บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 3 หน้า 5
น้ำผึ้งเตือน “แกว่งเท้าหาเสี้ยนทำไม ตกลงเราตามเรื่องโจรที่ปล้นรถขนเงิน หรือเจ้าของรถขนเงินกันแน่ แล้วเรื่องนี้ท้องที่ก็รับไปอยู่แล้ว ทำไมเราต้องมาตามดูอีกคะ” บัญชามองนิ่งๆไม่พูดอะไร
ด้านบนตึกแถว ในห้องเชน เชนเข้ามาในห้อง เห็นลำคอตี๋ใหญ่เป็นรอยแดงเถือกพองอย่างน่ากลัว พาสเวิร์ด เชน อยู่ในสภาพที่โดนกระทืบมา เชนเดินมานั่งลง เชนดูคอตี๋ใหญ่ “หนักเลยนะพี่คราวนี้”
ตี๋ใหญ่พยักหน้า “แฟรงค์กี้” พาสเวิร์ด ท่าทางซึมๆลงนั่งตาม “ขอหลบที่นี่สักพัก …แต่ดูเหมือนไม่ใช่พี่คนเดียวที่โดนหนักนะ” ตี๋ใหญ่ยิ้ม “มีอะไรกินบ้าง”
เชน พาสเวร์ดเยินๆ ทั้งตี๋ใหญ่กับเชนแค่นยิ้มให้กันในชะตากรรมของตัวเอง
บริเวณวัด พลตำรวจตรีอัศวินเดินคุยมากับไซเรน ท่าทางจริงจัง “พ่อเราเป็นคนซื่อสัตย์มาก นอกเวลาราชการก็ทำงานกับอามานาน เสียใจด้วยนะ เรื่องพ่อ แม่ แล้วก็น้องด้วย”
ไซเรนพยักหน้า “พ่อก็บอก ว่าคุณอามีบุญคุณ”
“รายงานว่าโดนแขวนคอ”
ไซเรนพยักหน้า “พ่อเผชิญหน้ากับความตายอย่างสมศักดิ์ศรีครับ” อัศวินพยักหน้าฟัง ไซเรนช้ำใจ “พ่อ ไม่กลัวความตายเลย”
ศาลาสวดศพ เนส มองไปทางไซเรน เห็นไซเรนเดินแยกจากผู้คนไปสงบสติตามลำพัง อีกมุมหนึ่งของงาน บัญชา จ่าแดง น้ำผึ้ง ยืนคุยกันอยู่
จ่าแดงโพล่งขึ้นก่อน “อะไรทำให้ท่านคิดว่า ตี๋ใหญ่มันจะมา”
“เอาอีกและพี่แดงทั่นเทินอะไร”
“เออ ครับๆ คุณหนูเล็ก”
“จ่า” บัญชาค้อนเล็กน้อย “ชื่อนี้พ่อผมเรียกได้คนเดียวครับ เรียกหัวหน้าก็ได้ฮะ ไม่รู้สิครับ เผื่อฟลุคมั้ง”
น้ำผึ้งย้อน “ซื้อหวย นั่นคือ เผื่อฟลุ๊ค แต่หนูรู้ว่าหัวหน้าไม่ใช่คนเล่นหวยแน่ๆ”
บัญชาอธิบาย “ไซเรนให้การว่า ตี๋ใหญ่เอายาพ่นขยายหลอดลมให้เค้าตอนใกล้ขาดใจ มันน่าจะ มีความรู้สึกอะไรอยู่มั่ง”
“สะใจ ทรมานให้ขมขื่น” น้ำผึ้งคิดแง่ลบกับตี๋ใหญ่
จ่าแดงท้วง “คนอยู่กันเพียบขนาดนี้ มันไม่กล้ามาหรอก”
“ผมว่าไอ้นี่ ของจริง มันไม่กลัวหรอก” บัญชามองไปรอบๆด้าน