รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 6 หน้า 2

บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 6 หน้า 2
24 กุมภาพันธ์ 2559 ( 11:57 )
46.4K
สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 6
18 หน้า

ขวัญใจเดินเร็วๆกลับมาที่หอพัก สีหน้าเคร่งเครียด  

ขวัญตาสงสัย “อีตาสหรัฐนั่นเค้าทำอะไรพี่รึเปล่าอ้ะ”  

“ก็ทะเลาะกัน..” ขวัญใจไม่อยากบอกว่าถูกจูบมาด้วย “เค้ามองคนของทอร์นาโดในแง่ร้ายมาก เค้าคิดว่า..คนของเรารู้เรื่องการส่งยาเสพติดที่คารามายน์คืนนี้”  

“บ้า คนของเราไม่มีใครยุ่งกับยาอุบาทว์นั่นหรอก พวกเรามีแต่คนทำมาหากินสุจริต อาบเหงื่อต่างน้ำกันทั้งนั้น”

“นั่นแหละ พี่ถึงโกรธเค้า  ที่เค้ามองคนของเราเลวร้ายอย่างงั้น”

“พี่ขวัญอย่าไปใส่ใจเค้าเลยนะ  ต่อไปนี้..เรากับเค้าก็ต่างคนต่างอยู่ก็แล้วกัน”

ขวัญใจพยักหน้าเห็นด้วย

 

สองหนุ่มเดินกลับเข้ามาในบ้าน สหรัฐถึงกับทิ้งตัวลงที่โซฟาท่าทางอ่อนแรง

“แม่ไก่กระทงนั่นคงอัดแกสุดแรงเลยซิ ถามจริงๆเหอะ แกไปทำอะไรให้เค้าโกรธจนต้องทะลวงกล่องดวงใจแกถึงขนาดนี้ด้วย..ห๊ะ?” 

“ฉันจูบเค้า”

“ฮ้า!”

“สองทีเลย”

“อูยยยยย..มิน่า..เค้าถึงเล่นเอาซะแกหน้าเขียวอย่างงี้”

“แต่ฉันก็ไม่เข้าใจว่ะ..ฉันจูบเค้าซะขนาดนี้แล้ว ทำไมเค้าถึงยังคิดว่าฉันเป็นคู่เกย์กับแกไปได้”

“นั่นดิ.. แต่ตกลงว่า..พวกทอร์นาโดไม่ได้รู้เรื่องพวกค้ายามาร้านเราเลยใช่ไหมวะ”

“ท่าทางจะไม่รู้กันจริงๆนั่นแหละ และลึกๆแล้ว ฉันก็ไม่คิดว่าอาสวยจะเป็นคนใจคอสกปรก  คิดทำลายล้างร้านเราด้วย แกจะแกล้งเราทำไม ในเมื่อร้านแก  แขกก็ขึ้นเยอะกว่าเราอยู่แล้วนี่นา”

“นั่นดิ..”

 

วันใหม่ เฮียศาสตร์กำลังระบายอารมณ์โกรธเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับเจ๊สีฟ้าอยู่  มีสหรัฐนั่งฟังอยู่ด้วย “ถ้าไม่ใช่ฝีมือนังสวย  แล้วมันจะเป็นฝีมือใครไปได้ ก็ในเมื่อร้านเราไม่เคยมีเรื่องยุ่งกับยามาก่อนเลยพวกลักเพศเนี่ย  มันหน้าซื่อใจคดกันทั้งนั้น”

เจ๊สีฟ้าปราม “คุณอย่าพูดอย่างงี้ให้พวกชาวสีม่วงเข้าได้ยินเชียวน๊า ไม่งั้น..มีหวังไม่ได้แก่ตายแน่!”

เฮียศาสตร์นั่งหน้าหงิกหน้างอ  สหรัฐได้โอกาสเสนอความเห็น “ป๊าครับ ไหนๆร้านเราก็ถูกสั่งปิด 7 วันแล้ว  ผมว่าเราน่าจะฉวยโอกาสนี้ปรับปรุงร้านซะเลยนะครับ”  

“ไม่ ทำไมต้องปรับปรุง ร้านเรามันเจ๋งอยู่แล้วเว้ย!”

เจ๊สีฟ้าเหน็บ “ถ้าเจ๋งจริง  แล้วทำไมแพ้เจ๊สวยเค้าล่ะ”

เฮียศาสตร์โกรธปรี๊ดอีก ของขึ้นๆ “ก็นังสวยมันค้าเนื้อสด  ไม่ก็ยาเสพติดในคาเฟ่ของมันด้วยนี่หว่า”

“พูดยังงี้..มีอะไรพิสูจน์รึเปล่า” 


18 หน้า