บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 2
คนขับแท็กซี่เตะสหรัฐอีก 2-3 ที จนเห็นว่าสหรัฐสลบไปแล้วจริงๆ ก็ถุยใส่อย่างดูถูกอีกครั้ง “เสียเวลาฉันจะได้เล่นสนุกกับนังคนสวยคนนั้นจริงๆ” พูดจบคนขับแท็กซี่ก็หันกลับไปมองตรงที่วางร่างของขวัญใจทิ้งไว้ เห็นที่ตรงนั้นว่างเปล่า “อ้าว..เฮ้ย นังคนสวยมันหายไปไหนแล้วล่ะ?”
ทันใดนั้น พอคนขับแท็กซี่เงยหน้าขึ้นจะเหลียวมอง ก็เจอท่อนไม้ท่อนนึงฟาดเข้าให้ที่หน้าเข้าเต็มๆ คนขับแท็กซี่ร้องโอ๊ย ขวัญใจกระหน่ำซ้ำอีกไม่ยั้งมือ คนขับแท็กซี่ร้องโอดโอย ยกมือขึ้นปัดป้องแล้ววิ่งเตลิดหนีไป
ขวัญใจเบ้ปากอย่างชิงชัง “โธ่เอ๊ย! นึกว่าจะแน่สักแค่ไหน!” ขวัญใจโยนท่อนไม้ทิ้ง แล้วมองไปสหรัฐ เห็นสหรัฐยังนอนแน่นิ่งอยู่ ขวัญใจวิ่งเข้าไปดูใกล้ๆ เอาหน้าแนบลงกับอกสหรัฐ “หัวใจยังเต้นอยู่..” เธอเริ่มเขย่าร่างสหรัฐ “คุณ..คุณ..”
สหรัฐเริ่มรู้สึกตัว สะดุ้งพรวดพราดจะลุกขึ้นแล้วทำท่าต่อยตีไปรอบๆอย่างมั่วๆ ขวัญใจหลบหมัดของสหรัฐวืดได้อย่างหวุดหวิด แล้วเอาท่อนไม้ที่ใช้ตีหัวคนขับแท็กซี่เมื่อกี้ยันกลางอกสหรัฐเอาไว้ สหรัฐร้องโอ๊ย
“หยุดได้แล้วคู้ณ ฉันไม่ใช่คนร้าย”
สหรัฐชะงักค้างไป เขายื่นหน้าเข้าไปมองหน้าขวัญใจใกล้ๆ ปิ๊งเธอทันที “คุณนั่นเอง คุณปลอดภัยดีไหม”
”ฉันปลอดภัยแล้ว แต่ถ้าไม่ได้คุณเข้ามาช่วย..ก็คงแย่เหมือนกันละ ขอบใจนะ”
สหรัฐยิ้ม เขามองท่อนไม้ในมือขวัญใจ ปะติดปะต่อเรื่องได้ทันที “แต่ถ้าผมไม่ได้คุณช่วย ผมก็คงแย่เหมือนกันแหละ เอาเป็นว่า..เราไม่มีหนี้ต่อกันนะ”
ขวัญใจพยักหน้าหงึกอย่างเห็นด้วย สหรัฐยื่นมือให้ขวัญใจจับ ขวัญใจมอง เธอนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก็ยอมยื่นมือไปจับมือสหรัฐ
“แล้วนี่..บ้านคุณอยู่ไหนอ้ะ มา..ผมไปส่ง”
“บ้านฉัน..” ขวัญใจล้วงหาแผนที่ที่ฤดีให้ไว้ “หายไปไหนเนี่ย”
“อะไร”
”แผนที่ คือว่า..ฉันเพิ่งมาจากต่างจังหวัดน่ะ กำลังจะไปหาคนรู้จัก แต่ว่าแผนที่ที่ฉันจะไปมันหายไปไหนแล้วไม่รู้อ้ะดิ สงสัยจะหล่นหายตอนที่วิ่งหนีน่ะ”
“อ้าว..แล้วใครให้แผนที่คุณมาล่ะ คุณโทรไปบอกให้เขาส่งมาให้ใหม่สิ ถ่ายรูปส่งเข้ามือถือมาก็ได้”
ขวัญใจครุ่นคิด “แต่นี่มันก็ดึกแล้ว ฉันโทรไปตอนนี้มีหวัง น้าฉันคงตกใจแย่”
”แสดงว่า..คุณก็ไม่รู้ใช่ไม๊ว่าคืนนี้คุณจะไปนอนที่ไหน”