บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 24 หน้า 5
“ก็จริงของคุณนาย”
“ใครทำอะไรมันก็ได้อย่างงั้นแหละ รวมถึงนังหลิวหลิวนั่นด้วย อยากปั้นให้ดาวนิลดังนักใช่มะ อย่าให้ชั้นหาหลักฐานเด็ดๆได้นะ ดาวนิลมันได้ดังสมใจแกแน่”
ห้องผู้บริหารสถานีโทรทัศน์ หลิวหลิวนั่งอยู่กับผู้บริหารช่องในห้องทำงาน ผู้บริหารเลื่อนหนังสือพิมพ์ตรงหน้าไปที่หลิวหลิว “มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับข่าวนี้ไหม”
หลิวหลิวทำหน้าตาใสซื่อ “ข่าวอะไรเหรอคะ”
“หลิวหลิว!”
“อ๋อ ข่าวซุบซิมเรื่องนางเอกโกหกประวัติตัวเองน่ะเหรอคะ อ่านผ่านตามากค่ะ นักข่าวไม่รู้ไปนั่งเทียนเขียนมาจากไหน”
“ให้แน่ใจนะว่าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรา นางเอกที่ไม่ได้ใช้ชื่อนามสกุลจริงในวงการมีอยู่ไม่กี่คน”
“ไม่เกี่ยวกับหลิวหลิวร้อยเปอร์เซนต์ ไม่เกี่ยวกับน้องดาวนิลพันเปอร์เซนต์ค่ะ”
“อืม เรียกมาถามให้แน่ใจ ละครกำลังจะออกอากาศอยู่ละ ถ้ารู้ปัญหาตั้งแต่เนิ่นๆช่องจะได้แก้ไขได้”
หลิวหลิวหัวเราะ “ไม่มีค่าไม่มีปัญหา ท่านห่วงนางเอกคนอื่นเถอะค่ะ” ผู้บริหารยังมองแบบไม่เชื่อใจ “หลิวหลิวเอาหัวเป็นประกัน หลิวหลิวไม่เอาอาชีพกับอนาคตตัวเองมาเสี่ยงโกหกท่านหรอกค่ะ” หลิวหลิวยิ้มให้ผู้บริหาร
ที่ด้านหน้าห้อง หลิวหลิวปิดประตู
“ตายๆๆ ทำไมปากชั้นพูดไปแบบนั้นนน” หลิวหลิวตีปากตัวเอง “นี่ไง โกหกจนชินปาก แต่เอาเถอะ พูดความจริงไปก็คงพังพอกัน มาขนาดนี้ละ คงไม่ซวยมีใครมาแฉไปมากกว่านี้แล้วล่ะ”
ร้านค้าที่หมู่บ้านที่แม่อาย วิไลเดินมาซื้อของที่ร้านค้า “ป้า ไข่ครึ่งโหล”
“วิไล หนนี้มาอยู่บ้านนานนี่ ไม่กลับไปทำงานที่กรุงเทพแล้วเหรอ”
วิไลพูดพลางเดินไปหยิบหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่สองสามฉบับมาเปิดอ่าน
“รู้เรื่องขาวบ้านแล้วป้าจะขายของดีขึ้นหรือไง”
“แหม..ข้าก็ถามสารทุกข์สุขดิบเรื่อยเปื่อย” แม่ค้าบ่นอุบอิบ “ปากได้แม่มาจริงๆเลย”
วิไลเปิดข่าวพวกดาราดู แล้วเห็นข่าวซุบซิบดาวราที่อยู่ติดกัน วิไลอ่านแล้วมีสีหน้าครุ่นคิด แม่ค้าส่งไข่ให้ วิไลรับมาแล้วเดินออกไป “อ้าว นังวิไล เงินล่ะ”
“ลงชื่อแม่ไป เดี๋ยวให้แม่มาจ่าย” วิไลเดินออกไปอย่างไม่สนใจ แม่ค้าด่าตามหลัง