บทละครโทรทัศน์ รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 17 หน้า 4
“เร็วๆ นะ..เออ..แล้วกินอยู่ที่ไหนเนี่ย”
“เอ่อ..ก็..ก็ที่ร้าน..อาหารญี่ปุ่นอ่ะ” ปีโป้ทำหน้ามีพิรุธ มองชามบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป..อาหารญี่ปุ่นมากกกก “เอ่อ..มะมากินด้วยกันมั้ยล่ะ” ปีโป้กัดฟันชวน..เพื่อความแนบเนียน
“ไม่ล่ะ..ฉันไดเอ็ท”
“โอเค..งั้นเดี๋ยวเจอกัน” ปีโป้โล่งอก กดวางสาย..ยกบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปมาโซ้ยต่อ..พร้อมลูบไล้กระเป๋าแบรนด์เนมอย่างมีความสุข แม้ว่าจะมีใบทวงหนี้วางเกลื่อนอยู่ทั่วห้อง...โถ..ชีวิต!!!
มินตราเพิ่งวางหูจากปีโป้..นั่งทำหน้าเป็นนางร้ายผู้เตรียมพิฆาตนางเอก ขณะที่กำลัง นั่งรอโครงไก่ทอดอยู่ที่ร้านข้างถนน..สภาพการแต่งตัวโทรมไม่แพ้ปีโป้
“45 บาท” แม่ค้าพูดห้วนๆ
มินตราไม่พอใจ “อะไร..วันก่อนยัง 40 บาทอยู่เลย”
“โฮ้ยยยยย...น้ำ ไฟ น้ำมัน แก๊สขึ้นราคาขนาดนี้..โครงไก่ก็ต้องขึ้นราคาเหมือนกันแหละคู๊ณณ”
มินตราทำหน้าเหวี่ยง..ควักเงินส่งให้แม่ค้า..แล้วก้มมองถุงโครงไก่ “อ้าว...แล้วน้ำจิ้มล่ะ”
“อ๊าวววววววว..ก็เห็นว่าจะเอาไปให้หมา...ต้องเอาน้ำจิ้มด้วยเหรอ”
มินตราทำหน้ามีพิรุธ..กลัวแม่ค้ารู้ว่าซื้อไปกินเอง..แต่จะไม่เอาน้ำจิ้มก็กลัวไม่แซ่บ “เอ่อ..ก็..หมะหมาที่บ้านชอบกินรสจัด..เอาน้ำจิ้มมา 2 ถุงเลยนะ”
แม่ค้าทำหน้าเบื่อหน่าย เดินไปหยิบน้ำจิ้ม มินตราแอบมองโครงไก่ในถุง..กลืนน้ำลายเอื๊อกด้วยความหิว...โถ๊..ชีวิตไม่ได้ต่างกะปีโป้เล๊ยยยยย!!!
อีกด้านหนึ่ง ที่บ้านของอาร์ต ที่ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังนวดดินเป็นดอกมัมอย่างสวยงาม
อาร์ตก้มหน้าก้มตานวดดินไปพูดไป “เราต้องเริ่มจากนวดดินให้เป็นรูปดอกมัมแบบนี้” ก่อนหันไปดูดินที่จุ้มจิ้มกำลังนวด
ภาพที่ปรากฏตรงหน้า...ดินเละมากกกกกกกกก...ตรงไหนที่เรียกว่าดอกมัม??? อาร์ตสะดุ้งกับฝีมือลูกศิษย์
จุ้มจิ้มหน้าเจื่อนด้วยความอายในฝีมือนวดดินของตัวเอง
“อย่าใช้ทั้งฝ่ามือนวดสิ..ต้องใช้สันมือนวด...ไหนลองทำซิ”
จุ้มจิ้มพยายามทำตามคำสอนอย่างเงอะงะ..แต่ก็ยังใช้ฝ่ามือนวดอยู่ดี
“ไม่ใช่แบบนั้น...นี่..ต้องใช้สันมือนวดแบบนี้สิ..อย่าลงน้ำหนักมาก..แค่นี้พอ..โอเค...ช้าๆ..ใจเย็นๆ”
อาร์ตยื่นมือไปจับมือจุ้มจิ้มให้หยุดนวด ก่อนจะจับมือจุ้มนวดดิน...ทำท่าเหมือนคุณครูผู้จริงจังกับการถ่ายทอดวิชา..แหม..เนียนเชียวนะยะ!!!