บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 8 หน้า 4
ปัจจุบัน ภายในร้านเครื่องหอม ตี๋ใหญ่ถามหลิน “คุณว่าโชคชะตากำหนดชีวิตเราไว้ตั้งแต่แรก จริงมั้ย?”
“หลินเชื่อว่าคนที่เกิดวันเดียวกันเดือนเดียวกันและปีเดียวกันกับคุณ น่าจะมีเป็นหมื่นๆคนนะคะในโลกนี้ ...และคงจะมีหลายคนที่บวชเป็นพระ หรือเป็นบาทหลวง แสดงว่าคนกลุ่มนั้นเค้าฝืนดวง แล้วเลือกเป็นในสิ่งที่เค้าอยากเป็นได้สิ"
4 ปีก่อน ตี๋ใหญ่กับแม่นั่งรอรถเมล์ เห็นคนแอบมองรอยกากบาทตำแหน่งฉายแสงบนใบหน้าแม่ชัดเจน เป็นรอยกากบาทด้วยหมึกเคมีสีน้ำเงิน รอยที่ฉายแสงไปแล้วจะมีรอยดำแบบไหม้ๆ
ภายในโรงพยาบาล ตี๋ใหญ่พาแม่มารอฉายแสง ตี๋ใหญ่คอยดูแลแม่ระหว่างคิว ทั้งคู่ดูสบายๆไม่ทุกข์ร้อนเพราะชินแล้ว แม่อ้วกออกมาโดนไม่ตั้งตัวใส่ตี๋ใหญ่ ตี๋ใหญ่ไม่มีท่าทีรังเกียจแต่กลับเช็ดปาก เช็ดหน้าให้แม่ก่อน เสร็จแล้วแม่นั่งหมดแรงพิงตี๋ใหญ่
แม่เศร้า “แม่ขอโทษ แม่ขอโทษลูก”
“ไม่เป็นไรครับ ดีขึ้นมั้ยครับ” แม่พยักหน้าดมยาดม “ทำไมผมไม่ทำงานหาเงินได้มากๆเหมือนคนอื่นนะ ผมจะได้พาแม่ไปรักษาที่เอกชน แม่จะได้สบายกว่านี้” ตี๋ใหญ่ท้อ
แม่ปลอบ “คิดอย่างนั้นได้ยังไงลูก ถึงจะรอ... แต่หมอเค้าก็ตั้งใจรักษาเราดีนะลูก มีคนอื่นลำบากกว่าเราตั้งเยอะ คนที่ไม่มีปัญญาแม้กระทั่งจะไปหาหมอ คนที่เค้าเกิดมาไม่ครบ เค้ายังมีความสุขอยู่ได้ ไม่เอาๆ ทุกอย่างอยู่ที่ใจลูก ลูกต้องเข้มแข็งนะ คิดซะอย่างนี้ลูกมันคงเป็นกรรมที่เราทำไว้แล้วเราก็ต้องชดใช้ วันหนึ่งทุกอย่างก็จะผ่านไปด้วยดีนะลูก แล้วอีกอย่างจะเอาเวลาที่ไหนไปทำงานห๊ะนั่งเฝ้าแม่ทุกวันอย่างนี้” แม่โอบตี๋ใหญ่
“ผมไม่เคยเห็นแม่ไปทำอะไรให้ใครต้องทุกข์ร้อนเลยนิ แล้วแม่จะมีกรรมได้ยังไง”
“แม่อาจจะทำไปโดยไม่รู้ตัวก็ได้ลูก อาจจะไม่ใช่ชาตินี้ก็ได้ ทุกคนเคยทำผิดกันทั้งนั้นแหละลูกแต่ผิดแล้วต้องแก้ไขนะ”
ปัจจุบัน ภายในร้านเครื่องหอม ตี๋ใหญ่รู้สึกโล่งขึ้นอย่างประหลาดที่สามารถระบายเรื่องของตัวเองให้คนอื่นฟังได้
“ก็อาจจะจริงนะคะ ที่ว่าเราไม่สามารถกำหนดชีวิตเราได้ตั้งแต่เกิด...ดูอย่างฉันสิก็ไม่ได้อยากตาบอด... แต่เกิดมาตาบอด... แต่ถามว่าฉันทุกข์มั้ยที่ต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ ... ฉันว่าเราก็ต้องยอมรับแล้วก็อยู่กับมันให้ได้”
“แล้วถ้า….ชะตาชีวิตของผมต้องเป็นโจร แล้วผมกลายเป็นโจร ฆ่าคน ค้ายา ฆ่าตำรวจ......ใครอยู่ใกล้ผม
จะเป็นอันตรายทุกคน... คุณจะยังคุยกับผมอยู่หรือเปล่า” เสียงตี๋ใหญ่เศร้าหม่นหมอง
“คุณนี่ไม่จมอยู่กับอดีต ก็กังวลกับอนาคตยังมาไม่ถึงค่ะอยู่กับปัจจุบันบ้าง.. ออกไปสูดอากาศที่โล่งๆ กันมั้ย”