บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 3 หน้า 5
ไทชิเทชาใส่ถ้วยสองถ้วย ยกให้ริวรับไป ก่อนส่งอีกถ้วยให้มายูมิถือไว้ “ดื่มแล้วรู้สึกสดชื่น เพิ่มความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อหัวใจ ขยายผนังหลอดเลือด เหมาะสำหรับผู้เป็นความดันโลหิตสูงและยังมีสาร.... “ ไทชิทำทีจำไม่ได้
มายูมิต่อให้ “สารต้านการเกิดมะเร็ง”
“ใช่แล้วครับ มีประโยชน์อย่างนี้ ต้องรีบดื่มให้ชื่นใจ” ไทชิยิ้มคะยั้นคะยอ
มายูมิมองไทชิอย่างระแวง แต่ก็ยอมดื่มตามมารยาท ท่าทีอ่อนลงบ้าง ริวแอบส่งสายตาไล่ไทชิ คัตสึและเซกิ ทั้งสามรีบเลี่ยงออกไปเนียน ๆ ปล่อยให้ริวกับมายูมิอยู่กันตามลำพัง
คัตสึและเซกิ ถอนใจโล่งอกพร้อมกัน ขณะเดินคุยกับมากับไทชิ
คัตซึกังวล “ท่าทางคุณมายูมิโกรธโซเรียวมาก”
เซกิไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องใหญ่อะไร “โอ๊ย...ทะเลาะกันทุกวันอย่างนี้ฉันเห็นลูกดกทุกราย”
“คนนะไม่ใช่ผลไม้ จะได้ออกดอกออกผลตลอดเวลา”
เซกิและคัตสึ พากันหัวเราะ ขำ ๆ
ไทชิเตือน “ปล่อยให้โซเรียวแก้ปัญหาหัวใจด้วยตัวเองเถอะ แยกย้ายไปดูแลความปลอดภัยให้โซเรียวได้แล้ว”
เซกิสงสัย “ทำไมโซเรียวพาคุณหมอมาเซอร์ไพรส์ไกลเมือง แล้วยังไม่ให้คนของเราตามมาอารักขาอีก”
คัตชึอธิบาย “เข้าใจคำว่าบรรยากาศส่วนตัวไหม ลูกน้องยืนเต็มร้านมันโรแมนติกตรงไหน”
“อืม... นั่นสิ ขนาดฉันเห็นหน้าแกยังหมดอารมณ์เลย” เซกิหยอกคัตสึอย่างกวนๆ
ไทชิไปตรวจที่หน้าร้าน ขณะที่เซกิและคัตสึแยกไปตรวจกันอีกทางหนึ่ง
ในครัวหลังร้าน ไทชิเดินเข้ามาตรวจความเรียบร้อย ในขณะที่เจ้าของร้านกำลังเร่งพ่อครัวและผู้ช่วย
“ของท่านโอะนิซึกะโซเรียวพร้อมแล้วก็รีบยกออกไปเลย”
เด็กเสิร์ฟสองคนกุลีกุจอยกถาดใส่อาหารหรูหลากหลายอย่าง กำลังจะเอาออกไปเสิร์ฟ
“เดี๋ยวก่อน!”
เด็กเสิร์ฟชะงัก กลัวเสียงดุเย็นของไทชิ ไทชิตรงเข้าไปตรวจอาหารแต่ละจานอย่างละเอียด สังเกตสีและกลิ่นของอาหาร รวมทั้งจ้องมองเด็กเสิร์ฟทั้งสองด้วยความระแวง จนเจ้าของร้านต้องรีบออกตัวให้
“เด็กเสิร์ฟสองคนนี้ทำงานอยู่ที่ร้านมานาน ผมรับรองได้ครับ”
ไทชิสำรวจลักษณะเด็กเสิร์ฟทั้งสองอย่างละเอียด ก่อนโบกมืออนุญาตให้เอาอาหารออกไปเสิร์ฟริว
เจ้าของร้านถอนใจโล่งอก
เด็กเสิร์ฟเดินนำคัตสึและเซกิมา ชี้ให้บางสิ่งที่หน้าร้าน “ผมออกมาก็เห็นมันอยู่ตรงนี้”