บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 3 หน้า 4
จักรเดินมาหยุดที่หน้าตึกแถวห้องหนึ่ง ด้านล่างรับซ่อมจักรยาน ด้านบนพับกงเต็ก จักรยืน ลูกน้องเคาะประตู ห้องของเชนที่อยู่ชั้นบนของห้องที่จักรยืนอยู่ ตี๋ใหญ่นอนซุกอยู่มุมห้อง แผลเชือกรัดคอน่ากลัวเห็นชัด ตี๋ใหญ่สะดุ้ง
จักรเข้าไปนั่งคุยกับแม่พาสเวิร์ดที่ซ่อมจักรยานไปด้วยไปด้วย “มาก็จะแจ้งให้ทราบว่า ตอนนี้ยอดค้างจ่ายรวมเป็น สองแสนบาท ไม่ส่งดอกมาสองเดือน ผมคงต้องขอคำตอบว่าจะชำระกันยังไงดีครับ”
แม่พาสเวิร์ดงง “ยืมมาสองหมื่นเองนี่”
“ก็ดอกก็ไม่ส่ง ก็ทบต้นทบดอก และก็ค่าติดตามหนี้ก็ตามนี้แหละ”
ในห้องพักเชน ตี๋ใหญ่แอบฟังอยู่
แม่พาสเวิร์ดยังงง “ฉันจะไปหาดอกมาส่งวันนี้เลย แต่สองแสนมันไม่ไหวหรอก ลดให้หน่อยเถอะคนทำมาหากินเหมือนกัน” ทพาสเวิร์ดกับเชนมาถึง พาสเวิร์ดไหว้สวัสดีจักร
“ผมไม่ได้มาต่อรอง ผมมาเก็บเงิน” จักรหมุนล้อจักรยานทำให้มือแม่เข้าไปบดกับจานเกียร์เลือดทะลักออกมา แม่กรีดร้อง เชน พาสเวิร์ด ตกใจ พาสเวิร์ดเข้ากอดเอวจักร เชนจะต่อย จักรปล่อยมือซัดเชนลงไปกองด้วยเชิงที่เหนือชั้นกว่า แล้วหันไปหาลูกน้องตัวเองที่ยืนงงอยู่ “นี่มึงจะยืนดูกูอีกนานมั้ย” พาสเวิร์ดและเชนลุกขึ้นมา ลูกน้องจักรตามไปกระทืบพาสเวิร์ดและเชน จักรนั่งลงคุยกับแม่ “นี่ถือเป็นการขัดดอกละกันนะ คราวหน้าวันที่สิบเจ็ด ถ้ายังไม่มี ผมก็ไม่แน่ใจว่าจะเป็นขาข้างไหนของป้า ขอบคุณครับ” จักรลุกออกไป
ริมถนนทางเดิน จักรพูดกับลูกน้อง “เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าต้องทำงานยังไง” ลูกน้องพยักหน้างึกๆ จักรตะโกนใส่หน้า
“นี่เป็นงาน เป็นอาชีพของมึง แล้วอย่าให้กูต้องมาทำงานโง่ๆ นี่อีก เข้าใจไหม”
กองบัญชาการตำรวจ ภาพนิ่งที่ถูกถ่ายมา เป็นร่างดาบยุทธและมีร่องรอยของยาเสพติดที่ปาก แฟรงค์กี้เอายาป้ายปากดาบยุทธ น้ำผึ้งเหยียดๆ “คงกลัวสุดๆ ถึงขั้นธาตุไฟแตกเลยนะ”
จ่าแดงดุ “เคารพผู้ตายหน่อย”
บัญชาเอ่ย “ผลการตรวจฉี่ลูกชาย ไม่มีสารตกค้าง”
“ต่างกับพ่อ ผลตรวจเลือดพบว่า ใช้ยาเสพติดก่อนตายด้วย”
“พ่อดีเด่นในสายตาลูก” บัญชามองดูซองจากหมายของบริษัทรักษาความปลอดภัย ของพลตำรวจตรีอัศวินฉบับเดียวกันกับที่เจอตอนไปสอบสวนไซเรน
จ่าแดงมองจดหมาย “คงไม่คิดจะเรียกผู้บังคับบัญชามาสอบสวนหรอกนะครับ”
“บ้า ใครจะไปคิดสั้นอย่างงั้น ..” จ่าแดงกับน้ำผึ้งโล่งอก “...แต่ถ้าเจอกันโดยบังเอิญก็อีกเรื่องนึงนะ” น้ำผึ้งกับจ่าแดงอ่อนใจ เป็นห่วงบัญชา