บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 16 หน้า 2
“ฉันไม่มีวันทิ้งคุณไปไหน... ฉันจะรักษาและจะอยู่เคียงข้างคุณตลอดไป” มายูมิโผเข้าไปกอดริว ทั้งรักและเป็นห่วง พยายามส่งผ่านความรักและความอบอุ่นไปให้ริวมากที่สุด “ไม่ต้องกลัวนะคะริว... คุณจะต้องหาย”
ริวยังคงอยู่ในอาการผวา อ่อนแอ ทุกข์ทรมานใจในอ้อมกอดมายูมิ
อาคิโกะเดินตามเข้ามา...จ้องมายูมิกอดริวเขม็ง แววตาไม่พอใจ
ไทชิหันไปมองอาคิโกะ เพิ่งนึกขึ้นได้ “เธอเข้ามาได้ยังไง?”
หน้าห้องพักฟื้นริว มายูมิบอกไทชิด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง “ฉันเป็นคนอนุญาตให้เค้าเข้ามาเยี่ยมริว”
“แต่ท่านโคจิสั่งห้ามคนนอก”
ไทชิยังพูดไม่จบ มายูมิแทรกขึ้น “อาคิโกะเป็นลูกสาวของหุ้นส่วนบริษัท ถือว่าเธอเป็นคนของโอะนิซึกะ ถ้าอาโคจิไม่เข้าใจ...ฉันจะรับผิดชอบเอง” มายูมิตัดบท ราวกับเป็นคำขาด ไทชิต้องก้มศีรษะรับคำ ไม่สามารถขัดมายูมิได้
ริวนอนเหม่อมองเพดาน เครียดกับอาการอัมพาตของตัวเอง
อาคิโกะยิ้มหวาน คอยเอาใจริวอยู่ข้าง ๆ ลุกไปเทน้ำใส่แก้วมาให้ริว “คุณสลบไปหลายวัน ควรดื่มน้ำเยอะ ๆ ร่างกายจะได้สดชื่น”
อาคิโกะยื่นแก้วน้ำให้ริว แต่กลับถูกริวปัดทิ้งจนแก้วน้ำกระเด็น อารมณ์ของริวตอนนี้แปรปรวน หงุดหงิด เพราะรับไม่ได้เรื่องที่ตัวเองเป็นอัมพาต “ผมไม่ดื่ม!”
ที่หน้าห้องพัก เสียงแก้วน้ำตกลงพื้น แตกกระจาย ดังออกมาจากในห้อง ไทชิรีบแง้มประตูเข้าไปดู กลัวว่าจะเกิดเรื่อง แต่ต้องชะงัก
อาคิโกะกุลีกุจอเก็บเศษแก้วบนพื้นไปทิ้ง รีบเช็ดมือให้สะอาด แล้วกลับมาคอยเอาใจริวต่อด้วยความเต็มใจ
“ร่างกายผมไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว”
“ถ้าจิตใจของคุณเข้มแข็ง ร่างกายคุณก็จะแข็งแรงเร็วขึ้น อดทนหน่อยนะคะ”
ริวตวาดอาคิโกะด้วยความอึดอัด และทรมานใจมาก “รู้มั้ยว่าการอยู่ในโลกที่เราเคลื่อนไหวไม่ได้...มันเจ็บปวดแค่ไหน!!”
อาคิโกะอึ้งไปนิดหนึ่ง เห็นใจกับสิ่งที่ริวต้องเผชิญ “ฉันอาจไม่เข้าใจความเจ็บปวดของคุณ แต่ฉันพร้อมที่จะเป็นกำลังใจให้คุณเสมอ” อาคิโกะค่อย ๆ ยื่นมือเข้าไปแตะมือริว พอเห็นว่าริวไม่มีท่าทีรำคาญขัดขืน เธอจึงฉวยโอกาสกุมมือ ริว อย่างแนบแน่น เพื่อให้กำลังใจริว