บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 4 หน้า 2
จีราวัจน์เดินออกจากบ้านอย่างเร็ว สวนกับศิริลักษณ์ที่เดินเข้ามา
“อุ๊ยตาย ! คุยกับแม่เสร็จเร็วจริง”
จีราวัจน์รู้ทันทีว่าศิริลักษณ์ร่วมมือกับสิทธาหลอกตัวเอง “ฉันไม่น่าเชื่อหมารับใช้อย่างแกเลย!”
“คุณน่าจะขอบคุณฉัน ที่ส่งให้คุณขึ้นสวรรค์นะคะ” ศิริลักษณ์ยิ้มให้อย่างยียวน เพราะคิดว่าจีราวัจน์ เสร็จสิทธาแล้ว จีราวัจน์จงใจเดินเข้าไปชนศิริลักษณ์จนเซตกบันไดหน้าบ้าน แล้วใช้ส้นสูงเดินเหยียบที่ขาซ้ำ
“อ๊ายยยยย !!!! ขาฉัน!!!”
“ครั้งนี้ฉันเหยียบแค่ขา! คราวหน้า...ฉันจะเหยียบปากแก !!”
ศิริลักษณ์ไม่ยอมจบง่ายๆ หันไปพูดใส่ร้ายจริยา “คุณจะมาโกรธฉันคนเดียวไม่ได้หรอกนะ ทำไมไม่คิดบ้างล่ะ..ว่าหมารับใช้อย่างฉันทำอย่างนี้ไม่ได้ ถ้าไม่มีเจ้านายสนับสนุน” จีราวัจน์หันไปไม่อยากฟังศิริลักษณ์ จะเดินไปขึ้นรถ “..พักนี้คุณท่านไปหาแต่สาวๆ คุณหญิงนี่ฉลาดนะคะ เปิดทางใช้ลูกสาวมาดึงท่าน..เข้าทางเรือล่มในหนอง ทองจะไปไหน !”
จีราวัจน์ขึ้นรถแล้วปิดประตูอย่างแรงดัง ปัง !! สตาร์ทรถแล้วขับรถออกไปอย่างเร็ว ศิริลักษณ์มองตามด้วยความสะใจ
ขณะที่รถของจีราวัจน์แล่นออกมาจากกถนนในซอยบ้านของสิทธาซึ่งขับมาอย่างเร็ว สวนกับรถของจริยาขับมาจากทางปากซอย จีราวัจน์จอดกะทันหัน จนเสียงล้อเบียดถนนเสียงสนั่นดังเอี๊ยด !!! รถของจริยาก็จอดเช่นกัน ... ทั้งคู่เดินลงจากรถมาประจันหน้ากัน
“จี !!”
จีราวัจน์มองหน้าจริยาด้วยสายตาเกลียดชัง “หนูรู้ว่าแม่รักเงิน แต่ไม่เคยคิดว่า แม่จะใจดำผลักไสหนูตกนรกอย่างนี้ได้ !”
“แกพูดบ้าอะไร..” จริยาห่วงว่าเกิดอะไรกับจีราวัจน์ แต่ไม่แสดงออกว่าห่วง กลับตวาดถามแทน “เกิดอะไรกับแก”
“ถ้าหนูบอกว่าผัวแม่จะทำหนูเป็นเมีย แม่จะเชื่อไหม?”
จริยาอึ้ง .... จีราวัจน์มองจริยาว่าจะพูดยังไง
“เหลวไหล! ท่านสิทธาไม่มีทางทำอะไรแบบนั้น แกคิดมากไปเอง”
จีราวัจน์มองจริยาด้วยสายตาเจ็บปวด แต่ไม่ยอมแสดงความเจ็บปวดออกมา “พูดแบบนี้ ..หนูผิดสินะ”
“ก็ถ้าแกไม่อยากมีปัญหาก็กลับไปอยู่เมืองนอกอย่างที่ฉันบอกซะ!”
“ขอบคุณสำหรับคำตอบของแม่..ต่อไปนี้ ถ้าแม่ยังเห็นหนูเป็นลูกอยู่บ้าง..อย่ามายุ่งกับหนูอีก!!! ออก ไปจากชีวิตหนู!! ไปใช้ชีวิตอยู่บนกองเงินอยู่บนบัลลังก์คุณหญิงที่แม่ใช้ตัวแลกมันไปซะ!!! ไม่ต้องเอาเงินสกปรกมาให้หนู! หนูก่ออะไรไว้ ...หนูจะจัดการจบเรื่องทุกอย่างด้วยตัวของหนูเอง!!” จีราวัจน์เดินขึ้นรถ แล้วขับออกไป.
จริยาร้องเรียกจีราวัจน์ไว้“จี!! แกคิดจะทำอะไร! จี!!!”