บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 3 หน้า 2
บัญชาถามย้ำ “พนักงานสอบสวนบอก เราให้การว่าจำหน้าคนร้ายไม่ได้”
ไซเรนสบตาบัญชา“ครับ!”
ที่พักเชน ตึกแถวโทรมๆแห่งหนึ่ง จักรเดินมา หยุดรับโทรศัพท์จากอัศวิน “ครับท่าน ข้อมูลจากท้องที่ เบื้องต้นพี่ยุทธเสียชีวิตจากการถูกรัดคอ ขาดอากาศหายใจ ที่เกิดเหตุมีคราบยาเสพติดกระจายอยู่ผมกำลังเช็คอยู่ครับ ลูกแกไม่ได้บาดเจ็บอะไร ส่วนที่เงินโดนปล้นไปก็ยังไม่โผล่ที่ไหนเลย หมายเลขธนบัตรมันเรียงเพราะพึ่งไปเบิกมา ใช้เมื่อไหร่เราเจอแน่ครับ”
บ้านพักเซน เห็นถุงเงินที่ปล้นมา ตี๋ใหญ่ที่หลับอยู่สะดุ้งตื่น
ที่ศาลาตั้งศพ บัญชายังซักไซเรน “จำไม่ได้หรือว่าอยากลืม ที่เธอเป็นคนให้การกับพนักงานสอบสวนไปว่า..พ่อเธอถูกแขวนคออยู่กับอีกคนคนร้ายที่พวกมันเรียกกันว่าตี๋ใหญ่ โดยที่คนร้ายอีกคนที่ชื่อแฟรงค์กี้ เป็นคนแขวนคอทั้งคู่ มันสู้กันทำให้พ่อเธอโดนรัดคอตาย คนที่ชื่อตี๋ใหญ่ยิงแฟรงค์กี้ตาย เธออยู่กับพวกมันเกือบทั้งคืน จำหน้ามันไม่ได้เลยเหรอ”
“มันปิดตาผม พอเปิดตาหน้ามันมีแต่เลือด .. “ ไซเรนนึกถึงหน้าตี๋ใหญ่ฉ่ำเลือดยิ้มเยาะ
บ้านพลตำรวจตรีอัศวิน อัศวินเข้าห้องไปปลุกมิลค์ อัศวินเคาะห้อง มิลค์สะดุ้งเอามือกวาดคราบผงทิ้ง อัศวินปลุกมิคล์อย่างอ่อนโยน “ตื่นได้แล้วลูก วันนี้มีเรียนไม่ใช่เหรอ” อัศวินคุยโทรต่อกับจักร “ตี๋ใหญ่ แฟรงค์กี้”
“เด็กจำหน้าคนร้ายไม่ได้ และก็ไม่มีศพ”
“โอเค ตามต่อไป เย็นนี้ไปงานศพกัน” อัศวินจบสนทนา หันมาถามมิลค์ “เป็นไงไม่สบายรึเปล่าลูก”
วัดศาลาตั้งศพ น้ำผึ้งซักไซเรน “แล้วทำไมยังไม่พบศพคนร้ายเลย มันหายไปเองได้เหรอ”
“นั่นมาหน้าที่พวกคุณที่ต้องไปสืบให้รู้ไม่ใช่เหรอ”
จ่าแดงย้ำ “เอาดีๆ มันต้องมีเค้าโครงมั่ง จะได้ให้คนมาสเก็ตซ์”
“ผม จำ ไม่ได้”
น้ำผึ้งเอากระบอกตรวจฉี่เล็กๆ วางลงตรงหน้าไซเรน “ขอส่งฉี่เธอไปตรวจ”
ไซเรนมอง เคืองๆ จ่าแดงบอกเหตุผล “ทำตามหน้าที่น่ะไอ้หนู”
“สงสัยว่าผมเล่นยา?”
น้ำผึ้งคาดคั้น “จะทำที่นี่ หรือจะไปทำที่กรม”