บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 7 หน้า 4
“ทำไม..คุณขวัญเค้าถึงต้องโกหกฉันด้วย..ว่าเค้าเป็นนักร้องของทอร์นาโด”
“อัอ เรื่องนี้เอง..” เหินฟ้าลงนั่ง “ไหน..คุณขวัญเค้าบอกแกว่าเค้าเป็นนักร้องตอนไหนวะ แล้วเค้าบอกว่ายังไง
แกเล่าให้ฉันฟังเป๊ะๆเลยดิ..”
สหรัฐนิ่งคิด
เขานึกถึงตอนที่เดินชนกับขวัญใจ ที่กำลังเดินหิ้วเสื้อผ้านักร้องหลายชุด รีบร้อนจะเข้าไปที่ห้องแต่งตัว ทั้งคู่ล้มลง ชุดนักร้องหล่นจากไม้แขวนลงคลุมหัวสหรัฐและขวัญใจ สหรัฐตะกายออกมาได้ก่อนจากกองเสื้อผ้า แต่เห็นว่าหนวดหลุด และเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ขวัญใจกำลังตะกายออกมาจากกองเสื้อผ้าเช่นกัน
ขวัญใจโวยวายลั่น แต่ยังไม่ทันมองหน้าสหรัฐ “โอ๊ย! เดินประสาอะไรกันเนี่ย! ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย หมดกันๆๆๆๆ ชุดนักร้องของช้านนนนนน..”
เหินฟ้าตบเข่าฉาด “นั่นไง! เค้าพูดที่ไหนกันล่ะว่าเค้าเป็นนักร้อง”
สหรัฐเถียง “ใช่! คุณขวัญเค้าไม่เคยพูดตรงๆหรอกว่าเค้าเป็นนักร้อง แต่แกจำตอนนั้นไม่ได้เหรอวะ ไอ้เหิน..ตอนที่”..
สหรัฐนึกถึงตอนที่ขวัญใจและขวัญตาในชุดนักร้องคาเฟ่ ลงนั่งประกบสหรัฐและเหินฟ้าคนละข้าง สหรัฐมองขวัญใจอย่างตกตะลึง เช่นเดียวกับเหินฟ้าที่มองขวัญตาอย่างตกตะลึงเช่นกัน
สหรัฐพูดเหมือนเพ้อๆ “คุณเป็นนักร้องคาเฟ่จริงๆ”
หลังจากนั้น สหรัฐก็บอกกับขวัญใจว่า “ร้องเพลงให้ฉันฟังหน่อยสิ”
“ไม่ได้หรอกค่ะ วันนี้ฉันเจ็บคอ”
สหรัฐสรุป “ถ้าเค้าไม่ใช่นักร้อง แล้วเค้าจะแต่งชุดนักร้อง มานั่งกับแขกทำไมวะ”
“ก็แกไม่ได้ยินที่ยายมะม่วงหาวพูดไม่ได้เหรอวะ ที่ว่าคุณขวัญน่ะไม่ใช่นักร้อง แต่มีหน้าที่ดูแลงานทั่วไปในทอร์นาโด แล้วแต่เจ๊สวยจะให้ทำอะไร ก็ถ้าวันนั้นเจ๊สวยสั่งให้เค้าใส่ชุดนักร้องมานั่งกับแขก เป็นแก แกก็ต้องทำเหมือนกันละว๊า.. อีกอย่าง..เราสองคนไปที่ทอร์นาโดตั้งหลายครั้ง ก็ไม่เคยเห็นคุณขวัญขึ้นร้องเพลงบนเวทีเลยสักครั้งเลยนะ”
สหรัฐอึ้งไป “สรุปว่า..ฉันคิดไปเองใช่ไหมเนี่ย”
“ใช่!”
“แต่เค้าเสียงดี ร้องดี”
“ไอ้รัฐเอ๊ย! คนจะเป็นนักร้องได้น่ะ มันไม่ใช่แค่หน้าตาดี เสียงดี ร้องดีเท่านั้นหรอกโว๊ย! โอกาสก็เป็นเรื่องสำคัญ คนหลายคน มีความสามารถแต่ไม่มีโอกาส มันก็จบเท่านั้น”