บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 9 หน้า 3
ปียากุลยิ้มตอบ “เปี๊ยกเป็นใคร ..จีราวัจน์เป็นใคร ..ทำไมเปี๊ยกต้องกลัวด้วย”
“พิมทราบว่าอย่างจี ทำอะไรคุณเปี๊ยกไม่ได้...แต่มันจะคุ้มเหรอคะ ที่คุณเปี๊ยกต้องเอาพิมเสนไปแลกกับ เกลือ!!”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ..ที่ผ่านมาสอนให้เปี๊ยกรู้แล้วว่าเปี๊ยกควรทำยังไง” ปียากุลลุกขึ้น “ขอบคุณนะคะที่บังเอิญเอาข่าวมาบอกเปี๊ยกถึงที่นี่ รับรองว่าความบังเอิญครั้งนี้...ต้องมีผลดีกับเราทั้งสองคน !” หญิงสาวเดินออกไป
พิมกับลูกน้ำมองตามปียากุล พิมมั่นใจ“งานเข้านังจีแน่ !”
ที่คอนโดของจีราวัจน์ จีราวัจน์กำลังเล่นเกม wii แข่งกับดารากาอยู่ในจอทีวี
จีราวัจน์เอ่ยขึ้น “จีก็ตบไป!!”
สุกี้เดินมายืนหลังจีราวัจน์ เปรยอย่างเป็นกังวล “ละครเรื่องใหม่ของช่อง ที่ให้จีลงของคุณพัฒนะ”
จีราวัจน์ยังมุ่งมั่นกับเกม“นี่แน่ะ จัดไป!!!”
“ถ้าจีไม่อยากมีปัญหากับคุณเปี๊ยก”
“นี่แน่ะๆ !!!” จีราวัจน์หัวเราะชอบใจกับดาว
สุกี้เดินมาดักหน้าจีราวัจน์ “พี่ถอนตัวจีไม่เป็นนางเอกก็ได้นะ”
จีราวัจน์ไม่สนใจฟัง“ดาว ตบมา..จีตบไป !!!”
สุกี้โวย“หรือไม่คุณเปี๊ยกตบมา..จีก็ตบไป !!!”
“เฮ้ย !!!!” จีราวัจน์ และดารากาตกใจ
จีราวัจน์ปลอบ “ไม่ต้องคิด ไม่ต้องเครียด ไม่ต้องถอน...มีงานดีกว่าไม่มีนะพี่สุกี้ อีกอย่างจีก็เคลียร์กับคุณเปี๊ยกเรื่องพี่ชยันต์ไปแล้วด้วย”
“ฟังพี่สุกี้เตือนไว้บ้างก็ดีนะจี” ดารากาเป็นห่วง
สุกี้สำทับ “ดาวพูดถูก...แล้วถ้ามันมีอะไรล่ะ!”
“เอาเถอะ..ถ้าจะมีอะไร..เดี๋ยวคืนเลี้ยงปิดกล้อง...ก็คงได้เห็น” จีราวัจน์หันไปมองนาฬิกาอย่างตกใจ “เฮ้ย!” รีบยัดรีโมทใส่มือสุกี้ “พี่สุกี้เล่นต่อแทนจีที!! จีมีเรื่องด่วน !”
สุกี้ยื้อมือจีราวัจน์เอาไว้แน่น“เดี๋ยว! เรื่องด่วนอะไร ?!! หรือแอบไปทำอะไรแล้วไม่บอกพี่อีก ?! ไป ! พี่ไปดูเรื่องด่วนของจีด้วย”
“จีปวดอึ!!” จีราวัจน์จับมือสุกี้ไว้ “ป่ะ ! ไปดู !”
สุกี้รีบสะบัดมือออก “ไม่!! พี่จะเล่นเกมกับดาว! เร็วสิดาว!!”
ดาราการีบเสิร์ฟลูกให้สุกี้ สุกี้รีบตบโต้กลับอย่างมุ่งมั่นไม่แคร์จีราวัจน์อีก จีราวัจน์ยิ้มขำแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
พอจีราวัจน์เข้ามาในห้องน้ำ ก็รีบควักมือถือออกมา กดหมายเลขพร้อมพึมพำ “ไม่รู้คุณทนายเสร็จธุระรึยัง”
สาธิตเห็นเบอร์โทรแปลกๆ ขึ้นมา มองและคิดก่อนจะกดรับสาย “ฮัลโหล..” จีราวัจน์ไม่ได้ยินเสียงอีกฝ่ายจึงพูดซ้ำ “ฮัลโหล ฉันเป็นเพื่อนคุณเจตรที่จะให้คุณว่าความให้น่ะค่ะ” สาธิตพอได้ยินเสียงจีราวัจน์ก็ยิ้มมุมปาก จีราวัจน์นิ่วหน้าที่ยังไม่ได้เสียงอีกฝ่าย “ขอโทษนะคะ คุณได้ยินฉันรึเปล่า ฉันไม่ได้ยินเสียงคุณเลย”