บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 16 (2/2) หน้า 3

ที่ห้องทำงานของอันดา วีนัสน้ำตาไหลเมื่อได้รู้ว่าคนที่ฆ่าพี่ชายของตนคือภูผา อนาวิลเช็ดน้ำตาให้เธอ

“คุณคงไม่ได้โกหกฉัน” 

“ผมเคยโกหกคุณเหรอวีนัส” 

“วันเวลาเปลี่ยน คนก็เปลี่ยนค่ะวิน” 

อนาวิลมองอีกฝ่ายไม่พูด อะไรแล้วหันหลังกำลังจะเดินออกไป เสียงมือถือดังขึ้น “ฮัลโหล... ภูผา” อนาวิลรับสาย วีนัสหันขวับทันทีที่ได้ยินชื่อภูผา “อย่าทำอะไรเม่ยเด็ดขาด” อนาวิลรีบวางสาย ท่าทางโมโห แล้วรีบออกไปจากห้อง  

วีนัสมองตามอย่างสงสัย

คนร้ายลากหลี่เฟยเข้ามาในบ้าน หลี่เฟยยังคงตะโกนเรียกเม่ยด้วยความเป็นห่วง “เม่ย.. เม่ย...” หลี่เฟยพยายามเรียกลูกสาว 

คนร้ายผลักหลี่เฟยล้มลง “ยังไม่หยุดร้องอีกเหรอ ห่วงตัวเองก่อนเถอะลุง” คนร้ายยกปืนขึ้นจะยิงหลี่เฟย หลี่เฟย ตาโตตกใจ

ขณะที่คนร้ายกำลังจะยิง ทันใดนั้นโชวก็พุ่งเข้ามาเตะคนร้ายล้มกระสุนพลาดเป้าไป โชวรีบเข้าไปดูหลี่เฟย  ส่วนวายุเข้าไปสู้กับคนร้าย  คนร้ายสู้ไม่ไหวล้มลง

“อาหลี่ไม่เป็นไรนะครับ” โชวเอ่ยถามเป็นห่วง

หลี่เฟยพยักหน้าแล้วรีบบอกโชว “เม่ย...  ถูก..จับไป” 

“เม่ย !!” โชวตกใจ โชวรีบไปกระชากตัวคนร้ายมาถาม “พวกแกจับเม่ยไปที่ไหน ?!” 

คนร้ายยังสลึมสลือ ไม่ทันบอกอะไร

ที่ตึกร้างแห่งหนึ่ง คนร้ายลากตัวเม่ยเข้ามา

เม่ยโวยวาย “ปล่อยฉันนะ ปล่อย! พวกแกจับฉันมาทำไม พวกแกเป็นใคร” คนร้ายไม่ตอบแต่ผลักเม่ยล้มไปแทบเท้าใครบางคน เม่ยเงยหน้าขึ้นมอง เห็นเป็นภูผาก็ตกใจ “คุณภูผา!!” 

“ขอโทษนะเม่ยที่ต้องเอาตัวเธอมาแบบนี้” 

“คุณต้องการอะไร” 

ภูผาจับคางเม่ย ยิ้มๆ “แก้แค้นไอ้อนาวิลไง” 

เม่ยมีสีหน้าตกใจ “พี่วินทำอะไรคุณ คุณถึงต้องทำแบบนี้คุณภูผา” 

“ทำอะไรเหรอ? มันนั่นแหละที่ทำให้อันดาต้องตาย มันทำให้เพื่อนฉันต้องตาย!!” 

“คุณอันดาตายแล้ว ???!!!”