บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 4 หน้า 5
ไทชิยิ้มอบอุ่น “เลิกร้องไห้ได้แล้ว” อาคิโกะยิ้มให้ไทชิด้วยความรู้สึกดี
ไทชิยิ้ม ขณะเก็บดาบใส่ฝักอย่างทะนุถนอม ไทชิเอาดาบตันโตะมาแนบหัวใจ นิ่ง...ราวกับต้องการส่งผ่านความรู้สึกของตัวเองไปสู่ผู้ให้ดาบเล่มนั้น แล้วจู่ ๆ ไทชิก็รู้สึกเศร้า ใจหาย มองดาบอย่างเจียมตัวกับการหลงรักอาคิโกะมาเนิ่นนาน
โคจิ คาซูมะและมาซาโตะเดินตรวจความเรียบร้อยในตลาด โดยมีลูกน้องจำนวนหนึ่งตามมาดูแล
พ่อค้า แม่ค้า และคนเดินตลาด ต่างพากันก้มศีรษะทักทายสามทหารเสือของโอะนิซึกะด้วยความเคารพนับถือ โคจิ คาซูมะและมาซาโตะก้มศีรษะรับการแสดงความเคารพจากทุกคน
มาซาโตะเอ่ยขึ้น “ถึงจะมีข่าวโซเรียวพัวพันคดีจ้างวานฆ่าท่านโอะซะมุ ชาวบ้านก็ยังเคารพนับถือโอะนิซึกะเหมือนเดิม”
โคจิอธิบายตามความคิดตน “ศรัทธา... ไม่ได้สร้างกันได้แค่วันเดียว นักรบแห่งโอะนิซึกะดูแลชาวเมือง เหมือนเป็นญาติมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ความเคารพนับถือของชาวบ้านย่อมสืบทอดกันมา”
คาซูมะถามโคจิ “คดีของโซเรียวคืบหน้าบ้างหรือยัง?”
“ท่านฮิโระแอบให้คนมาส่งข่าว ว่าปืนที่โซวใช้ยิงท่านโอะซะมุ เป็นรุ่นเดียวกับปืนที่เราใช้ถล่มพวกมิซาว่าเมื่อ 7 ปีที่แล้ว”
คาซูมะกับมาซาโตะสบตากัน สีหน้าเครียด คาซูมะยังคงจำเรื่องเมื่อ 7 ปีที่แล้วได้ดี “ตำรวจยึดปืนจำนวนหนึ่งของเราไว้เป็นหลักฐาน ที่เหลือพวกเราก็ทำลายต่อหน้าสมาชิกโอะนิซึกะไปหมดแล้ว"
มาซาโตะคาดเดา “เป็นไปได้ไหมว่ามีคนแอบเอาปืนของกลางที่มีตราของโอะนิซึกะออกมาใช้ เพื่อโยนความผิดให้โซเรียว”
โคจิมองมาซาโตะ สงสัยอย่างที่มาซาโตะพูด
ศาลเจ้าประจำเมือง ริวโยนเหรียญลงไปในกล่องทำบุญ โค้งคำนับสองครั้ง ปรบมือสองครั้ง ก่อนนิ่งขอพร ใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาตรงที่ริวกำลังขอพรเทพเจ้า ริวขอพรเสร็จ จึงโค้งคำนับหนึ่งครั้ง ริวเงยหน้าขึ้น เห็นฮิโระแต่งตัวนอกเครื่องแบบ สวมหมวกอำพรางสายตาคนทั่วไป ฮิโระโค้งตัวสักการะเทพเจ้าข้างริวโดยมีไทชิ คัตสึและเซกิ คอยเฝ้าอารักขาอยู่บริเวณนั้น
ริวเอ่ยขึ้นเบาๆ “ผมอยากให้ท่านฮิโระตรวจสอบปืนที่มีตราของโอะนิซึกะที่ถูกยึดเป็นของกลางเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ว่ายังอยู่ครบหรือเปล่า”
ฮิโระนิ่ง ตอบโดยไม่หันไปมองริว “เรายึดปืนของโอะนิซึกะได้ 13 กระบอกเก็บไว้ในห้องเก็บหลักฐาน มีเจ้าหน้าที่สับเปลี่ยนดูแลอย่างเข้มงวด”
ฮารุ หยิบกล่องที่มีแท่งไม้เขียนหมายเลขบรรจุอยู่ขึ้นมาเขย่า เงี่ยหูฟังริวพูดกับฮิโระ