บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 13 หน้า 5
มาซารุจับหัวยูจิกดบังคับให้มองออกไปยังวิวกว้างนอกหน้าต่าง“เห็นมั้ย... เมืองนี้กำลังจะอยู่ในกำมือของท่านยามาโมโต้ อยู่ในอุ้งมือของพวกเรา อำนาจและความยิ่งใหญ่กำลังรอเราอยู่ แต่ชีวิตของแกกำลังจะพังเพราะยาระงับประสาท และผู้หญิงคนเดียว!!”
“ชีวิตผมพังเพราะพ่อต่างหาก!!” ยูจิสะบัดตัวหลุดจากมาซารุ สายตากร้าว “พ่อบ้างานจนลืมผมกับแม่!! พอแม่ล้มป่วยจนตาย พ่อก็เข้มงวดบังคับผมในทุกๆ เรื่อง”
ยูจิเน้นย้ำ “แต่ไม่เคยพยายามจะเข้าใจผมเลย”
“เพราะฉันอยากให้แกเป็นตำรวจที่เข้มแข็งเหมือนฉัน”
“เคยถามสักคำมั้ยว่าผมอยากเป็นมั้ย”
มาซารุอึ้งไป
“ผมไม่อยากเป็นตำรวจ! ไม่อยากทำตามคำสั่งพ่อ ผมเบื่อชีวิตที่มีพ่อคอยกดดันทุกอย่าง ผมต้องพึ่งไอ้ยาบ้านั่นก็เพราะพ่อ ถ้าชีวิตผมจะพัง...ก็เพราะพ่อคนเดียว!!”
“ไอ้ยูจิ!!” มาซารุต่อยยูจิสุดแรงอย่างระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่
ยูจิเซเสียหลักโครมไปติดกำแพง ทรุดกองกับพื้น เลือดกบปาก มาซารุก้าวไปยืนตรงหน้ายูจิ ชี้หน้าดูถูก “ถึงฉันจะไม่ชอบ ริว โอะนิซึกะ แต่ฉันก็นับถือในความสามารถของมัน”
มาซารุชี้หน้ายูจิ “ถ้าแกยังอ่อนแออยู่อย่างนี้ แกจะไม่มีทางสู้ไอ้ริวได้ ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือชีวิตส่วนตัว มายูมิเหมาะกับไอ้ริวมากกว่าแก!!” ยูจิยิ่งคิด ยิ่งแค้น เมื่อถูกเปรียบเทียบกับริว
มาซารุเดินเข้ามาในห้องทำงานหันไปจับรูปครอบครัวที่มีตนเอง ภรรยาและยูจิในวัยเด็ก ถ่ายร่วมกันสามคนพ่อแม่ลูก มาซารุหยิบรูปมาดูใกล้ ๆ กำลังพูดกับแม่ยูจิในรูป
“ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกมีอนาคต.. มีงานที่ดี... แต่ยูจิไม่เคยเข้าใจ”
แววตามาซารุเครียดระคนเหนื่อยล้า “แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้... ฉันจะเคี่ยวเข็ญให้ลูกแข็งแกร่งเหมือนฉันให้ได้!!”
สายตาของมาซารุมุ่งมั่น
ไทชิ คัตสึและเซกิช่วยกันยกอาหารกล่องหลายอย่าง มาวางให้ริว
“ป้าอายะโกะจัดอาหารตามที่โซเรียวสั่งเรียบร้อยแล้วครับ”
ริวพยักหน้ารับรู้ มายูมิมองอาหารกล่องหลายอย่าง แปลกใจ
“จะเอาไปเยี่ยมใครเหรอคะ?”
-ไทชิ คัตสึกับเซกิสบตากัน แล้วก้มหน้าเงียบ ริวรีบอธิบาย
“เพื่อนผมสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง ผมจะของบำรุงไปฝาก รอให้เค้าแข็งแรงก่อนนะ แล้วผมจะพาคุณไปเยี่ยม”