บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 6 หน้า 5
มะม่วงหาว มะนาวโห่ รู้ตัวว่าถูกดวงดาวแดกดัน ก็ทำท่าฮึดฮัดอารมณ์เสีย
เจ๊สวยดุดวงดาวอีกคน “แต่คนเราน่ะนะ ถึงแม้จะเป็นสุดยอดฝีมือแล้ว แต่ก็อาจถูกคนอื่นมาแทนที่ได้ทุกเวลา ถ้าไม่หมั่นฝึกปรือฝีมือเอาไว้ เธอเข้าใจที่ฉันพูดไหม..ดวงดาว !?”
ดวงดาวกร่อยไปเลย “เข้าใจค่ะเจ๊สวย” แล้วดวงดาวก็หันกลับไปฝึกเต้นกับครูปิ๋มคึกคักขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ยังไม่เต็มร้อยซะทีเดียว
ในขณะที่ขวัญใจนั้นจ้องครูปิ๋มตาเขม็ง พยายามจดจำทุกสเต็ปที่ครูปิ๋มสอนเลย เจ๊สวยหันไปเห็นสีหน้าและแววตาของขวัญใจที่สนใจจะเรียนรู้อย่างมาก เจ๊สวยรู้สึกชอบใจขวัญใจมากที่ใฝ่เรียนรู้ แต่พยายามไม่แสดงอะไรออกมา
ขวัญใจกับขวัญตากำลังทำงานกันอยู่
ขวัญตาแอบกระซิบนินทากับขวัญใจ “ตาบอกจริงๆนะพี่ขวัญ ตาหมั่นไส้ยายดวงดาวนี่เต็มที เหม็นขี้หน้ากันมาตั้งแต่วันแรกที่เจอหน้าแล้ว”
“พี่เข้าใจ แต่เราก็ต้องอยู่ร่วมกับเขาให้ได้”
ขวัญตาเบ้ปากยี้ “ให้อยู่ร่วมกับยายนี่ อยู่ร่วมกับอีตาคู่เกย์สองคนนั่นยังดีซะกว่าอ้ะ” ขวัญใจเบ้ปากยี้บ้าง “เออ! หมู่นี้สองคนนั่นเงียบหายไปเลยนิ”
ขวัญใจนิ่งไป นึกถึงตอนที่เห็นสหรัฐกำลังยืนคุยอยู่กับชายลึกลับ 2 คน “วันก่อนพี่เห็นหน้าคุณรัฐเขาอยู่ เห็นเขาคุยอะไรกับใครก็ไม่รู้ ท่าทางแปลกๆ”
“คงจะคนงานที่มาปรับปรุงร้านเค้าละมั๊ง”
“ท่าทางไม่เห็นเหมือนคนงานเลย” ขวัญใจยังสงสัยไม่หาย
ร้านทอร์นาโดคาเฟ่ เวลากลางคืน ดวงดาวกำลังขึ้นโชว์ร้องเพลงอยู่บนเวที โต๊ะหน้าเวที เห็นเสี่ยคนหนึ่งนั่งมองดวงดาวอย่างหลงใหลได้ปลื้ม ดวงดาวก็พยายามเล่นหูเล่นตาให้เสี่ยคนนี้เต็มที่เหมือนกัน
ชายลึกลับ 2 คนเดิม เข้ามาในร้านแล้วลงนั่งที่โต๊ะๆหนึ่ง บ๋อยรีบเข้ามารับออเดอร์ตามหน้าที่อย่างรวดเร็ว
เสี่ยของดวงดาว กวักมือเรียกหยิก หยิกวิ่งเข้าไปหา เสี่ยกระซิบบอกอะไรบางอย่างหยิก แล้วเอาเงินจำนวนหนึ่งส่งให้ หยิกวิ่งออกไป เสี่ยหันไปจ้องดวงดาวต่อ
หยิกวิ่งเอาเงินที่เสี่ยให้มาส่งให้พนง. ที่หลังร้าน พนง.จัดการเอาเงินติดเข้ากับพวงมาลัย
ชายลึกลับเริ่มแสร้งทำเป็นหงุดหงิด “เฮ้ย ทำไมอาหารมันช้านักวะ!”
บ๋อยวิ่งเข้ามา “รอสักครู่นะครับท่าน ท่านเพิ่งสั่งออเดอร์เมื่อสักครู่นี้เอง แต่ผมเอาออเดอร์ไปสั่งพ่อครัวเรียบร้อยแล้วครับ อีกสักครู่อาหารก็คงจะออกมา”
“เร็วๆสิโว๊ย! ประเดี๋ยวพ่อไปเที่ยวที่อื่นแทนซะเลย”
“ครับๆ” บ๋อยวิ่งกลับไปหลังครัว