บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 2 หน้า 2
ที่บ้านฤดี ขวัญตานอนกับฤดี หยิกนอนหน้าเตียง หยิกหลับไปแล้ว แต่ฤดีกับขวัญตายังไม่หลับ ต่างนอนลืมตาโพลงในความมืด
”นอนไม่หลับเหรอตา” ขวัญตาพยักหน้า “จ้ะน้า ตาเป็นห่วงพี่ขวัญ แล้วก็โมโหพ่อด้วย คืนนี้ตาถึงได้มาขอนอนที่บ้านน้านี่ยังไงล่ะ น้าว่าพี่ขวัญไปถึงกรุงเทพฯ แล้วยัง”
“ป่านนี้คงถึงเรียบร้อยแล้วละ เดี๋ยวพรุ่งนี้ขวัญมันคงโทรกลับมารายงานละ”
“เฮ้อ แทนที่พี่ขวัญจะได้กลับมาอยู่บ้านดีๆ กลับต้องเตลิดหนีไปกรุงเทพตามลำพังยังงี้ ก็เพราะพ่อคนเดียวแท้ๆเลย พ่อน่ะ..ไม่น่าคิดบังคับพี่ขวัญแต่งงานเล้ย นี่ถ้าพ่อรู้ว่าพี่ขวัญหนีไปแล้ว พ่อจะว่ายังไงบ้างน๊า.. “ ขวัญตาส่ายหน้าแล้วถอนใจใหญ่ ฤดีเองก็ถอนใจกลุ้มไปด้วย
สุเทพกำลังนอนหลับอยู่ แต่ออกอาการกระสับกระส่ายมาก “เอ็งต้องแต่งงานตามที่พ่อสั่ง..นังขวัญ” สุเทพส่ายหน้าไปมาอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วจู่ๆก็จะสะดุ้งตื่นลุกพรวดขึ้นมานั่ง “นังลูกหัวดื้อ รู้งี้ไม่ส่งให้ไปเรียนเมืองนอกเมืองนาซะก็ดีหรอก ให้มันเรียนแค่โรงเรียนวัดแถวบ้านนี่แหละ” สุเทพเห็นใครบางคนยืนอยู่ที่ข้างเตียงจากทางหางตา สุเทพหันขวับไปมอง แล้วก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นขวัญจิตยืนมองมาด้วยสีหน้าเป็นทุกข์อย่างยิ่ง เศร้าที่เห็นพ่อลูกผิดใจกัน
“ขวัญจิต” สักพักหายตกใจก็ออกอาการเคียดแค้นตะคอกใส่ “คิดจะมาหลอกหลอนข้าเรอะ ข้าไม่กลัวเอ็งหรอก นังเมียชั่ว ริอ่านคบชู้ ข้าเกลียดเอ็ง” สุเทพตะโกนสุดเสียง “ได้ยินไหมว่าข้าเกลียดเอ็ง”
สุเทพสะดุ้งตื่นแล้วพรวดพราดลุกขึ้นนั่ง ที่เห็นขวัญจิตเมื่อกี้คือฝันไป สุเทพนั่งหายใจหอบอยู่สักพักก็เริ่มตั้งสติได้ สีหน้าเคร่งเครียด “ไม่ว่าตอนที่เอ็งยังมีชีวิตอยู่ หรือว่าตายไปแล้ว ข้าก็ยังช้ำใจเพราะเอ็งอยู่ดี..นังขวัญจิต..” สุเทพหน้าเครียด เศร้า และเจ็บปวด..
สหรัฐพาขวัญใจเข้ามาที่บ้านริมน้ำ ขวัญใจหยุดยืนหน้าประตู ท่าทางระแวดระวังไม่ไว้ใจ
สหรัฐหันไปมองแล้วเข้าใจ “เข้ามาเถอะ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอก คุณสบายใจได้”
“แล้วพ่อแม่คุณไม่มีเหรอ”
สหรัฐนึกถึงพ่อแม่แล้วถอนใจกลุ้ม “มี แต่เค้าอยู่อีกบ้านนึง ผมไม่ค่อยอยากอยู่กับพ่อแม่ แยกมาอยู่อย่างงี้..อิสระกว่า”
ขวัญใจมองหน้าสหรัฐเต็มตา รู้สึกว่าเขามีความหนักใจบางอย่าง แล้วขวัญใจก็ชะงัก เธอเห็นปากของสหรัฐยังมีรอยลิปสติกสีแดงของแอปเปิ้ลเปื้อนอยู่ ขวัญใจหัวเราะ “ฉันเข้าใจ..เรื่องแบบนี้ คนเป็นพ่อเป็นแม่..ไม่เข้าใจหรอก”
สหรัฐพยักหน้าเห็นด้วย “ตามมาสิ ผมจะพาคุณไปห้อง”