บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 8 หน้า 2
“ไม่มีไรลูก..ไม่ต้องสนใจ”
“แม่ๆเมื่อกี้มีกลอนด้วยนะ โจโร บ่มิดี อะไรก็ไม่รู้” พ่อหัวเราะเบาๆ “จะเป็นคนพยาบาท” พ่อทำเสียงล้อๆ "เกิดดวงเดียวกับโจรตี๋ใหญ่ด้วยนะ.. ระวังให้ดีนะ”
“ลูกเราจะกลายเป็นโจร แฮ่...งั้นจับตัวเลยดีกว่า" แม่แกล้งจับตี๋ใหญ่ จักกะจี้ แล้วสามคนพ่อแม่ลูก ก็หัวเราะพร้อมกัน
แม่ตากผ้าอยู่ในสวน เห็นเงาคนบนผ้าปูที่นอนที่ตากอยู่มีปืนมาจ่อ
เสียงตี๋ใหญ่ “หยุด นี่ตี๋ใหญ่ยกมือขึ้น ยกมือขึ้น"
อีกเงาหันไปรวบตัวตี๋ใหญ่ผ่านผ้า พ่อแม่ลูกช่วยกันตากผ้าอยู่
น้อม เพื่อนบ้านที่เพิ่งตากผ้าเสร็จก็แวะมาคุยด้วย
แม่ชวนคุย “เออ น้อม เธอเคยเห็นหมอดูผอมๆ แถวๆต้นไทรท้ายซอยบ้านเรามั้ย"
"มีด้วยเหรอ ไม่เคยเห็นนะ ทำไมรึ”
"ก็วันก่อน ชั้นเดินเข้าบ้าน เจอแม่หมอเค้าทัก มาบอกว่าไอ้วินเกิดดวงโจร"
"จริงเหรอ อย่างนี้ทำไงล่ะ เค้าให้ไปแก้กรรมหรือ ไปหาพระ ยังไงบ้างละ”
"เค้าทักว่าอะไรนะ” พ่อนึก “อ๋อ เกิดวันเดียวกับโจรชื่อตี๋ใหญ่"
ตี๋ใหญ่ตั้งใจฟัง "ตี๋ใหญ่เค้าเป็นใครหรอครับแม่ เค้าทำอะไรใคร”
น้อมเล่า "ตี๋ใหญ่ ที่สมัยก่อนดังๆ ที่เค้าว่าเก่งๆมีอาคมของดี ออกปล้นฆ่าอ่ะนะ ที่กระโดดรถไฟ ดำน้ำด้วยก้านมะละกอหนีตำรวจ แต่สุดท้ายก็โดนตำรวจยิงตาย เค้าเอามาทำเป็นละครหนิ”
แม่ไม่เคยดู “ไม่รู้หรอกน้อม ไม่ได้สนใจฟัง ลูกเราก็อยู่ที่เราเลี้ยง ไม่เกี่ยวกับดวง หรือเวลาตกฟากอะไรหรอก”
"เอ้า...ฟังๆก็ไม่เสียหายพี่ ของอย่างนี้มันมองไม่เห็นนะ พาไปให้พระดูอีกที่เถอะ”
พ่อแม่พูดยิ้ม "ก็ใช่ไงน้อม มองไม่เห็นแล้วเราจะไปเชื่อทำไม"
“แม่ ๆ...เกิดดวงโจรคืออะไรครับ..ผมต้องโตไปเป็นโจรเหมือนตี๋ใหญ่เหรอคับ "
"ไม่ๆลูก ผู้ใหญ่เค้าแค่พูดกันเปรียบเทียบเฉยๆน่ะ” แม่วางผ้า ก้มลงกอดลูก “ลูกแม่เป็นคนจิตใจดี โตมาก็จะเป็นคนที่น่ารัก เชื่อฟังผู้ใหญ่ ชอบช่วยเหลือผู้อื่นอย่างที่แม่สอนไงครับ"
ตี๋ใหญ่เล่นอยู่กับเพื่อนในละแวกบ้าน ตี๋ใหญ่กับเพื่อนอีก 2 คนเอาสีดำทามือทำเป็นปืน
เพื่อนคนแรกบอก "มาๆ มึง ไอ้ตี๋ใหญ่ไปเป็นโจรเลย เดี๋ยวร้อยเอกฉัตร กับร้อยเอกทัศน์ จะออกไปตามจับแล้วนะ"
เพื่อนคนที่สองดันตี๋ใหญ่ออกไป “ไปซ่อนเร็ว”
ตี๋ใหญ่เซ็ง "โห.. ทำไมกูต้องเป็นโจรทุกครั้งเลยอ่ะ ขอเป็นตำรวจนะ กูอยากเป็นตำรวจ"