บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 6 หน้า 3
อาคิโกะยิ้มร่า ทันทีที่หันมาเห็นไทชิ “ประตูห้องนอนฉันฝืดเหมือนจะเสีย ไทชิไปซ่อมให้หน่อยสิ”
“ปกติจะใช้เด็กที่บ้านมาบอก ทำไมวันนี้มาเอง?”
“ฉันอยากมาถามทุกข์สุขของเพื่อนรักบ้างไม่ได้รึไง”
“เพื่อน...?” สีหน้าไทชิสลดลงอย่างเจียมตัว “จริงสิ....เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแล้ว”
“ท่าทางไทชิเหนื่อยๆ วันนี้งานที่บริษัทคงยุ่งมากสินะ”
ไทชิพยักหน้ารับคำเงียบ ๆ
“ก็อย่างว่าแหละนะ เป็นองครักษ์ของโอะนิซึกะโซเรียว ต้องยุ่งไม่น้อยไปกว่ากัน เพราะโซเรียวไปที่ไหนไทชิก็ต้องไปด้วย”
อาคิโกะดึงแขนไทชิไปนั่ง ไทชิก็ยอมนั่งลงอย่างว่าง่าย อาคิโกะเดินอ้อมไปด้านหลังไทชิ เริ่มใช้มือทั้งสองบีบนวดที่ไหล่ของไทชิ “ไหล่ตึงขนาดนี้ ทำงานหนักและเครียดเกินไปรึเปล่า?”
ไทชิงง ๆ อึกอัก “อาคิโกะไม่ต้องนวดให้ฉันหรอก”
“ไทชิดีกับฉัน ทำอะไรให้ฉันกับพ่อมาตลอด ...ฉันเต็มใจนวดให้ไทชิ” อาคิโกะเลื่อนมือไล่แผ่นไหล่ไทชิ กดย้ำนวดให้เป็นจุดๆ ไทชิเริ่มเคลิ้มและผ่อนคลายกับการนวดของอาคิโกะ
อาคิโกะขยับหน้าเข้าไปถามใกล้หูไทชิขณะนวด น้ำเสียงนุ่มนวล...หากแต่แววตาเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ “พรุ่งนี้ไทชิเลิกงานเร็วไหม? ฉันจะแวะมานวดซ้ำให้ไทชิจะได้สบายตัวขึ้น”
สีหน้าไทชิครุ่นคิด ก่อนเปรยออกมาอย่างไม่ระวังตัว “พรุ่งนี้โซเรียวมีนัดเจรจาซื้อขายที่ดินหลายแห่ง”
“โซเรียวมีงานทั้งวัน” อาคิโกะฟังแล้วแววตาลุกวาว ถามย้ำซ้ำ “คงต้องยุ่งทั้งวันสินะ”
“ฉันอาจจะกลับค่ำๆ แต่อาคิโกะมีคิวงานแสดงเยอะ ควรจะพักผ่อนมากกว่า”
อาคิโกะทำเสียงอ้อน “ฉันก็อยากทำอะไรให้ไทชิบ้าง”
“เห็นอาคิโกะสุขภาพดี มีความสุข ฉันก็พอใจแล้ว”
“ไทชิน่ารักกับฉันที่สุดเลย” อาคิโกะกอดอ้อนไทชิจากด้านหลัง
ไทชิอึ้ง ตื่นเต้นและรู้สึกดีที่ถูกอาคิโกะกอด อาคิโกะยิ้มมุมปาก สายตามีเลศนัย
อาคิโกะใส่แว่นสีชาอำพราง ถามพยาบาลที่เคาน์เตอร์ด้วยน้ำเสียงเรียบ “พรุ่งนี้คุณหมอมายูมิเข้าเวรกี่โมงคะ?”
“สักครู่นะคะ” พยาบาลหันไปเปิดแฟ้มตารางทำงานของหมอ เพื่อเช็คเวลาให้อาคิโกะ
อาคิโกะนิ่งรอ เห็นแววตาร้ายลึกของอาคิโกะจากมุมด้านข้างแว่นตา
ที่บ้านทากาฮาชิ
เมกุมิและมิยูกินั่งติวหนังสือไป หยิบผลไม้ทานไป โดยมีทากาฮาชินั่งอ่านหนังสืออยู่ใกล้ ๆ เสียงดนตรีโคโตะดังขึ้นเป็นจังหวะเพลงรักที่ไพเราะ นุ่มนวล ทากาฮาชิ เมกุมิและมิยูกิหยุดฟังเสียงดนตรีที่ดังแว่วมาด้วยความแปลกใจ