บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 7 หน้า 4
หลวงเดชเดินออกมาโวยวายกลางเรือนด้วยความโมโห “มีใครเห็นเมียฉันบ้าง ซ่อนกลิ่นอยู่ที่ไหน”
โฉมฉาย พิศ และเจิม เดินเข้ามาแปลกใจ โฉมฉายถาม “มีอะไรหรือคะคุณพี่”
“ฉันอยากรู้ว่าซ่อนกลิ่นไปไหน” หลวงเดชโวยหนักขึ้น
“บ่าวก็เห็นว่าอยู่นี่เจ้าคะ” เจิมว่า
“อยู่แล้วทำไมฉันไม่เห็น ไปตามอีธูปมาเดี๋ยวนี้” หลวงเดชโกรธเกรี้ยว
ทันใดนั้นธูปก็รีบปราดเข้ามาเอาหน้าทันที “บ่าวอยู่นี่แล้วเจ้าค่ะคุณหลวง คุณหลวงจะเรียกใช้อะไรบ่าวเจ้าคะ”
“ซ่อนกลิ่นอยู่ที่ไหน”
“อ๊าว ก็อยู่ในห้องนอนสิเจ้าคะ”
หลวงเดชตวาดดัง “ห้องนอนไหน ทำไมฉันไม่เห็น เอ็งเป็นบ่าวภาษาอะไรทำไมไม่รู้” ธูปหน้าเจื่อน “ฉันถามหาซ่อนกลิ่น ทำไมไม่มีใครรู้เลยว่าซ่อนกลิ่นอยู่ที่ไหน” โฉมฉายและพิศเงียบกริบ “ไปปลุกทุกคนมาตามหาเมียฉัน ถ้าคืนนี้ฉันไม่เจอเมียฉัน ฉันจะไล่บ่าวออกให้หมด”
เจิมหน้าเสียรีบรับคำสั่ง “เจ้าค่ะคุณหลวง” เจิมรีบเดินออกไป
ธูปรีบตามไปทันที หลวงเดชทิ้งตัวนั่งลงหงุดหงิดงุ่นง่าน
พวง และอุ่นเดินเข้ามาหาเจิม
“เจอไหม” เจิมเอ่ยถาม
“ไม่เจอเลยพี่เจิม ฉันว่าคงไม่ได้อยู่ในเรือนหรอก” พวงตอบ
“นั่นสิ แต่ค่ำมืดขนาดนี้ จะออกไปไหนล่ะ” อุ่นสงสัย
เจิมสวนขึ้นทันที “คนแบบนั้นคงต้องออกไปทำอะไรไม่ดีไม่งามเป็นแน่ คุณหลวงก็ช่างกระไร ร้องหาเมียอย่างกับคุณโฉมฉายกับคุณพิศไม่ใช่เมีย”
“แบบนี้เขาเรียกว่าหน้ามืดตามัวไงพี่เจิม” พวงว่า
ผลเดินเข้ามาสีหน้าหงุดหงิด “คุณหลวงจะให้ข้าเอารถออกไปตามหา แล้วข้าจะไปหาที่ไหนกันวะ” ผลเกาหัวแกร่กๆ เซ็งๆ
“ถ้านึกไม่ออกก็ไม่ต้องหาหรอกลุงผล เชื่อฉันสิอีกประเดี๋ยวก็แจ้นกลับมาเองแหละ” เจิมบอกท่าทีอ่อนใจ
ซ่อนกลิ่นรีบลุกแต่งตัวสีหน้ากังวลมาก
พรหันมามองยิ้มๆ “อยู่ถึงเช้าไม่ได้รึซ่อนกลิ่น”
“ไม่ได้หรอก ฉันหายไปแบบนี้ป่านนี้คุณหลวงตามหาให้วุ่นแล้ว” ซ่อนกลิ่นพูดไปด้วยรีบแต่งตัวไปด้วย
“ก็ให้มันหาไปสิ มันหลงเอ็งจะตายไป จะกลัวอะไรวะ”