาต่อมา อนันต์กำลังอุ้มเด็กทารกอย่างรักและหวงแหน เพราะคิดว่าเป็นลูกชายของตน เหว่ยชิงแอบมองเด็กน้อยในอ้อมกอดอนันต์ “สักวันแม่จะกลับมารับนะลูก” เหว่ยชิงเอ่ย ก่อนที่จะก้มลงมองเด็กทารก ในอ้อมกอดของ ตัวเองด้วยสายตาชิงชัง แล้วเดินหันหลังจากมาเงียบๆ พร้อมลูกชายที่แท้จริงของอนันต์ ! 

เหว่ยชิงหันไปมองอนาวิล แล้วสารภาพทั้งน้ำตา “แม่สลับตัวลูกแล้วพาโชวหนีมาเพื่อแก้แค้นไอ้อนันต์  แม่เสี้ยมให้โชวเกลียดแค้นพ่อของตัวเอง เพื่อให้มันไปฆ่าไอ้อนันต์แก้แค้นให้จางฉง  ไอ้อนันต์มันจะต้องตายด้วยฝีมือลูก ของมันเองถึงจะสาสมกับสิ่งที่มันทำกับเรา !!”  อนาวิลน้ำตาไหล ทั้งเสียใจ เจ็บปวดและสับสนอย่างบอกไม่ถูก เหว่ยชิงค่อยๆ เดินเข้าไป หาลูกชาย มือไม้สั่นทั้งโหยหาทั้งสำนึกผิด “อนาวิลลูกแม่” เหว่ยชิงเอื้อมมือไปจะสัมผัสตัวลูกชาย แต่ทันใดนั้นอนาวิลสะบัดมือเธอออก