บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 3 หน้า 2
โคจิถามกับคาซุมะ “ใคร... ทำไมได้เข้ามาเยี่ยมแต่เช้า”
“โซวอยู่กับภรรยาและลูกสาว คนนี้น่าจะเป็นภรรยา”
โคจิพยักหน้ารับรู้
“จะรอหรือจะหาทางอื่น”
โคจิมองไปที่ห้องขัง เห็นโซวรีบกินข้าวปั้นทั้งสามก้อนหมดอย่างรวดเร็ว
โคจิกระซิบ “รอ” โคจิเดินนำคาซุมะไปหลบที่อีกทางหนึ่ง
ที่หน้าห้องขังอามิส่งชาร้อนให้โซวรับมาดื่มผ่านซี่กรงขัง
“บอกลูกด้วย... อีกไม่กี่วันเราจะได้ไปเที่ยวเกาะอย่างที่ฝัน เธอเก็บของไว้ให้พร้อม ฉันได้ออกจากที่นี่เมื่อไหร่... เราจะไปกันทันที” โซวพูดจบก็ดื่มชาอีกรอบ แต่อยู่ๆ ก็เริ่มสำลักน้ำชาออกมาจนทำถ้วยน้ำชาตกแตก เพล้ง!!
อามิมองโซวแล้วเริ่มหน้าเสีย น้ำตาคลอ
“อา... มิ” โซวเริ่มหายใจไม่ออก แล้วเอื้อมมือหาอามิ
“ฉันขอโทษ ฉันจำเป็นต้องทำแบบนี้ พวกมันจับลูกเราไป”
โซวล้มคว่ำไป อามิร้องไห้ อยู่ๆ ไฟในห้องขังดับพรึ่บ!
โคจิกับคาซุมะหันมามองหน้ากันด้วยความตกใจที่จู่ๆ ไฟดับ รีบออกจากบริเวณนั้นตรงไปยังห้องขังทันที ไฟในห้องขังสว่างขึ้น อามิหายไปอย่างไร้ร่องรอย โซวนอนสิ้นใจอยู่ในห้องขัง โคจิกับคาซุมะมาถึงที่หน้าห้องขัง ตกใจกับภาพที่เห็น
ที่ห้องฉุกเฉินในโรงพยาบาล มายูมิและพยาบาลกำลังช่วยกันตรวจอาการและรักษาคนเจ็บอย่างวุ่นๆ มายูมิใช้ไฟฉายส่องดูรูม่านตาคนไข้ แล้วสำรวจตัว เห็นบาดแผลตามตัว
“ส่งเข้าห้องผ่าตัด” มายูมิสั่ง
พยาบาลอีกคนวิ่งเข้ามาตามมายูมิ “คุณหมอคะ ทางนี้แย่แล้วค่ะ”
มายูมิรีบไปที่อีกเตียงทันที เห็นคนไข้กำลังชัก พยาบาลจับคนไข้ให้นอนตะแคงอยู่
“ฉีดไดอาซีแพมอีก 10 มิลลิกรัม”
พยาบาลฉีดยากันชักให้คนไข้ทันที สักพักเห็นอาการคนไข้เริ่มหยุด แล้วหายใจอย่างอ่อนแรง
“สอดท่อช่วยหายใจ” มายูมิเข้าไปจัดการสอดท่อช่วยหายใจให้คนเจ็บอย่างคล่องแคล่ว “ส่งไปห้องผ่าตัดสอง แล้วแจ้งอาจารย์ฮาร่าด้วย”
คนเจ็บคนที่สองถูกส่งตัวออกไป มายูมิมองไปรอบๆ เห็นว่ามีคนเจ็บอีก 2 คนแต่มีหมอดูแลอยู่แล้วก็โล่งใจ
“คุณหมอคะ... เชิญที่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยค่ะ” พยาบาลเชิญ