บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 12 หน้า 2
นพพูดกับดวงตาด้วยความรู้สึกผิดมาก “ความจริงพี่ควรจะบอกคุณหลวงไปตามตรงว่าซ่อนกลิ่นกำลังพยายามจะใช้คุณไสยมนต์ดำทำให้คุณหลวงกลับมารักเหมือนเดิม แต่อีกใจพี่ก็นึกสงสารซ่อนกลิ่น ยังไงก็เคยเป็นเพื่อนกันมาแต่เด็กแต่เล็ก พี่ทำผิดมากไหมดวงตา”
ดวงตาถอนหายใจ “เรื่องนี้ถ้าเกิดขึ้นกับน้อง น้องเองก็คงหนักใจเหมือนกันค่ะ น้องว่าพี่นพควรหมั่นไปดูแลคุณหลวง แล้วเตือนซ่อนกลิ่นไม่ให้ทำผิดกับคุณหลวงนะคะ”
นพชะงักคิดตาม “เธอคิดอย่างนั้นจริงๆ เหรอ”
ดวงตาพยักหน้ารับ “ค่ะ”
ซ่อนกลิ่นหยิบตุ๊กตาคุณไสยขึ้นมาดู คิดหนัก
อรพิลาสเดินเข้ามาร้องไห้โฮ “คุณแม่!!!”
ซ่อนกลิ่นตกใจรีบซ่อนตุ๊กตา แต่พอเห็นว่าคืออรพิลาสก็ถอนหายใจโล่งอก “โถ่ นึกว่าใคร ที่แท้ก็ลูกนี่เอง แล้วนี่เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมฮะ”
“คุณตั้มมีคนรักอยู่แล้วค่ะคุณแม่”
ซ่อนกลิ่นได้ยินก็ตกใจ “อะไรนะลูก คุณตั้มมีคนรักแล้ว เป็นไปได้ยังไง ก็ไหนเพิ่งเรียนจบกลับมาจากเมืองนอกไม่ใช่เหรอ”
“มันเป็นแม่ค้าขายขนมหวานค่ะคุณแม่ หน้าตาก็ธรรมดา จนก็จน แต่คุณตั้มกลับไปชอบมัน แล้วยังไล่หนูอรอย่างสาดเสียเทเสีย หนูอรเสียใจค่ะคุณแม่” อรพิลาสร้องไห้กอดซ่อนกลิ่นแน่น
“ไม่เป็นไรลูก เดี๋ยวแม่จะหาทางช่วยลูกเอง”
“ช่วยยังไงคะ หมอผีที่คุณแม่หามาก็ไม่เห็นจะช่วยอะไรได้ โดนหลอกเงินหรือเปล่ายังไม่รู้เลย”
“เอาน่า แม่รับปากว่าจะช่วยลูก แม่ก็ต้องช่วยให้ถึงที่สุดสิลูก ป่ะ ไปล้างหน้าล้างตาทำตัวให้สดชื่น ส่วนเรื่องอื่นเราค่อยคิดหาทางกันนะลูกนะ” ซ่อนกลิ่นสีหน้ากังวลมาก
บวรยศนั่งเศร้าอยู่ที่ศาลา คุณหญิงมณีเดินเข้ามาแปลกใจ “มานั่งเลี้ยงยุงอยู่รึไงลูก จะค่ำแล้วทำไมไม่เข้าบ้านฮะ”
บวรยศชะงักทันทีหันมายิ้มกับผู้เป็นมารดา “ผมนั่งคิดอะไรเพลินไปหน่อยครับ”
คุณหญิงมณีสังเกตสีหน้าลูกชายก็ถามอย่างสงสัย “เป็นอะไร มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า เล่าให้แม่ฟังได้นะ”
“เอ่อ ผมไม่รู้จะเล่ายังไงดีครับ”
“ก็เล่าความจริงมานั่นแหละ เผื่อแม่จะช่วยอะไรได้บ้างไง”
“ผมกำลังมีความรักครับ”
คุณหญิงมณีสะดุ้งทันทีด้วยความตกใจ “อะไรนะ มีความรัก”
“ครับ แต่ดูเหมือนจะไม่สมหวัง เพราะความผิดของผมเอง”