บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 13 หน้า 2
ยูจิพบยาขวดหนึ่งซุกซ่อนอยู่ด้านในสุดของลิ้นชัก ยูจิรีบหยิบขวดยาออกมาด้วยมือสั่นเทา เริ่มทุรนทุรายจากอาการประสาทกำเริบ ยูจิยิ้มอย่างมีหวัง เมื่อเจอทางออกให้กับตัวเอง
ริวกับโคจิกำลังเล่นหมากรุกญี่ปุ่นกัน ทั้งสองต่างจ้องมองกระดานหมากรุกอย่างใช้สมาธินิ่งมาก ไทชิ ลุ้นมองการต่อสู้ของทั้งคู่เงียบ ๆ ริวตัดสินใจเดินหมากตัวหนึ่ง โคจิยิ้มทึ่ง
“ใช้ขุนบัญชาการรบเพื่อปิดเกม... โซเรียวไหวพริบดีมาก”
“จะดีกว่านี้ ถ้านักรบกล้าเผชิญหน้ากับความจริง”
ฮิโระเดินบุ่มบ่ามเข้ามา คัตสึกับเซกิวิ่งตามมาติด ๆ ยังไม่ทันรายงาน ริวก็ลุกขึ้นพูดกับฮิโระอย่างใจเย็น ราวกับรู้ล่วงหน้าว่าฮิโระจะมา ริวก้มศีรษะทักทาย “รองฮิโระมาเร็วว่าที่ผมคาดไว้”
ฮิโระจ้องริวด้วยความไม่พอใจ
มายูมิเห็นอายะโกะกำลังเตรียมน้ำชาและของว่างอยู่ในครัว จึงถามด้วยความแปลกใจ
“ริวมีแขกเหรอคะ?”
“รองฮิโระมาค่ะ...ท่าทางเครียดๆ”
มายูมินึกสงสัย
ฮิโระต่อว่าริวทันทีที่ทั้งสองแยกมาคุยกันตามลำพัง
“คุณหลอกให้ผมเอากระเป๋าของกลางคดีมิอุระมาให้ เพื่อซ่อนระเบิดกลับไป!”
“นั่นเป็นวิธีเดียวที่ ฮารุ มิอุระ จะพ้นผิดในคดีที่เค้าไม่ได้ทำ”
ริวตอบด้วยท่าทางที่นิ่งมาก ยิ่งทำให้ฮิโระหัวเสีย
“ริว.. คุณกำลังทำเรื่องที่ไม่ถูกต้อง และไร้เกียรติที่สุด!”
“แล้วการที่คนบริสุทธิ์ถูกใส่ร้าย มันเป็นเรื่องถูกต้องงั้นเหรอครับ”
ฮิโระอึ้งไปพูดไม่ออก
“บางครั้งเราจำเป็นต้องใช้ไหวพริบเล่ห์เหลี่ยม เพื่อเอาชนะอันธพาลชั่ว ถ้าพวกมันวิ่งนำไปหนึ่งก้าว เราต้องทำทุกวิถีทางเพื่อวิ่งแซงมันให้ได้”
“ถ้าเป็นทาเคชิ...เค้าคงไม่ทำวิธีนี้” ฮิโระมองริวด้วยสายตาผิดหวัง
“ผมไม่ใช่ทาเคชิ! ผมจะนำโอะนิซึกะด้วยวิถีทางของผมเอง”
“อำนาจมันหอมหวาน... ยั่วยวนให้หลายคนอยากลองเข้าไปสัมผัส ผมยังเชื่อในความดีของสายเลือดนักรบซามุไรอย่างโอะนิซึกะ แต่คุณมั่นใจเหรอว่า... มิอุระจะไม่อยากลิ้มรสอำนาจนั้น จนลุกขึ้นมาเป็นศัตรูกับคุณ!”