บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 15 (1/2) หน้า 3
อนาวิลยกมือไหว้ “ผมขอโทษครับแม่ ที่ทำให้แม่เป็นห่วง”
“แค่ลูกกลับมาปลอดภัยก็ดีแล้วจ้ะ ถ้าพ่อรู้ต้องดีใจมากๆ เค้าเป็นห่วงลูกมากนะ”
“พ่อ...เป็นห่วงผมด้วยเหรอครับ” อนาวิลน้อยใจ
“ทำไมถามแบบนั้นล่ะตาวิน พ่อเป็นห่วงลูกที่สุด เค้าออกตามข่าวลูกทุกวัน” อนาวิลยิ้มไม่อยากเชื่อ สายตาเศร้า ในใจคิดว่าพ่อคงตามจับตนเสีย มากกว่า “ทำไมลูกหน้าซีดๆ ไม่สบายตรงไหนรึเปล่า”
“ผมไม่เป็นไรครับแม่ แต่เพื่อนของผม ?”
“เพื่อนของลูก ? เกิดอะไรขึ้น”
อนาวิลโกหก เพื่อหลอกถาม “เค้าบาดเจ็บกำลังต้องการเลือด”
“ตายจริง”
“แม่ครับ...ผมไม่เคยถามเลย ที่บ้านเรามีใครเลือดกรุ๊ปเอเนกาทีฟ บ้างไหมครับ”
“กรุ๊ป เอเนกาทีฟ เลือดกรุ๊ปพิเศษเหรอ ?”
“มีใช่ไหมครับแม่ ?” อนาวิลสายตามีหวัง รอคำตอบ
นวลจันทร์ส่ายหน้า “ไม่มีหรอกจ้ะ พ่อกับแม่เลือดกรุ๊ปบี ยายดาวกับลูกก็คงเลือดกรุ๊ปบีเหมือนกัน หรือไม่ก็กรุ๊ปโอ พวกเราไม่มีใครมีเลือดกรุ๊ปพิเศษหรอก”
“ไม่จริง !” อนาวิลอึ้งเมื่อรู้ความจริงจากปากแม่ก็ท่าทางมึนเหมือนถูกของแข็งตีแสกหน้า เสียศูนย์ไป
“เป็นอะไรรึเปล่าตาวิน ลูก...” นวลจันทร์ถามอย่างเป็นห่วง
อนาวิลส่ายหน้า “ไม่เป็นไรครับผมแค่เป็นห่วงเพื่อน”
นวลจันทร์อยากให้ลูกทำใจ “วิน แม่รู้ว่าลูกรักเพื่อน แต่คนทุกคนมีกรรมเป็นตัวกำหนด เราไม่สามารถฝืนกฎแห่ง กรรมไปได้ ลูกต้องทำใจยอมรับเรื่องนี้ให้ได้ด้วย”
อนาวิลพยักหน้า“ครับแม่” เขากลั้นใจพูด รู้สึกเศร้ามาก “ผมจะพยายาม...” อนาวิลน้ำตาไหลออกมา สีหน้าเจ็บปวด
ที่บ้านของเม่ย หลี่เฟยค่อยๆ ลืมตาขึ้นเห็นโชวนั่งอยู่ก็ยิ้มดีใจ โชวรีบจับมือหลี่เฟยไว้
“คุณ...ชาย...” หลี่เฟยพยายามพูด
“อาหลี่ !! นี่อาเริ่มพูดได้แล้วเหรอ” โชวดีใจ
“ค่ะ พ่อพูดได้เป็นคำๆ แล้ว อีกไม่นานน่าจะพูดได้ปกติ” เม่ยอธิบาย
“ดีจริงๆ อาต้องเข้มแข็งนะครับ” โชวมองที่มือหลี่เฟย เห็นพันผ้าตลอด “แล้วมือนี่ ?” โชวเอ่ยถาม
“กระดูกแตกยังใช้การไม่ได้ค่ะ”
“ผมขอโทษแทนแม่ด้วยนะครับอา” โชวสีหน้าเศร้า รู้สึกผิดที่แม่ตัวเองทำร้ายหลี่เฟย หลี่เฟยส่ายหน้าไม่อยากให้โชวคิดมาก “ผมรู้ว่าถึงขนาดนี้อาก็คงจะไม่โกรธ แต่ไม่เข้าใจเลย ทั้งๆ ที่อาซื่อสัตย์กับเค้ามาตลอด แต่ทำไม... ผมไม่เข้าใจ ?”