บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 4 หน้า 3
จีราวัจน์ขับรถพร้อมกับกดมือถือเข้าหน้าเว็บกูเกิลแล้วพิมพ์ชื่อ “สำนักงานทนายความสาธิต”
ที่บ้านของสิทธา สิทธาเดินลง บันไดพร้อมกับโวยวาย “เฮ้ย!!! ฉันบอกให้เอาน้ำเย็นมาประคบคอเป็นชาติแล้ว! มีหมาตัวไหนได้ยินบ้างไหมวะ!”
ศิริลักษณ์รีบวิ่งมาหาสิทธา โดยมีเด็กรับใช้ถืออ่างใส่น้ำเย็นวิ่งตามมาด้วย “มาแล้วค่ะท่าน!”
สิทธานั่งที่โซฟา ศิริลักษณ์รีบเอาผ้าชุปน้ำเย็น แล้วประคบที่คอ
สิทธาสะดุ้งเพราะความเจ็บและเย็น ทำให้พาลหงุดหงิด โวยวาย“โอ๊ยยยย! นี่มือคนหรือตีนวัวตีนควาย ! ทำให้มันเบาๆ หน่อยสิ!” เขากระชากผ้าชุบน้ำเย็นจากต้นคอ “แล้วนี่ไม่มีเจลนวดแก้ปวดรึไง !”
เด็กรับใช้พูดเสียงสั่นเพราะกลัว “ไม่มีค่ะ”
“ไม่มีก็ไปซื้อสิ !!! แค่นี้คิดไม่ได้ พวกไม่มีสมอง!! ไปไหนก็ไปเลย!!” สิทธาเอามือปัดอ่างน้ำในมือเด็กรับใช้ กระเด็นไปตกตรงหน้าจริยา
“คอท่านเป็นอะไรเหรอคะ ?” จริยาเอ่ยถาม
สิทธาเห็นจริยา แล้วปรับสีหน้าและอารมณ์ให้นิ่งลง แต่ยังเหวี่ยงอยู่ “คอเคล็ดนิดหน่อย”
“ทำไมถึงคอเคล็ดล่ะคะ”
สิทธาหงุดหงิด “แล้วเธอจะถามหาพระแสงอะไร !!”
“เพราะดิฉันอยากรู้ว่ามันเกี่ยวกับจีรึเปล่า?”
สิทธาชะงักนิดนึง “ทำไมถึงคิดว่าเกี่ยวกับลูกสาวเธอ..” เขาตีหน้าซื่อ “นี่ลูกสาวเธอโทรไปฟ้องรึไง! มันบอกว่าอะไร บอกว่าฉันจะปล้ำมัน ใช่ไหม?”
“แล้วมันจริงไหมล่ะคะ?”
สิทธาตบโต๊ะอย่างโมโห “เธอเห็นฉันเป็นคนอย่างนั้นรึไงจริยา!”
“ดิฉันไม่อยากเชื่อว่าท่านจะทำอะไรต่ำทรามอย่างนั้นได้ เพราะยังไงจีก็มี ศักดิ์เป็นลูกท่านเหมือนกัน”
“ใช่ ! เพราะฉันเห็นมันเป็นลูก ฉันถึงยังไม่แจ้งตำรวจ ที่มันบ้าเอาแจกันฟาดคอฉัน! แต่มันต้องมาขอโทษฉัน ..เธอก็รู้ว่าคนอย่างฉัน ไม่ยอมให้ใครทำเจ็บฟรีๆ!! แต่ถ้ามันไม่มา..” สิทธาลุกขึ้นเดินไปยืนตรง หน้าจริยา แล้วพูดอย่างจริงจัง “หลักฐานอะไรที่ฉันเก็บไว้ ..อาจจะหลุดมือออกไปก็ได้”
ศิริลักษณ์แอบยิ้มสะใจ เมื่อได้ยิน
“ดิฉันรู้ว่าท่านคงไม่ทำอย่างนั้น”
“ก็ขึ้นอยู่กับลูกเธอ ..ว่าจะเลือกเข้ามาหาฉันหรือจะเข้าคุก !” สิทธาพูดจบ เดินขึ้นบันไดกลับห้องไปทันที
“คุณจีนะคุณจี ..ไม่น่าหาเรื่องเล้ยยยยยย” ศิริลักษณ์มองจริยาด้วยสายตายิ้มเยาะก่อน เดินออกไป...
จริยาเดินตามศิริลักษณ์ออกไปทันที