บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 13 หน้า 5
“ยังขับอยู่ครับ คุณโฉมอยากไปไหนบอกผมได้เลยนะครับ”
โฉมฉายยิ้มรับ ก่อนจะหันไปบอกทุกคน “ฉันขอบใจทุกคนมากนะที่มาต้อนรับฉัน ฉันเสียความทรงจำไปช่วงหนึ่ง อาจจะลืมๆ อะไรไปบ้าง มีอะไรก็ช่วยเตือนฉันด้วยนะ”
“คุณโฉมไม่ต้องห่วงค่ะ ต่อไปนี้เจิมจะอยู่กับคุณโฉมตลอด ไม่ให้ใครทำเรื่องไม่ดีกับคุณโฉมอีกแล้วค่ะ”
หลวงเดชหันมาบอกทุกคน “ขอบใจเจิมและทุกคนนะ ฉันฝากดูแลเมียฉันด้วย ฉันไม่อยากให้เกิดเรื่องร้ายขึ้นกับเมียฉันอีก ไม่ว่าคุณโฉม หรือคุณพิศ” หลวงเดชพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
ซ่อนกลิ่นและธูปเดินมาแอบดูที่ข้างเรือนหลวงเดชอย่างระแวดระวัง
ธูปรีบถาม “คุณซ่อนกลิ่นจะไปหาคุณโฉมจริงๆ เหรอคะ”
“จะเข้าไปทำไมให้มันเอาเรื่องล่ะ ฉันก็ต้องไปดูลาดเลาก่อนว่า ตอนนี้มันเป็นยังไงสิ”
ธูปสีหน้าหวั่นๆ กลัวความผิด “แล้วถ้าคุณหลวงท่านรู้ว่าเราทำร้ายคุณโฉมล่ะคะ”
ซ่อนกลิ่นหันมาถีบธูปโครม “อีโง่” ธูปแสดงอาการเจ็บโอดโอยออกมา “เรื่องแบบนี้ใครเค้าให้พูดฮะ” ซ่อนกลิ่นด่าเข้าให้
“ก็ธูปกลัวนี่คะ”
“แกหุบปากไปเลยนะนังธูป อยู่เฉยๆ แล้วทำตามที่ฉันสั่งก็พอ” ซ่อนกลิ่นรีบเดินออกไป ธูปเดินตามไปอย่างระแวดระวัง
พิศและเจิมกำลังรื้อเสื้อผ้าของโฉมฉายออกมาให้เลือก โฉมฉายนั่งมองอย่างสนใจ
“นี่เสื้อผ้าเก่าของคุณโฉมค่ะ เจิมเอามาให้คุณโฉมลองเลือกดูว่าคุณโฉมยังอยากใส่อยู่หรือเปล่า หรือจะให้เจิมพาไปตัดชุดใหม่ให้เข้ากับยุคสมัยดีคะ”
โฉมฉายหยิบมาดูด้วยความสนใจ “ยังดีๆ อยู่เลยนี่ ฉันใส่ของเก่าก็ได้”
“แต่น้องว่าคุณหลวงคงไม่ยอมแน่ค่ะ เชื่อน้องสิคะว่าเดี๋ยวคุณหลวงคงให้น้องกับเจิมพาคุณโฉมไปซื้อชุดใหม่แน่ๆ” พิศเอ่ยบอก
ด้านนอกประตูซ่อนกลิ่นและธูปแอบมองอยู่
ซ่อนกลิ่นที่แอบมองโฉมฉายอยู่หันมากระซิบกับธูป “แกเข้าไปในนั้นซิ”
ธูปได้ยินก็ตกใจ “ให้ธูปเข้าไปทำไมคะ ถ้าเกิดคุณโฉมเธอเห็นธูปคงบอกคุณหลวงแน่ๆ ว่าคืนนั้น...”
ซ่อนกลิ่นสวนขวับ “ฉันบอกให้เข้าไปก็เข้าไปสิ” เธอจิกผมธูป “เลือกเอาว่าจะทำตามที่ฉันสั่ง หรืออยากจะตาย”
ธูปหน้าเสียกลัวกว่าเดิม