บทละครโทรทัศน์ ตี๋ใหญ่ดับดาวโจร ตอนที่ 4 หน้า 2
“ไซเรน..เธอมีทักษะป้องกันตัวมากแค่ไหน .. เธอสู้มันได้เหรอ..ใช้อาวุธปืนเป็นหรือเปล่า .. คิดจะฆ่าคนน่ะ!! ถ้าฆ่าเค้าได้แล้ว เธอติดคุกนะ....นึกถึงพ่อเธอสิ!! ยุทธคงอยากให้เธอเรียนให้จบตำรวจ ออกมาจับมันด้วยตัวเอง ถึงตอนนั้นก็ยังไม่สาย!!”
ไซเรนสงบลง มองเศร้าแค้น
บัญชาเข้ามาดูจ่าแดงที่เจ็บแขน น้ำผึ้งมองจ่าแดง “สงสัยต้องไปโรงพยาบาล”
“ก็บอกแล้ว ไอ้ผมมันแก่เกินจะลงสนามแล้วล่ะ”
อัศวินโอบไหล่ไซเรนเข้ามาไซเรนกำลังจะขึ้นรถ “ตั้งใจฝึกนะ แล้วเราจะไปหาไซเรนนะ” ไซเรนหน้าเศร้า รถอัศวินขับออกไป
“น้ำผึ้งดูแลจ่าแดงด้วย พรุ่งนี้เจอกันที่หน่วย“ บัญชาพึมพำ “ผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่ามันเสี่ยงมางานศพครอบครัวที่มันเพิ่งฆ่าทำไม”
ตึกแถวของพาสเวิร์ด แม่พาสเวิร์ด ทำงานอย่างยากลำบากด้วยมือข้างเดียว เพราะถูกจักรทำร้ายที่มือบาดเจ็บ พาสเวิร์ดพยายามจะช่วยกลับทำของหล่นหมดเสียงดังโครมคราม แม่เดินมาแอบน้ำตารื้นออกมาด้วยความท้อแท้ แต่กลบเกลื่อนไม่ให้ลูกรู้ ตี๋ใหญ่กับเชนกลับมาเห็นพอดีผ่านไปตี๋ใหญ่มองนึกถึงแม่ตัวเองสงสาร
ห้องเชน ตี๋ใหญ่ล้วงเงินมาจากที่ซ่อนออกมาวาง ทั้งสองสบตากัน
“เชน พรุ่งนี้ช่วยเอาไปแลกให้หน่อย แถวเสาชิงช้า”
“ไม่ต้องหรอกพี่ ไอ้เงินกู้นอกระบบหน้าเลือดเนี่ย ...เคลียร์กับมันเลยพี่ มันมาอีกแน่!!”
“ตอนนี้เราต้องนิ่งก่อน อย่ามีปัญหากับใครทั้งนั้น”
“แต่…..” เชนจะสวน
ตี๋ใหญ่ตัดบท “จัดการให้หน่อย”
แม่พาสเวิร์ด นั่งกินข้าวไข่เจียวกับลูก พาสเวิร์ด กินข้าวเลอะปาก มืออ่านอะไรในแทปเล็ทอย่างตั้งใจ แม่มองเศร้าๆ อย่างเป็นห่วงน้ำตาคลอ เอามือเช็ดปากให้ลูก “ตั้งใจกินก่อนลูก โตแล้ว ต้องดูแลตัวเองนะ” พาสเวิร์ดหันมายิ้มไร้เดียงสา แม่โอบเบาๆ แม่เดินไปที่ปฎิทิน กาแดงวันส่งดอกเงินกู้ กังวลน้ำตาไหลออกมา
เช้าวันใหม่ที่โรงเรียนนายร้อยตำรวจ อัศวินขับรถพาไซเรนมาส่งที่โรงเรียนด้วยตัวเอง นักเรียนตำรวจกลุ่มหนึ่งกำลังวิ่งออกกำลังกายโดยพร้อมเพรียงกัน ไซเรนมองรอบด้าน อัศวินตบบ่าไซเรนให้กำลังใจ
“คุณอาจับมันให้ได้นะครับ”
“ไซเรน...อาขอถามหน่อย ถ้าเจอหน้าไอ้คนที่ฆ่าพ่อเราอีก เธอจะจำได้มั้ย”
ไซเรนขมขื่น “ผมเห็นหน้าไอ้ชั่วนั่น ไม่ชัดจริงๆ ครับ เลือดเต็มหน้าไปหมด ถ้าคุณอาได้ข่าวอะไรรีบบอกผมด้วยนะครับ”