บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 9 หน้า 5
“บ่มีปัญหา!! เดี๋ยวจัดให้!” พี่วินคึกคัก พาจีราวัจน์บึ่งไปอย่างรวดเร็ว!!!
จีราวัจน์ซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ คนขับซิกแซ็กเพื่อพาออกจากท้องถนนที่ติดขัด ลำบากไม่ใช่น้อย จีราวัจน์ก็ต้องคอยระวัง เวลารถเอนไปเกือบจะเฉี่ยวกับรถคันอื่นๆ พอมอเตอร์ไซค์พ้นไฟแดงมาได้ก็ซิ่งสุดๆ !!
เมื่อมาถึงจุดนัดหมาย จีราวัจน์ก้าวลงจากรถมอเตอร์ไซค์ ส่งแบงก์ใหญ่ให้ แล้วจะรีบไป
“น้องๆ ลายเซ็นล่ะ” พี่วินรีบทวง
จีราวัจน์นึกได้ วิ่งกลับมา “เซ็นตรงไหนดีคะ”
พี่วินหันหลังให้ “เซ็นเสื้อตรงนี้ๆ จะไม่ซักเสื้อเล้ย ขอบอก!”
จีราวัจน์ยิ้มแห้งๆ รีบเซ็น แล้วรีบไป!! ขณะที่ขาก้าวไป มือก็กดส่งข้อความไปพลาง “ฉันมาถึงแล้ว”
สาธิตที่ยืนสังเกตการณ์อยู่อีกมุมหนึ่ง เห็นจีราวัจน์ที่เพิ่งลงจากรถมอเตอร์ไซค์ “พยายามกว่าที่คิด!” จากนั้นสาธิตก็กดส่งข้อความกลับไป “ผมอยู่ตรงอาคาร D ตึกที่อยู่ด้านในสุด”
“อาคาร D อยู่ตรงไหน?” จีราวัจน์ตรงเข้าไปถามร.ป.ภ. “ขอโทษนะคะ อาคาร D อยู่ตรงไหนคะ ?”
ร.ป.ภ.ชี้บอกทางให้กับจีราวัจน์ จีราวัจน์เอาผ้าพันคอคลุมหน้าให้มิดกว่าเดิม รีบเบียดคนไป ผู้คนกำลังเพลิดเพลินเดินกันชิลล์มากๆ จีราวัจน์รีบร้อนสวนกระแสอยู่คนเดียว!!
“ขอโทษนะคะ ขอโทษ ขอทางหน่อย... “
สักพักผ้าคลุมโดนเบียดเริ่มหลุด และแล้วก็มีคนเริ่มสังเกตเห็น
“เอ๊ะ ใช่น้องจีรึเปล่าคะ?” เพื่อนในกลุ่มของหญิงที่ทักเงยขึ้นมองกันใหญ่
“น้องจี น้องจีจริงๆ ด้วย ขอถ่ายรูปหน่อยได้มั้ยคะ ขอลายเซ็นหน่อยสิคะ”
คราวนี้ทุกคนหันมองกันใหญ่
“เอ่อ ขอโทษนะคะ ตอนนี้จีรีบจริงๆ ไว้โอกาสหน้านะคะ”
ผู้หญิงกลุ่มนั้นหน้าเสียกันไป พูดว่าไล่หลัง “หยิ่งอ่ะ!”
จีราวัจน์ได้ยินก็จี๊ดขึ้น แต่ต้องอดกลั้นไว้ รีบไปก่อน!
จีราวัจน์เดินพ้นจากบริเวณตลาดเปิดท้ายมาได้ ขาเริ่มล้าเพราะสวมส้นสูงเดินมาทั้ง ไกลทั้งรีบ!! จีราวัจน์เหงื่อซึมกว่าจะมาถึงอาคาร เหลือบดูนาฬิกาเห็นว่ายังมาทัน “ไม่เกินเวลา! ค่อยยังชั่ว”
ด้านสาธิตที่คอยซุ่มสังเกตการณ์ มองจีราวัจน์ที่มารอแล้วครุ่นคิด
จีราวัจน์สอดส่ายสายตาตามหาทนายอยู่ ก็ได้รับส่งข้อความ
“ขอโทษนะครับ ผมติดธุระด่วนมาก”
“อ้าว...” จีราวัจน์อึ้งไป พูดไม่ออกไปชั่วขณะ แล้วที่รีบแทบตายนี่คืออะไร ร้อนรนอยู่อึดใจก่อนพิมพ์ ข้อความตอบ “คุณทนาย แต่ฉันมาถึงแล้วนะคะ ขอเวลาคุณแค่แป๊บเดียว รับรอง..” จีราวัจน์ส่งข้อความไป และรอ แต่หน้าจอก็มีเพียงความว่างเปล่า จีราวัจน์กระวนกระวาย